آزادی پنج هزار زندانی طالب قدرت چانه‌زنی طالبان را تقویت می‌کند
– «نوذر شفیعی»کارشناس مسائل شبه قاره در خصوص مذاکرات بین گروههای افغانستانی گفت: مذاکرات بین الافغانی که با حضور دولت افغانستان و گروه طالبان برگزار می‌شود، بخشی از فرآیند کلی صلح در این کشور است و مانند هر مذاکراتی، فرصت‌ها و تهدیدهایی دارد.
ویبا بیان اینکه به دلیل تعدد و تعارض منافع بازیگران، مکانیزم‌های صلح در این کشور متعدد و متنوع هستند، یادآورشد: قبل از این آمریکا و طالبان گفت‌وگوهایی در مورد صلح افغانستان برگزار کردند. علاوه بر این مذاکرات چهارجانبه‌ای بین چین، طالبان، آمریکا و پاکستان و همچنین مذاکرات دوجانبه‌ای هم بین طالبان و برخی از کشورها برگزار شد.
این کارشناس مسائل شبه قاره گفت: اینکه طرف‌های افغانی به این نتیجه رسیدند که به جای اسلحه و خشونت باید از طریق مذاکره و دیپلماسی منافع خود را دنبال کنند، گام بسیار مهمی در تحولات سیاسی افغانستان محسوب می‌شود، اما نباید فراموش کرد که اختلاف نظر در این گفت و گوها زیاد است.
شفیعی گفت: به عنوان مثال جمع کردن حکومت جمهوری و امارت اسلامی در یک ظرف کار تقریبا دشواری است و یا بودن و نبودن نیروهای آمریکایی در افغانستان، آزاد کردن زندانیان به خصوص پنج هزار نیروی طالب در شرایطی که هنوز آینده روشن نیست از مسائل پیچیده این دور از مذاکرات افغانستان است.
این استاد دانشگاه در خصوص آزادی زندانیان طالبان از سوی دولت افغانستان گفت: یکی از اشتباهاتی که در این تحولات حادث شد، ازادی نزدیک به پنج هزار نفر از زندانیان طالبان از سوی دولت افغانستان است آن هم بدون اینکه تضمینی نسبت به آینده وجود داشته باشد. این عملا نوعی خودکشی سیاسی توسط دولت است و جز افزایش قدرت چانه زنی و تقویت توان رزمی طالبان دستاوردی برای دولت افغانستان ندارد.
وی اظهار کرد: آمریکا از سویی تمایل به اتحاد طالبان با دولت افغانستان دارد و از طرفی می‌خواهد داعش در این کشور فعال شود چرا که طالبان قادر نیست اهداف آمریکا را در تقابل با چین و یا پاکستان محقق کند. از این رو در تلاش است تا طالبان را بخشی از دولت افغانستان بقبولاند.
شفیعی خاطرنشان کرد: برخی استراتژیست‌های آمریکایی به دولت این کشور توصیه می‌کنند اگر می خواهد چین را از پا بیندازد باید تمامیت ارضی این کشور را دچار مشکل کند و فعال کردن داعش در افغانستان یکی از گزینه‌های مورد نظر آمریکا برای دستیابی به این هدف است.
کارشناس مسائل شبه قاره در بخش دیگری از اظهاراتش افزود: هر چند گستردگی اختلاف نظر بین طرفین مذاکره کننده در افغانستان نوعی نگرانی را به وجود آورده است، با این وجود آغاز این گفت و گوها روزنه امیدی برای مردم افغانستان است. نباید فراموش کرد که هدف از مذاکره و دیپلماسی این است که خواسته‌ها و اختلاف نظرهای طرفین را تعدیل کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: انتظار می‌رود مذاکرات در نهایت به تعدیل انتظارات و مطالبات گروههای افغانستانی منجر شده و صلح، جایگزین خشونت و درگیری شود.
ایران یکی از عناصر مهم مذاکرات صلح در افغانستان است
شفیعی با بیان اینکه ایران از پروسه صلح در افغانستان حمایت می‌کند، گفت: استدلال ایران این است که شکل‌گیری یک حکومت واحد و مسئولیت پذیر در افغانستان باعث می‌شود آن دولت احساس مسئولیت بیشتری در قبال مرزها و امنیت همسایگان داشته باشد. در این شرایط ایران یکی از مولفه‌های مهم و پیشگام در پیشبرد مذاکرات صلح افغانستان است، البته دغدغه‌ها و نگرانی‌هایی هم در مورد حضور نیروهای خارجی در این کشور هم دارد.
این استاد دانشگاه افزود: هر دولتی بر اساس نیازهای خود می‌تواند با دولت‌های دیگر وارد تعاملات سیاسی، اقتصادی، امنیتی و فرهنگی شود، اما این تعاملات نباید به قیمت ناامنی دیگران تمام شود. این مغایر با اصل حسن همجواری و اصول حقوقی حاکم بر روابط دوستانه کشورها است و ایران این نگرانی را نسبت به تحولات افغانستان دارد.
/انتهای پیام/
ایرنا