تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۴۰۷

وَمِنۡ ءَایَٰتِهِۦٓ أَن تَقُومَ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ بِأَمۡرِهِۦۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاکُمۡ دَعۡوَةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ إِذَآ أَنتُمۡ تَخۡرُجُونَ ۲۵
و یکى از آیات (قدرت) او آنکه آسمان و زمین به فرمان او برپاست، سپس که شما را از خاک برخواند (و زنده گرداند) همگى سر از قبر‌ها بیرون مى آورید

وَلَهُۥ مَن فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ کُلّٞ لَّهُۥ قَٰنِتُونَ ۲۶
و هر کس در آسمان‌ها و زمین است همه بنده و مملوک او و با کمال خضوع و خشوع مطیع فرمان اوست

وَهُوَ ٱلَّذِی یَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ یُعِیدُهُۥ وَهُوَ أَهۡوَنُ عَلَیۡهِۚ وَلَهُ ٱلۡمَثَلُ ٱلۡأَعۡلَىٰ فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلۡحَکِیمُ ۲۷
و او خدایى است که نخست خلایق را بیافریند و آن گاه (به عالم معاد) باز گرداند و این اعاده (مثل ایجاد) بر او بسیار سهل و آسان است و آن ذات یکتا را در آسمان‌ها و زمین مظهر و مثالى عالى‌تر (از حد وصف و تعقل) است و مقتدر کامل و دانا (به حقایق امور) تنها اوست

ضَرَبَ لَکُم مَّثَلٗا مِّنۡ أَنفُسِکُمۡۖ هَل لَّکُم مِّن مَّا مَلَکَتۡ أَیۡمَٰنُکُم مِّن شُرَکَآءَ فِی مَا رَزَقۡنَٰکُمۡ فَأَنتُمۡ فِیهِ سَوَآءٞ تَخَافُونَهُمۡ کَخِیفَتِکُمۡ أَنفُسَکُمۡۚ کَذَٰلِکَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓیَٰتِ لِقَوۡمٖ یَعۡقِلُونَ ۲۸
خدا براى (هدایت) شما هم از عالم خود شما مثالى زد: آیا هیچ یک از غلام و کنیزان ملکى شما در آنچه (از مال و حقوق و مقام) که ما روزى شما گردانیدیم با شما شریک هستند تا شما و آن‌ها در آن چیز بى هیچ مزیت مساوى باشید و همان قدر بیمى که شما از یکدیگر دارید هم از آنان دارید؟ (هرگز ندارید و هیچ آن‌ها را شریک و مساوى با خود نمى دانید پس چگونه مخلوقات مملوک خدا را شریک خدا گرفته و معبود خود مى گردانید؟) ما چنین مفصل و روشن آیات خود را براى مردم با عقل و هوش بیان مى کنیم

بَلِ ٱتَّبَعَ ٱلَّذِینَ ظَلَمُوٓاْ أَهۡوَآءَهُم بِغَیۡرِ عِلۡمٖۖ فَمَن یَهۡدِی مَنۡ أَضَلَّ ٱللَّهُۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّـٰصِرِینَ ۲۹
بلکه مردم ستمکار (مشرک) هواى نفس خود را از جهل و نادانى پیروى کردند، پس آن را که خدا (پس از اتمام حجت) به گمراهى واگذارد که مى تواند هدایت کند؟ و آن گمراهان ستمکار را (در قیامت) هیچ یار و یاورى نخواهد بود

فَأَقِمۡ وَجۡهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفٗاۚ فِطۡرَتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِی فَطَرَ ٱلنَّاسَ عَلَیۡهَاۚ لَا تَبۡدِیلَ لِخَلۡقِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِکَ ٱلدِّینُ ٱلۡقَیِّمُ وَلَٰکِنَّ أَکۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا یَعۡلَمُونَ ۳۰
پس تو مستقیم روى به جانب آیین پاک اسلام آور در حالى که از همۀ کیش‌ها روى به خدا آرى، و پیوسته از طریقۀ دین خدا که فطرت خلق را بر آن آفریده است پیروى کن که هیچ تغییرى در خلقت خدا نباید داد، این است آیین استوار حق، و لیکن اکثر مردم (از حقیقت آن) آگاه نیستند

مُنِیبِینَ إِلَیۡهِ وَٱتَّقُوهُ وَأَقِیمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَلَا تَکُونُواْ مِنَ ٱلۡمُشۡرِکِینَ ۳۱
(شما اهل ایمان با پیروى همین دین فطرت) به درگاه خدا باز آیید و خدا ترس باشید و نماز به پا دارید و هرگز از فرقۀ مشرکان نباشید

مِنَ ٱلَّذِینَ فَرَّقُواْ دِینَهُمۡ وَکَانُواْ شِیَعٗاۖ کُلُّ حِزۡبِۭ بِمَا لَدَیۡهِمۡ فَرِحُونَ ۳۲
از آنان که دین (فطرت) خود را متفرق و پراکنده ساختند و فرقه فرقه شدند و هر گروهى به آنچه دارند (از اوهام باطل و عقیده و خیالات فاسد خود) دلشادند