تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۴۰۱

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

وَقَٰرُونَ وَفِرۡعَوۡنَ وَهَٰمَٰنَۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مُّوسَىٰ بِٱلۡبَیِّنَٰتِ فَٱسۡتَکۡبَرُواْ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَمَا کَانُواْ سَٰبِقِینَ ۳۹
و قارون و فرعون و هامان را هم که موسى (علیه السّلام) با معجزات روشن به هدایت آن‌ها آمد (و به او نگرویدند و) باز در زمین تکبر و ظلم و طغیان کردند (همه را هلاک کردیم) و (بر قهر حق) سبقت نگرفتند (و راه نجاتى نیافتند)

فَکُلًّا أَخَذۡنَا بِذَنۢبِهِۦۖ فَمِنۡهُم مَّنۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَیۡهِ حَاصِبٗا وَمِنۡهُم مَّنۡ أَخَذَتۡهُ ٱلصَّیۡحَةُ وَمِنۡهُم مَّنۡ خَسَفۡنَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ وَمِنۡهُم مَّنۡ أَغۡرَقۡنَاۚ وَمَا کَانَ ٱللَّهُ لِیَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰکِن کَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ یَظۡلِمُونَ ۴۰
ما هر طایفه اى را به کیفر گناهش مؤاخذه کردیم، بعضى را بر سرشان سنگ بلا فرو باریدیم و برخى را صیحۀ عذاب آسمانى در گرفت و برخى را به زلزلۀ زمین و گروهى دیگر را به غرق دریا به هلاکت رسانیدیم، و خدا به آنان هیچ ستم نکرد لیکن آن‌ها خود در حق خویش ستم مى کردند

مَثَلُ ٱلَّذِینَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡلِیَآءَ کَمَثَلِ ٱلۡعَنکَبُوتِ ٱتَّخَذَتۡ بَیۡتٗاۖ وَإِنَّ أَوۡهَنَ ٱلۡبُیُوتِ لَبَیۡتُ ٱلۡعَنکَبُوتِۚ لَوۡ کَانُواْ یَعۡلَمُونَ ۴۱
مثل حال آنان که خدا را فراموش کرده و غیر خدا را به دوستى و سرپرستى برگرفتند (در سستى و بى بنیادى) حکایت خانه اى است که عنکبوت بنیاد کند و اگر بدانند سست‌ترین بنا خانۀ عنکبوت است

إِنَّ ٱللَّهَ یَعۡلَمُ مَا یَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ مِن شَیۡءٖۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلۡحَکِیمُ ۴۲
خدا بر آنچه که به غیر او بخوانند (و پرستش کنند) آگاه است و او (بر انتقام اهل شرک و ریا) مقتدر و (به دقایق امور عالم) داناست

وَتِلۡکَ ٱلۡأَمۡثَٰلُ نَضۡرِبُهَا لِلنَّاسِۖ وَمَا یَعۡقِلُهَآ إِلَّا ٱلۡعَٰلِمُونَ ۴۳
و ما این همه مثل‌ها را براى مردم مى زنیم (تا حقایق براى آن‌ها روشن شود) و لیکن به جز مردم دانشمند کسى تعقل در آن‌ها نخواهد کرد

خَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِینَ ۴۴
خدا آسمان‌ها و زمین را به حق (و در کمال حکمت) آفریده (نه بر باطل و لغو و عبث) و در این خلقت آسمان و زمین آیت و نشانه اى (از ربوبیت) براى اهل ایمان کاملا پدیدار است

ٱتۡلُ مَآ أُوحِیَ إِلَیۡکَ مِنَ ٱلۡکِتَٰبِ وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَۖ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنکَرِۗ وَلَذِکۡرُ ٱللَّهِ أَکۡبَرُۗ وَٱللَّهُ یَعۡلَمُ مَا تَصۡنَعُونَ ۴۵
(اى رسول ما) آنچه را که از کتاب (آسمانى قرآن) بر تو وحى شد (بر خلق) تلاوت کن و نماز را (که بزرگ عبادت خداست) به جاى آر، که همانا نماز است که (اهل نماز را) از هر کار زشت و منکر باز مى دارد و همانا ذکر خدا بزرگتر (و برتر از حدّ اندیشۀ خلق) است، و خدا به هر چه (براى خشنودى او و به یاد او) کنید آگاه است.