تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۹۶

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

إِنَّ ٱلَّذِی فَرَضَ عَلَیۡکَ ٱلۡقُرۡءَانَ لَرَآدُّکَ إِلَىٰ مَعَادٖۚ قُل رَّبِّیٓ أَعۡلَمُ مَن جَآءَ بِٱلۡهُدَىٰ وَمَنۡ هُوَ فِی ضَلَٰلٖ مُّبِینٖ ۸۵
(اى رسول ما، یقین دان که) آن خدایى که (احکام) قرآن را بر تو فرض گردانید (و ابلاغ آن را وظیفۀ تو قرار داد) البته تو را به جایگاه خود (مکه یا بهشت ابد) باز خواهد گرداند (تو با مردم) بگو که خداى من به حال آن که محقق در هدایت و آن که در ضلالت آشکار است (از هر کس) داناتر است

وَمَا کُنتَ تَرۡجُوٓاْ أَن یُلۡقَىٰٓ إِلَیۡکَ ٱلۡکِتَٰبُ إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّکَۖ فَلَا تَکُونَنَّ ظَهِیرٗا لِّلۡکَٰفِرِینَ ۸۶
و تو خود امید آنکه این کتاب بزرگ (قرآن) بر تو نازل شود نداشتى جز آنکه لطف و رحمت خدا تو را به رسالت برگزید، پس (به شکرانۀ این رحمت) هیچ گاه به کافران نصرت و یارى مکن

وَلَا یَصُدُّنَّکَ عَنۡ ءَایَٰتِ ٱللَّهِ بَعۡدَ إِذۡ أُنزِلَتۡ إِلَیۡکَۖ وَٱدۡعُ إِلَىٰ رَبِّکَۖ وَلَا تَکُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِکِینَ ۸۷
و زنهار! کافران تو را از (تبلیغ) آیات خدا پس از آنکه بر تو نازل شد منع نکنند، و (همیشه خلق را) به سوى پروردگارت دعوت کن و از مشرکان (و هم عقیدت و خوى آنان) مباش

وَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۘ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ کُلُّ شَیۡءٍ هَالِکٌ إِلَّا وَجۡهَهُۥۚ لَهُ ٱلۡحُکۡمُ وَإِلَیۡهِ تُرۡجَعُونَ ۸۸
و هرگز با خداى یکتا دیگرى را به خدایى مخوان، که جز او هیچ خدایى نیست، هر چیزى جز ذات پاک الهى هالک الذّات و نابود است، فرمان با او و رجوع شما به سوى اوست

 

 

الٓمٓ ۱
الم (این حرف اشاره به اسماء الهى یا اسرارى بین خدا و رسول اوست)

أَحَسِبَ ٱلنَّاسُ أَن یُتۡرَکُوٓاْ أَن یَقُولُوٓاْ ءَامَنَّا وَهُمۡ لَا یُفۡتَنُونَ ۲
آیا مردم چنین پنداشتند که به صرف اینکه گفتند ما ایمان (به خدا) آورده ایم رهاشان کنند و هیچ امتحانشان نکنند؟

وَلَقَدۡ فَتَنَّا ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَلَیَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِینَ صَدَقُواْ وَلَیَعۡلَمَنَّ ٱلۡکَٰذِبِینَ ۳
و محققا ما اممى را که پیش از اینان بودند به امتحان و آزمایش آوردیم، و همانا خدا دروغ گویان و راستگویان را کاملا مى شناسد

أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِینَ یَعۡمَلُونَ ٱلسَّیِّـَٔاتِ أَن یَسۡبِقُونَاۚ سَآءَ مَا یَحۡکُمُونَ ۴
آیا آنان که کار زشت و اعمال ناشایسته مرتکب مى شوند پنداشتند که بر ما سبقت گیرند (و از عقاب ما خلاصى یابند)؟ بسیار بد حکم مى کنند

مَن کَانَ یَرۡجُواْ لِقَآءَ ٱللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ لَأٓتٖۚ وَهُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ ۵
هر کس که به لقاء خدا (و مشاهدۀ جمال و وصول به رحمت و جنّت او) امیدوار و مشتاق است (بداند که) هنگام اجل و وعدۀ معین خدا البته فرا رسد و او (به گفتار و کردار خلق) شنوا و داناست

وَمَن جَٰهَدَ فَإِنَّمَا یُجَٰهِدُ لِنَفۡسِهِۦٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِینَ ۶
و هر که (در راه ایمان) جهد و کوشش کند به سود خود کند که خدا از (طاعت و عبادت) عالمیان البته بى نیاز است