علت مرگ ماهیان تالاب زریوار
رییس اداره شهرستان مریوان ادامه داد: در تحقیقات و بررسی‌های به عمل آمده مشخص شد که افزایش فعالیت‌های پلانکتون ها، فیتوپلانکتون ها، زئوپلانکتون‌ها و جلبکی موجود در تالاب زریوار و افزایش دما باعث کاهش اکسیژن محلول در آب شده و موجب خفگی ماهیان تالاب می‌شود.
وی عنوان کرد: تغذیه گرایی آب زریوار از تهدید‌های این تالاب واحتمالا علت مرگ ماهیان باشد که این مورد هم به دلیل ورود فاضلاب انسانی ناشی از عدم ایفای وظایف توسط آبفای استان و کود حیوانی مورد استفاده کشاورزان به تالاب و از همه مهم‌تر نحوه صید ماهی به روش استفاده از مواد نیترات را از جمله جو پوسیده بوده که توسط ماهیگیران در دریاچه زریبار معمول شده است.
وی خاطرنشان کرد: ماهیان تلف شده بیشتراز نوع کاراس، اردک ماهی و فیتوفاک است که در تمام دریاچه وجود دارند که بعد از تلف شدن باد اجساد ماهیان را به ساحل شرقی دریاچه محل گردشگری می‌کشاند و گردشگران شاهد ماهیان تلف شده، می‌شوند.
تالاب زریوار (زریبار) یکی از مهمترین دریاچه‌های آب شیرین در ایران و منطقه است و از غنی‌ترین و متنوع‌ترین اکوسیستم و پدیده زیست محیطی استان و کشور می‌باشد که با مساحت بیش از ۲ هزار و ۴۰۰ هکتار به عنوان پناهگاه حیات وحش جزء مناطق چهارگانه تحت مدیریت حفاظت محیط زیست استان کردستان است و به دلیل جایگاه منحصر به فرد آن، از اهمیت اکولوژیکی، گیاهی، جانوری و هیدرولوژیکی بالایی برخوردار است.