چالش دشوار فدراسیون والیبال برای جذب مربی خارجی؛ نه پول هست و نه گزینه مناسب
در این چند ماه اخیر جلسات مختلفی برای انتخاب سرمربی تیم ملی والیبال تشکیل شد که البته هیچ کدام از آنها خروجی خاصی نداشت. پیشبنیی میشد که در دومین جلسه هیئت رئیسه حداقل اسامی گزینههای هدایت تیم ملی والیبال اعلام شود که این اتفاق هم رخ نداد و تنها تصمیم گرفته شده در جلسه، تشکیل کمیته فنی برای انتخاب سرمربی تیم ملی و همین طور مشخص شدن آرمان والیبال ایران در المپیک توکیو اعلام شد.
کاملا مشخص است که فدراسیون والیبال در خصوص انتخاب سرمربی تیم ملی به دنبال خریدن زمان است. کمیته فنی را میشد از مدتها قبل تشکیل داد؛ همان زمان که جلساتی با پیشکسوتان و مربیان برای تعیین شاخصههای سرمربی آینده تیم ملی برگزار میشد امکان تشکیل کمیته فنی هم بود. از طرف دیگر بارها مسئولان فدراسیون والیبال اعلام کرده بودند که هدف تیم ملی والیبال در المپیک توکیو حضور در جمع چهار تیم برتر دنیا است. اینکه این موضوع را تحت عنوان جدید «آرمان تیم ملی در المپیک توکیو» قرار میدهند بیشتر شبیه یک مانور تبلیغاتی است.
ورزش کشور به خاطر شیوع ویروس کرونا با مشکلات مالی روبرو شده و بودجه چندانی به این بخش اختصاص داده نشده است. فدراسیونهای ورزشی هم که عمدتا از بودجه دولتی استفاده میکنند هم دچار این مشکل شدهاند و به نظر میرسد یکی از مهمترین دغدغههای داورزنی در انتخاب سرمربی تیم ملی، بحث دستمزد او است. مربیان بزرگ خارجی دستمزدها کلانی دریافت میکنند و مهمترین مشکل فدراسیون والیبال همین مسئله است. از طرف دیگر بیشتر مربیان بزرگ خارجی در تیمهای مختلف مشغول به کار هستند و فدراسیون والیبال باید به دنبال مربی باشد که هم سوابق درخشانی در مربیگری داشته باشد و هم اینکه بیکار باشد.در چنین شرایطی بعید است یکی از این مربیان برای هدایت تیم ملی والیبال به ایران بیاید؛ مگر این که اتفاق خاصی رخ دهد.