تیرگی روابط پاکستان و عربستان؛ پایان مسیر مشترک اسلام آباد و ریاض فرا رسیده است؟
تحولات اخیر در روابط ریاض و اسلام آباد از تغییرات عمدهای حکایت دارد که احتمالا به دوری پاکستان از شبه جزیره عربستان منجر شود.
هرچند «اسلام آباد» با انتشار بیانیهای فرمایشی بر عدم تغییر در روابط دو کشور تاکید و تلاش برای ترمیم روابط از طریق اعزام «جاوید» به ریاض را رد کرد.
موضوع اختلاف نظر میان عربستان و پاکستان و بروز تنش در روابط دو کشور پس از وقوع مجموعه تحولاتی رخ داد که در ماههای اخیر به وقوع پیوستند.
انتقاد پاکستان از عربستان در مورد بی توجهی به بحران «کشمیر» و متهم کردن سازمان همکاریهای اسلامی و البته در راس آنها عربستان و امارات به کوتاهی از حمایت از کشمیریها، گسترش شراکت تجاری عربستان با هند، عادی سازی روابط امارات و اسرائیل، سکوت عربستان در موضوع اقدام کشورهای عربی برای عادی سازی روابط با اسرائیل، تمایل اسلام آباد برای حضور در اتحادهای منطقهای جدید و جذابیت قدرت اقتصادی نوظهور چین از جمله این تحولات هستند؛ تحولاتی که اسلام آباد را در اوایل ماه جاری به طرح اولتیماتوم به عربستان سوق دادند.
اولتیماتوم و تهدید پاکستان در مورد تغییر رویکرد، سبب شد تا ریاض ضمن مسدود کردن تسهیلات اعتباری ۳.۲ میلیارد دلاری پاکستان، خواستار بازپرداخت بخشی از وام ۳ میلیون دلاری این کشور شود.
به نظر میرسد بالا گرفتن همین اختلافها بود که «عمران خان»، نخست وزیر پاکستان را به اعزام مقام ارشد نظامی به عربستان واداشت.
اما خودداری بن سلمان از دیدار با «قمر جاوید» و محدود شدن دیدارهای دیپلماتیکش با وزیر دفاع و رییس ستاد مشترک عربستان، زمانی اهمیت بیشتری مییابد که بدانیم همزمان با سفر «جاوید» به عربستان، «شاه محمود قریشی»، وزیر خارجه پاکستان، با سفیر قطر در اسلام آباد -به عنوان کشور رقیب عربستان- دیدار کرد.
بی توجهیهای ریاض به اسلام آباد در میانه وضعیت نابسامان اقتصادی، کسری شدید بودجه و نیاز حیاتی به حمایت و سرمایه گذاری خارجی از یک سو و بالا گرفتن درگیری و تنش میان هند و پاکستان از سوی دیگر، پاکستان را به فکر تغییر رویکرد انداخته است.
به نظر میرسد با گسترش روابط هند و آمریکا از یک سو و بالا گرفتن اختلافهای پاکستان با عربستان و امارات از سوی دیگر شاهد تغییر رویکرد سیاست خارجی پاکستان به صورت تقویت روابط با سایر قدرتها و بازیگران منطقهای مانند روسیه، چین، ایران و ترکیه باشیم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *