آشنایی با مؤسس علم آکوستیک

- جوزف سوور، فیزیک دان ناشنوای فرانسوی، در ۲۴ مارس ۱۶۵۳ در لافلش فرانسه به دنیا آمد. پدرش لوئیس سوور سردفتر اسناد رسمی بود. اطلاعات بسیار کمی درباره ناشنوایی او و چگونگی و اندازه آن موجود است او در طول زندگی مشکل گفتاری نیز داشته است، به گونه‌ای که قادر به شنیدن صدای خود نیز نبوده و کیفیت آن را تشخیص نمی‌داده است. سوور تا ۷ سالگی قادر به صحبت کردن نبوده است.

در دوران زندگی همیشه از حضور در مجامع عمومی تردید داشته است. اما او این وضعیت را تغییر می‌دهد و تصمیم می‌گیرد پروفسور ریاضی در کالج رویال پاریس شود. این امر مستلزم قبولی در امتحان فن بیان بود؛ اما، چون سوور مشکل گفتاری داشت، بعد از ۱۰ سال در ۱۶۸۶ به این افتخار نائل شد. اما باتوجه به اینکه سوور تسلط کافی بر علم آکوستیک داشت و خود این علم را ابداع کرده بود، پی می‌بریم که از صبر و بردباری والایی برخوردار بوده است.

سوور در مدرسه ژزوئیت لافلش حضور یافت و به سرعت مجذوب ریاضیات شد. در ۱۷۰۳، سرپرست گروه مهندسی شد. سوور در ۱۶۸۶ در حالی که ۳۹ سال داشت، استاد کولژ رویال شد.

وی در ۱۶۹۶، عضو آکادمی هندسه آکادمی علوم سلطنتی و در ۱۶۹۹ عضو آکادمی مکانیک شد. او پس از ۱۶۹۶، به همراه اعضای موسیقی که او را در تشخیص صدا‌های دستگاه‌های موسیقی یاری می‌کردند، به کاوش در علم آکوستیک پرداخت.

در ۱۷۱۳ سوور، معادله ریاضی مربوط به فرکانس ارتعاش در سیم جمع شده را محاسبه کرد تجربیات او در تئوری ذرات، دال بر این است که او یکی از نخستین دانشمندانی است که به اصل جایگاه برتر پی برده است.

اسحاق نیوتن نتایج تجربی او را بر روی لوله عمل ارگ مورد بررسی قرار داد و محاسبات ریاضی منحصر به فردی را تهیه کرد.

سوور در مقدمه رساله‌اش، واژه آکوستیک را در علم موسیقی مطرح می‌کند. صدای حاصل از اشیای مختلف، از بُعد زیباشناختی و نظری مربوط به اصوات موسیقی، به او کمک مؤثری کرد. بنا بر تحقیق رامن، در تاریخ آکادمی سلطنتی علوم، سوور آکوستیک را علم مربوط به شنوایی تعریف کرد. همان گونه اپتیک را علوم مربوط به حس بینایی می‌دانست. تعریف سوور از آکوستیک تا کنون هیچ تغییر نکرده است.

سوور سعی کرد نامی برای یک شاخه از علم آکوستیک انتخاب کند. این شاخه از علم مربوط به مطالعه پدیده‌ای بود که از جهتی فیزیکی و از جهت دیگر کاملاً جدای از علم فیزیک بود. او واژه‌های هماهنگ شناسی، بنیادین گِرِه وضع کرد و ویژگی هر یک از توضیح داد. هر چند دانشمندان بزرگی، چون ایولر، دی المبرت و لگرنج در قرن نوزدهم از تجربیات سوور استفاده می‌کردند، کم کم نام او در میان اشخاص گمنام قرار گرفت.

سوور در ۹ جولای ۱۷۱۶ در پاریس در گذشت. نام او، آن چنان که شایسته‌اش بود، به عنوان مؤسس علم آکوستیک برده شد.

توانایی تشخیص اصوات موسیقی توسط یک شخص ناشنوا، که منجر به کشف تئوری هارمونی‌ها توسط رومئو، هلمهولتز و دیگر شد، داستان پشتکار و موفقیت است که به بسیاری از پرسش‌ها پاسخ می‌دهد.

منبع: کتاب دایرة المعارف نوابع و مشاهیر معلول ایران و جهان