انتخابات ریاست جمهوری آمریکا؛ انتخابات ریاست جمهوری ایران
اوج فعالیت‌های تحریمی علیه ایران به دوره بیل کلینتون رییس جمهور دموکرات امریکا باز می‌گردد. در اردیبهشت ۷۴ بیل کلینتون تصمیم گرفت برای اثر گذاری بیشتر تحریم‌ها، روابط اقتصادی اعم از خرید نفت و سرمایه گذاری در ایران را قطع کند.
باور به این موضوع که تفاوتی میان دموکرات و جمهوری خواه وجود ندارد، کار سهل و آسانی است، اما چرایی این که برخی نمی‌خواهند به باور برسند در این است که سعی دارند از پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، برجام دیگری را به ایران تحمیل کنند.
اما چگونه؟ در ادامه چگونگی این بازی سیاسی را بخوانید.
به خاطر دارید، هنگام تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری ایران در سال ۹۲ جناح پیروز در انتخابات ریاست جمهوری همه ظرفیت خود را بر روی مذاکره با آمریکا متمرکز کرده بود و اعتقاد داشت که اکنون یک رئیس جمهور دموکرات در ایالات متحده حاکم است و می‌توان به خاطر وجود باراک اوباما در کاخ سفید به آینده روابط ایران و آمریکا امیدوار بود.
در ایران همواره این رؤیا در میان برخی جریان‌های سیاسی و شخصیت‌ها وجود داشته است که دموکرات‌ها از جمهوری خواهان منطقی‌تر و ملایم‌تر هستند و هر گاه یک رئیس جمهور دموکرات در آمریکا دولت را در اختیار داشته، نوع رفتار سیاسی او با ایران تغییر کرده و هر گاه رئیس جمهوری از حزب جمهوری خواه حاکم بوده رفتار‌های تند آمریکا علیه ایران بیشتر شده است.
اوج فعالیت‌های تحریمی علیه ایران به دوره بیل کلینتون رییس جمهور دموکرات امریکا باز می‌گردد
شدیدترین تحریم‌های اقتصادی علیه ایران در دوران ریاست جمهوری یک دموکرات اعمال شد. جیمی کارتر که در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی رئیس جمهور آمریکا بود، با وجودی که از حزب دموکرات این کشور در کاخ سفید مستقر شده بود، اما در همان دوران، حمله نظامی آمریکا به ایران برای سرنگونی انقلاب اسلامی شکل گرفت.
آمریکا در عملیاتی که به بهانه آزاد کردن کارکنان سفارت خود در تهران برنامه ریزی کرده بودند، قرار بود مراکز حساس به ویژه محل سکونت حضرت امام (ره) را نیز هدف قرار دهند. عملیات پنجه عقاب با بهره گیری از زبده‌ترین و حرفه‌ای‌ترین نیرو‌های ویژه ارتش آمریکا علیه ایران شکل گرفت، اما شکست مفتضحانه‌ای به دولت کارتر وارد شد که باعث بی آبرویی او نیز گشت. کارت توانست یک دوره ریاست جمهوری آمریکا را در اختیار داشته باشد، از سال ۱۹۷۷ تا سال ۱۹۸۱.
اما در ایران این تصور وجود دارد که می‌توان با دموکرات‌ها کنار آمد و حتی از وجود یک رئیس جمهور دموکرات در آمریکا استفاده تبلیغات انتخاباتی کرده و سع می‌کنند تا از این فرصت برای پیروزی خود بهره ببرند.
به نظر می‌رسد اکنون نیز چنین فضایی شکل گرفته و برخی جریان‌های سیاسی القاء می‌کنند که اگر جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیروز شود، می‌توان توافق هسته‌ای را بار دیگر زنده کرد و بر این خیال هستند که بایدن همه تعهدات برجامی آمریکا را اجرا خواهد کرد.
تنها یک مسئله در این میان وجود دارد و آن این است که در ایران نیز باید رئیس جمهوری انتخاب شود که از طیف مقابل نباشد، بلکه اگر رئیس جمهور ایران همرنگ طیف خاصی باشد می‌توان با آمریکا تعامل کرد و به نتیجه رسید.
برای رسیدن به چنین هدفی، از هم اکنون جناح موسوم بع اصلاح طلب و جریان موسم به معتدل، فعالیت‌های تبلغاتی خود را آغاز کرده‌اند و سعی دارند افکار عمومی را همچون انتخابات سال ۹۲ به این سمت سوق دهند که پس از پیروزی بایدن در انتخابات ریاست جمهور آمریکا، در ایران نیز فردی باید انتخاب شود که از جناح و جریان مقابل نباشد. در واقع پس از شکست اصلاح طلبان در انتخابات مجلس یازدهم، آن‌ها برای انتخابات سال ۱۴۰۰ برنامه ریزی کرده‌اند.
اما آیا مصادف بودن دوران ریاست جمهوری اوباما از حزب دموکرات و شخصی از جریان اعتدالیون و اصلاحات که به توافق هسته‌ای هم رسید، توانست وعده‌های داده شده را عملیاتی کند؟
مردم دو بار با تبلیغات انتخاباتی که اصلاح طلبان و اعتدالیون داشتند، اعتماد کردند و رأی دادند، اما نتیجه‌ای حاصل نشد بلکه خسارات فراوانی را هم وارد کرد.
آیا مردم ایران بار دیگر تحت تأثیر تبلیغاتی قرار خواهند گرفت که همجنس آن در تبلیغات انتخاباتی سال‌های ۹۲ و ۹۶ وجود داشت؟
بایدن یا ترامپ، دموکرات یا جمهوری خواه، تفاوتی با هم ندارند. ایالات متحده اکنون خود دچار مشکلات عدیده‌ای است که تبدیل به بحران شده است، بحران‌هایی که پیش بینی می‌شود به فروپاشی ایالات متحده بینجامد.
جریانی‌های سیاسی که در پی سوء استفاده انتخاباتی هستند، کارشان این است، اما مردم باید هوشیارتر باشند و مانند مارگزیده، از ریسمان سیاه و سفید بترسند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *