چالش بزرگ رزمی‌کاران ایران در توکیو؛ در حوالی مدال
- پس از اعلام برنامه‌های مسابقات رشته‌های مختلف در المپیک توکیو، موجی از امیدواری در دل دوستداران ورزش به راه افتاد و حالا بارقه امید در دل مربیان و ورزشکاران روشن شده است. ورزش ایران در دوره‌های مختلف المپیک تنها در یک رشته رزمی (تکواندو) به مدال دست یافته، اما اینبار داستان فرق کرده و کاراته می‌تواند تفاوت‌ها را رقم بزند. بوکس ایران هم شاید بتواند سری در میان سر‌ها در آورده و در توکیو تاریخ سازی کند. در ادامه سایه روشن‌های رشته‌های رزمی کشورمان در المپیک توکیو و شانس مدال آوری آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
کاراته
رشته‌ای که اولین و شاید آخرین المپیک خود را تجربه می‌کند برای تمام کشور‌ها اهمیت زیادی پیدا کرده، اما درخشش ایران در سال‌های گذشته در رقابت‌های جهانی، کاراته وان ها، رقابت‌های قهرمانی آسیا و بازی‌های آسیایی سبب شده تا شاید مسئولان ورزش ایران این رشته را شانس اول مدال آوری در المپیک بدانند.
کاراته ایران در بخش مردان تحت هدایت سید شهرام هروی که در سال‌های گذشته یکی از بهترین مربیان ورزش کشور بوده، بر قله کاراته دنیا ایستاده است. شاگردان هروی در ماراتن کسب سهمیه المپیک یک سهمیه توسط بهمن عسگری به دست آورده و سهمیه دوم هم قطعا از بین سجاد گنج زاده و ذبیح الله پورشیب کسب خواهد شد.
امیر مهدی‌زاده هم سومین کاراته کای کشورمان است که شانس کسب سهمیه المپیک از طریق رقابت‌های جهانی فرانسه را خواهد داشت.
در بخش بانوان هم یک سهمیه المپیک توسط حمیده عباسعلی قطعی است و سارا بهمنیار هم در یکقدمی رزرو کردن بلیت توکیو قرار دارد. رزیتا علیپور دیگر نماینده کاراته بانوان هم برای حضور در المپیک ناامید نیست.
با نگاهی گذرا به مطالب یاد شده می‌توان در بدترین حالت ۴ سهمیه المپیک را برای کاراته ایران در نظر گرفت و احتمال دارد این تعداد به ۶ نفر هم برسد.
موفقیت‌های ایران در مسابقات گذشته به قدری بوده که از همین حالا می‌توان برای تمام نمایندگان کاراته کشورمان در المپیک توکیو شانس مدال قائل بود و این رشته را پرچم دار رشته‌های رزمی در المپیک دانست. هرچند که ورزش قهرمانی قابل پیش‌بینی نیست، اما با هر متر و معیاری کاراته شانس اول مدال آوری ایران در المپیک خواهد بود.
تکواندو
ملی‌پوشان تکواندوی ایران از جدول مندلیف کسب سهمیه المپیک سربلند بیرون آمده و دو سهمیه توسط آرمین هادی‌پور و میرهاشم حسینی به دست آمد.
این دو تکواندوکار جوان که با تلاش‌های بی وقفه فریبرز عسکری موفق شدند به المپیک برسند، کار سختی برای کسب مدال در بزرگترین رویداد ورزشی دنیا خواهند داشت.
هادی‌پور در وزن منهای ۵۸ کیلوگرم در رنکینگ پنجم دنیا قرار دارد و جدیترین رقیب او برای کسب مدال المپیک، جونگ جانگ از کره جنوبی خواهد بود که تا به حال چند بار موفق به شکست ملی‌پوش تکواندوی ایران شده است. ویتو دلاکویلا از ایتالیا و خسوس تورتوسا از اسپانیا از دیگر رقیبان آرمین در این وزن هستند.
اما میرهاشم حسینی در وزن منهای ۶۸ کیلوگرم یک رقیب سنتی به نام دای هون لی از کره جنوبی دارد که دو مدال المپیک و چندین مدال جهانی و آسیایی و ... در کارنامه او دیده می‌شود.
این ملی‌پوش جوان تا به حال دو بار از سد این هوگوپوش پرافتخار کره‌ای گذشته، اما در سایر مبارزات نتیجه را به او واگذار کرده است.
تکواندوکار جوان ایران چند رقیب سرشناس دیگر از جمله بردلی سیندن از بریتانیا، شوای ژائو چین و خاویز پرز از اسپانیا را برای کسب مدال المپیک در پیش خواهد داشت.
با تمام این اوصاف شاید مهمترین دغدغه کادرفنی در المپیک توکیو کم تجربگی هوگوپوشان کشورمان باشد تا اتفاقی که در المپیک ریو برای فرزان عاشورزاده رخ داد، برای میرهاشم و آرمین تکرار نشود.
در بخش بانوان هم شانس کسب دو سهمیه المپیک از طریق رقابت‌های قاره‌ای وجود دارد، اما شانس کسب مدال المپیک برای بانوان بسیار خوشبینانه خواهد بود.
بوکس
مظلوم‌ترین رشته رزمی در ایران که در دوره مدیریت حسین ثوری دستخوش تغییرات زیادی شد، پس از حضور علیرضا استکی به عنوان سرمربی روز‌های خوبی را پشت سر گذاشت. ماجراجویی شاگردان استکی از عملکرد قابل قبول در رقابت‌های قهرمانی جهان روسیه آغاز شد و با کسب دو سهمیه المپیک توسط دانیال شه بخش و سیدشاهین موسوی در اردن ادامه داشت.
این دو سهمیه در حالی بدست آمد که اگر ناداوری محض در دیدار امید احمدی‌صفا با بوکسور استرالیایی وجود نداشت، تعداد المپین‌های ایران به عدد سه می‌رسید.
با این حال رقابت‌های گزینشی المپیک فرانسه که اردیبهشت سال آینده در پاریس برگزار خواهد شد، یک شانس بزرگ برای افزایش تعداد المپین‌های بوکس ایران خواهد بود.
با وجود اینکه بوکس هیچگاه در المپیک برای کاروان ایران مدال آوری نکرده، اما اینبار شرایط نسبت به ادوار گذشته کمی متفاوت است.
دانیال شه بخش که پیش از روی کار آمدن علیرضا استکی همواره با بی مهری مواجه میشد، در رقابت‌های گزینشی المپیک اردن آبروی بوکس ایران بود و با نمایش خیره کننده خود سهمیه المپیک را کسب کرد بطوریکه بسیاری از کارشناسان او را پدیده بوکس ایران و شانس مدال المپیک می‌دانند.
از سوی دیگر سیدشاهین موسوی که بدون تردید بهترین بوکسور ایران در سال ۹۸ بود، با کسب مدال برنز آسیا، مقام پنجم جهان، کسب سهمیه المپیک و پیروزی مقابل بوکسور‌های صاحب نامی از ازبکستان، چین و مغولستان ثابت کرد وارث خوبی برای سجاد محرابی در وزن ۷۵ کیلوگرم است و حالا با تجربه زیادی که اندوخته، می‌تواند در المپیک هم حرفی برای گفتن داشته باشد.
شاید تنها پاشنه آشیل در بوکس عدم برگزاری اردو‌ها و مسابقات تدارکاتی به دلیل شیوع ویروس کرونا است که بوکسور‌های کشورمان از شرایط ایده آل دور کره است.
بوکس سنگین‌ترین رشته رزمی است که همواره مسابقات آن بیش از ۱۰ روز به طول می‌انجامد و به طور حتم برای آماده سازی بوکسور‌ها جهت حضور در میدان بزرگی همانند المپیک برنامه ریزی دقیقی لازم است. در حال حاضر به دلیل شیوع کرونا، هیچ از یک برنامه‌های کادرفنی پس از کسب سهمیه‌های المپیک اجرا نشده و باید دید چه زمانی می‌توان اردو‌ها و مسابقات تدارکاتی را برای بوکسور‌های المپیکی ایران برگزار کرد.
امیدواری مسئولان به رشته‌های رزمی
از این‌ها گذشته باید این نکته مهم را مدنظر داشت که مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به رشته‌های رزمی امید بسیاری دارند تا در میدان معتبر توکیو بتوانند افتخارآفرینی کنند.
در این رهگذر سیدرضا صالحی امیری سکان دار هدایت کمیته ملی المپیک قول مساعد داده که از رشته‌های رزمی حمایت جدی به عمل آورد و مهدی علینژاد معاون توسعه ورزش قهرمانی نیز از زمان حضور در وزارت ورزش نگاه ویژه‌ای به این رشته‌ها داشته است.
امید می‌رود تعامل میان مدیران ورزش کشور و فدراسیون‌های یاد شده بیش از پیش مضاعف شود و این پیوند و حمایت بتواند مسیر را برای موفقیت‌های بیشتر ورزشکاران کشورمان در میدان معتبر المپیک تسطیح و هموار کند.