صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

اجرای تئاتر در شرایط فعلی همچون راه رفتن در میدان مین است

۱۲ مرداد ۱۳۹۹ - ۰۷:۰۰:۲۰
کد خبر: ۶۴۲۸۳۶
کارگردان فیلم سینمایی «ماشه» گفت: پایان کرونا به هیچ وجه مشخص نیست، اما بودن نمایش جیرجیرک و سایر نمایش‌های روی صحنه نشان دهنده این است که تئاتر هنوز با وجود تمامی سختی‌ها زنده بوده و در هر شرایطی حضور دارد، بقای تئاتر در شرایط فعلی یک زهرخند به ویروس منحوس کرونا است.

آرش سنجابی در گفت‌وگو با ، پیرامون ریسک روی صحنه بردن نمایش «جیرجیرک» در دوران اوج بیماری کرونا گفت: از نظر من تمامی هنرمندان نسبت به اتفاقات پیرامون خود رویکردهای متفاوتی را ارائه می‌دهند و هیچکدام از رویکردها ارجح بر دیگری نیست زیرا هر گروه تئاتری بنا به شرایط خود عمل می کند. روی صحنه رفتن نمایش جیرجیرک هم رویکرد گروه تئاتر دیگر نسبت به این اتفاق یعنی کرونا است. 

وی در همین راستا ادامه داد: شاید در میانه سال گذشته با نامی همچون کرونا کاملا بیگانه بودیم اما امروز این نام با ما اجین شده است، مواجه ما به عنوان یک گروه تئاتر با جریان کرونا با دیگر گروه‌ها به نوعی متفاوت است، ما فکر کردیم که تئاتر همچون سایر مشاغل نیازمند بقا و زندگی است، فارغ از نگاه هنر این رشته به عنوان یک شغل و صنف نیازمند فعالیت و بقاست. ما فکر کردیم که با بردن یک اثر نمایشی روی صحنه به روحیه خودمان و جامعه کمک کنیم.

کارگردان فیلم سینمایی «ماشه» در همین راستا ادامه داد: پایان کرونا به هیچ وجه مشخص نیست، اما بودن نمایش جیرجیرک و سایر نمایش‌های روی صحنه نشان دهنده این است که تئاتر هنوز با وجود تمامی سخت‌ها زنده بوده و در هر شرایطی حضور دارد، بقای تئاتر در شرایط فعلی یک زهرخند به ویروس منحوس کرونا است. 

وی درباره جذب مخاطب تئاتر در دوره موج دوم کرونا اظهار کرد: شاید بخش عظیمی از مخاطبان تئاتر و کلیت جامعه میلی برای حضور در سالن نمایش نداشته باشند اما ما تلاش می کنیم تا با حضور بازیگران حرفه‌ای بخشی از مخاطبان که دلشان برای تماشای تئاتر تنگ شده را جذب این هنر کنیم. امروزه به راحتی می‌توان رستوران‌های مملو از جمعیت را در شهر دید، از نظر من تئاتر بسیار کم خطرتر از این صنف هم عمل می کند و می‌توان با رعایت درست با کمترین هزینه جانی و مالی این هنر را پایدار نگه داشت. 

کارگردان فیلم «بازدهم» درباره خطر اجرای تئاتر در وضعیت فعلی کرونا تاکید کرد: اجرای تئاتر در شرایط فعلی مرا یاد زمانی می اندازد که در میدان نبرد برخی با جان فشانی به پاکسازی میدان مین می‌پردازند، گروه‌هایی که امروز روی صحنه می روند به نوعی خط شکن میدان نبرد هستند.

وی در همین راستا ادامه داد: می‌توان در شرایط فعلی با رعایت کامل نکات بهداشتی به زیست تئاتری ادامه داد، گروه نمایش جیرجیرک نزدیک به پنج ماه و با حضور بیست و پنج بازیگر و عوامل تمرین کرد و خوشبختانه هیچکس در این مسیر به بیماری کرونا مبتلا نشد، آن هم به دلیل رعایت ویژه گروه بود، پس می‌توان با وجود تمام سختی‌ها همچنان تئاتر کار کرد و از این هنر جذاب لذت برد. 

این کارگردان تئاتر در همین رابطه تصریح کرد: البته این نکته را فراموش نکنیم که هزینه تولید و اجرای تئاتر در شرایط فعلی اقتصادی کار بسیار سختی است، هزینه های تمرین، دکور، دستمزدها، لباس و اکثریت اقلام تولید تئاتر چندین برابر شده و این کار را برای گروه‌های تئاتری دوچندان سخت کرده است. در این میان بازیگران در قبال دستمزدشان با گروه نمایش جیرجیرک بسیار راه آمدند و از سویی تهیه کننده اثر نیز جانانه و با وجود تمام مشکلات کنار ما ایستاد تا بالاخره جیرجیرک روی صحنه برود. 

وی درباره زمان اجرای نمایش جیرجیرک افزود: این نمایش تا ششم شهریور ماه روی صحنه می رود، هنوز به باز اجرای اثر فکر خاصی نکرده ام منتها برای ادامه دادن راه تئاتر در شرایط کرونا می خواهم به سرعت اثر دیگری را هم روی صحنه ببرم.

کارگردان نمایش «جیرجیرک» درباره دلیل کاهش مخاطبان تئاتر اظهار کرد: تئاتر زمان بسیاری است که مخاطبان عمومی خود را از دست داده است، جامعه مخاطب تئاتر نزدیک پنج هزار نفر است که اکثرا در این رشته فعال هستند و یکدیگر را می شناسند. متاسفانه مخاطب تئاتر همین تعداد محدود است، تعدادی که هنوز نتوانستیم آن را افزایش دهیم. بیش از نود درصد جمعیت کشورمان حتی یکبار هم تئاتر ندیده اند و این آماری واقعا ناگوار برای هنر تئاتر است، 

سنجابی هدف اصلی اجرای جیرجیرک را پرداختن به عدم قطعیت در جهان کنونی دانست و خاطرنشان کرد: من عقیده دارم که نمایش جیرجیرک برای مخاطب عام هم جذابیت های خاص خود را خواهد داشت. این اثر در نوع خود می‌خواهد اعتراف کردن را به ما بیاموزد، اینکه با خود واقعی‌مان چگونه روبرو می شویم، در نمایش جیرجیرک کارکترها اعتراف می کنند حال اینکه مخاطب آنها را در دسته خوب یا بد قرار می دهد به اختیار خودش است. 

گفت‌وگو از: علی صفری



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *