تئاترشهر یک سانتیمتر جا به جا می‌شود / اعلام جزییات یک پروژه
- طبق اعلام واحد ارتباطات، آموزش و پژوهش مجموعه تئاترشهر، "جا به جایی تئاتر شهر، یک سانتی متر نزدیک تر" عنوان تازه‌ترین پروژه اجرایی نصیرملکی جو نویسنده و کارگردان تئاتر است که روز‌های پنجشنبه نهم، جمعه دهم و یکشنبه یازدهم مرداد ماه در محوطه تئاتر شهر پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد. این کارگردان طی روز‌های اخیر نمایش "کوکاکولا" با بازی سیاوش چراغی پور و پگاه کاظمی را در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه برده است.
درباره پروژه "جابه جایی تئاتر شهر، یک سانتی متر نزدیک تر" آمده است: "ایده پوچِ جابجا کردنِ یک ساختمان که از اساس غیرِممکن می‌نماید، چنان پوچ و غیرممکن است که همین غیرِ ممکن بودن اش می‌تواند بیننده یا شنونده را به فکر فرو ببرد. اینکه بشنوید یا ببینید که کسی قصد دارد با دستانِ ناتوان اش دیوار‌های ضخیمِ یک ساختمان را جابجا کند می‌تواند به شکل کنایه آمیزی اشاره‌ای باشد به ناتوانی ما در جابجایی هر آنچه که ما از جابجا کردن اش ناتوانیم. در این چارچوب مفاهیم زیادی وجود دارند که می‌توانند با این ایده اجرایی مطابقت کند. اجراگران با هم یا تک تک به هل دادنِ دیوار‌ها مشغول می‌شوند و با خط کش‌ها و متر‌های بزرگنمایی شده به شکل اغراق شده و وسواس گونه‌ای به اندازه گیری زمین مشغول می‌شوند.
در مرور خاطراتمان یک فاصله بدونِ برگشت وجود دارد که با هیچ نیروی ماورایی و غیر ماورایی قابلِ جبران نیست. بیشتر شبیه شنیدنِ شعر یا ایجاز و استعاره است تا یک عملِ مطابق با معیار‌های مرسوم. یک اعتراض است به فاصله‌ها و ابعادی که از دسترسِ زندگی و آرمان‌های ما خارج شده اند.
این نه یک تئاترِ خیابانی و نه یک پرفورمنسِ صرف است که در یک گالری یا فضایی مشابه گالری اجرا شود بلکه بیشتر شبیه به یک رفتارِهنجارشکنانه نمادین است که می‌بایست در قابِ تصاویر و عکس‌ها به ضرورتِ اجرای آن فکر کرد. به این معنا که عکس‌ها و بردِ آرشیوی آن از خود پرفورمنس مهم‌تر است و می‌تواند زمینه فکری را در قالبِ یک رویکردِ تازه به هنرِ مدرنِ اجرا به وجود بیاورد.
اجراگران با همان رفتار‌های غیرِ آشنا که ممکن است در رفتارشناسی بازیگرانِ نمایش‌های پیشینِ من سُراغ داشته باشید بدونِ استفاده از هیچ کلامی با لباس‌ها و صورت‌های کاملا قرمز رنگ برای مدتِ بیست دقیقه دیوار‌های تئاترِ شهر را از سمتِ شرقی مجاور ورودی سالنِ چهارسو هُل می‌دهند تا بتوانند فاصله میانِ ساختمان و مجسمه پرویز تناولی را یک سانتیمتر کم‌تر کنند. همین؛ و بعد پرفورمنس تمام می‌شود. نه حرفی زده می‌شود و نه اکت یا رفتارِ خارج از هُل دادنِ دیوار روی می‌دهد. آنچه روی می‌دهد اما، به فکر بردنِ بیننده است از انجامِ یک (سوژه ذهنی) از عملِ محال [ناممکن]. حتما قصه آن دختر بچه که با قاشقِ کوچک خود آبِ دریا را هم می‌زند تا آبِ شورِ دریا شیرین بشود شنیده اید. فکر می‌کنم این پرفورمنس نیز، چنین معنای نهفته‌ای را در درونِ خود دارد.
در پرفورمنس «جا به جایی تئاتر شهر، یک سانتی متر نزدیک تر» تولید «کارخانه هنر مدرن»، نصیرملکی جو طراح و کارگردان، یاسمن رضا زاده، محمد حسن سلمانی، مهسا شیخی، بهنام شاملو، حسین مهدوی، مسیح کمالی، کوروس افشار، زینب گرما رودی، محمد مفاخری، امید تیموری، مینا رمضانی (اجرا گران)، امیر قالیچی و زهرا سلیمیان مجریان طرح، بهنام شاملو و حسین مهدوی دستیاران کارگردان، نصیر ملکی جو طراح لباس و آکسسوار، شقایق برهمتی طراح گریم، مهسا شیخی طراح گرافیک، امیر قالیچی مدیر روابط عمومی، زهرا سلیمیان برنامه ریز دیگر عوامل اجرایی این پروژه را تشکیل می‌دهند.
این پروژه با همکاری دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنر‌های نمایشی و مجموعه تئاتر شهر روز‌های پنجشنبه نهم و جمعه دهم مرداد ماه ساعت ۱۵ و ۱۶:۳۰ در محوطه مجموعه تئاتر شهر میزبان مخاطبان خواهد بود.