تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۹۵

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

قَالَ إِنَّمَآ أُوتِیتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمٍ عِندِیٓۚ أَوَلَمۡ یَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ قَدۡ أَهۡلَکَ مِن قَبۡلِهِۦ مِنَ ٱلۡقُرُونِ مَنۡ هُوَ أَشَدُّ مِنۡهُ قُوَّةٗ وَأَکۡثَرُ جَمۡعٗاۚ وَلَا یُسۡـَٔلُ عَن ذُنُوبِهِمُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ ۷۸
قارون گفت: این مال و ثروت فراوان به علم و تدبیر خودم به من داده شد! آیا ندانست که خدا پیش از او چه بسیار امم و طوایفى را که از او قوت و ثروت و جمعیتشان بیشتر بود هلاک کرد؟ و هیچ از گناه بدکاران سؤال نخواهد شد (بلکه یکسر به دوزخ روند)

فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ فِی زِینَتِهِۦۖ قَالَ ٱلَّذِینَ یُرِیدُونَ ٱلۡحَیَوٰةَ ٱلدُّنۡیَا یَٰلَیۡتَ لَنَا مِثۡلَ مَآ أُوتِیَ قَٰرُونُ إِنَّهُۥ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٖ ۷۹
آن گاه قارون (روزى) با زیور و تجمل بسیار بر قومش در آمد، مردم دنیا طلب (که او را دیدند) گفتند: اى کاش همان قدر که به قارون از مال دنیا دادند به ما هم عطا مى شد که او بهرۀ بزرگ و حظّ وافرى را داراست

وَقَالَ ٱلَّذِینَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ وَیۡلَکُمۡ ثَوَابُ ٱللَّهِ خَیۡرٞ لِّمَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗاۚ وَلَا یُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ٱلصَّـٰبِرُونَ ۸۰
و، اما صاحبان مقام علم و معرفت (به آن دنیا پرستان) گفتند: واى بر شما (و همت پست شما) ثواب خدا براى آن کس که به خدا ایمان آورده و نیکوکار گردیده بسى بهتر (و بالاتر از این دارایى دو روزۀ قارون) است، ولى هیچ کس جز آنان که صبر پیشه کنند بدان ثواب و مقام نخواهد رسید

فَخَسَفۡنَا بِهِۦ وَبِدَارِهِ ٱلۡأَرۡضَ فَمَا کَانَ لَهُۥ مِن فِئَةٖ یَنصُرُونَهُۥ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَمَا کَانَ مِنَ ٱلۡمُنتَصِرِینَ ۸۱
پس (از اندک زمانى) ما هم او را با خانه (و گنج و دارایى) اش به زمین فرو بردیم و هیچ حزب و جمعیتى نداشت که او را در برابر خدا یارى کنند و خود هم نتوانست خویش را یارى دهد

وَأَصۡبَحَ ٱلَّذِینَ تَمَنَّوۡاْ مَکَانَهُۥ بِٱلۡأَمۡسِ یَقُولُونَ وَیۡکَأَنَّ ٱللَّهَ یَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن یَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَیَقۡدِرُۖ لَوۡلَآ أَن مَّنَّ ٱللَّهُ عَلَیۡنَا لَخَسَفَ بِنَاۖ وَیۡکَأَنَّهُۥ لَا یُفۡلِحُ ٱلۡکَٰفِرُونَ ۸۲
صبحگاه هم آنان که روز گذشته (ثروت و) مقام او را آرزو مى کردند با خود مى گفتند: اى واى (بر ما و آرزوهاى ما) گویى خداست که هر که از بندگان خود را خواهد روزى فراوان دهد و (هر که را خواهد) تنگ روزى کند، اگر نه این بود که خدا بر ما منّت گذاشت (و غرور و ثروت قارون نداد) ما را هم (مثل او) در زمین فرو بردى! اى واى که گویا کافران را هرگز فلاح و رستگارى نیست!

تِلۡکَ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ نَجۡعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یُرِیدُونَ عُلُوّٗا فِی ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فَسَادٗاۚ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلۡمُتَّقِینَ ۸۳
ما این دار (بهشت ابدى) آخرت را براى آنان که در زمین ارادۀ علوّ و فساد و سرکشى ندارند مخصوص مى گردانیم و حسن عاقبت خاص پرهیزکاران است

مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ خَیۡرٞ مِّنۡهَاۖ وَمَن جَآءَ بِٱلسَّیِّئَةِ فَلَا یُجۡزَى ٱلَّذِینَ عَمِلُواْ ٱلسَّیِّـَٔاتِ إِلَّا مَا کَانُواْ یَعۡمَلُونَ ۸۴
هر که عمل نیک آرد پاداش بهتر از آن یابد، و هر کس که عمل بد کند بدکاران جز به همان اعمال بد مجازات نشوند