تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۹۳
خبرگزاری میزان-تلاوت صفحه سیصد و نود و سوم «سوره القصص» را با صدای استاد محمد صدیق منشاوی می‌شنوید.
- تلاوت صفحه سیصد و نود و سوم «سوره القصص از آیه ۶۰ تا ۷۰» در قالب فایل صوتی با صدای استاد منشاوی را در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.
تلاوت صفحه سیصد و نود و سوم «سوره القصص از آیه ۶۰ تا ۷۰»
[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَمَآ أُوتِیتُم مِّن شَیۡءٖ فَمَتَٰعُ ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَا وَزِینَتُهَاۚ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَیۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ ۶۰
و آنچه از نعمت‌ها (ى این عالم) به شما داده شده متاع و زیور (بى قدر) زندگانى دنیاست و آنچه نزد خداست بسیار بهتر و باقى‌تر است، آیا فهم و عقل کار نمى بندید؟
أَفَمَن وَعَدۡنَٰهُ وَعۡدًا حَسَنٗا فَهُوَ لَٰقِیهِ کَمَن مَّتَّعۡنَٰهُ مَتَٰعَ ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَا ثُمَّ هُوَ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِینَ ۶۱
آیا آن کس که ما به او وعدۀ نیکو (ى بهشت ابدى) داده ایم مانند کسى است که او را از متاع دنیا (ى فانى) بهره‌مند ساختیم سپس در قیامت او را (براى حساب و مجازات) حاضر آرند
وَیَوۡمَ یُنَادِیهِمۡ فَیَقُولُ أَیۡنَ شُرَکَآءِیَ ٱلَّذِینَ کُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ ۶۲
و (یاد آور) روزى که خدا آن مشرکان را ندا کند و گوید که کجا شدند آن خدایانى که شریکان من مى پنداشتید؟
قَالَ ٱلَّذِینَ حَقَّ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ رَبَّنَا هَـٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِینَ أَغۡوَیۡنَآ أَغۡوَیۡنَٰهُمۡ کَمَا غَوَیۡنَاۖ تَبَرَّأۡنَآ إِلَیۡکَۖ مَا کَانُوٓاْ إِیَّانَا یَعۡبُدُونَ ۶۳
در آن حال آنان که وعدۀ عذابشان محقق و حتمى شده (یعنى پیشوایان کفر) گویند: پروردگارا، ما که این مردم را گمراه کردیم سببش گمراهى ما بود که خلق را هم مانند خود گمراه مى خواستیم، و امروز (از پیروان خود) به سوى تو بیزارى مى جوییم که آن‌ها (از روى عقیده) ما را نمى پرستیدند (بلکه به هواى نفس خود در پى ما آمدند)
وَقِیلَ ٱدۡعُواْ شُرَکَآءَکُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ یَسۡتَجِیبُواْ لَهُمۡ وَرَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۚ لَوۡ أَنَّهُمۡ کَانُواْ یَهۡتَدُونَ ۶۴
و (در آن روز به مردم بت پرست) گویند: اینک آنان را که شریک خدا گرفتید بخوانید (تا شما را از عذاب برهانند)، آن‌ها را بخوانند ولى جواب به ایشان ندهند و، چون عذاب را به چشم ببینند آرزو کنند که اى کاش (مانند مؤمنان) هدایت یافته بودند
وَیَوۡمَ یُنَادِیهِمۡ فَیَقُولُ مَاذَآ أَجَبۡتُمُ ٱلۡمُرۡسَلِینَ ۶۵
و روزى که خدا خلق را ندا کند که شما چگونه به رسولان (حق) پاسخ دادید؟
فَعَمِیَتۡ عَلَیۡهِمُ ٱلۡأَنۢبَآءُ یَوۡمَئِذٖ فَهُمۡ لَا یَتَسَآءَلُونَ ۶۶
پس راه هر گونه عذر و سخن، آن روز بر آن‌ها پوشیده و مسدود شده و هیچ (از هول عذاب) سؤال و جواب نکنند
فَأَمَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَعَسَىٰٓ أَن یَکُونَ مِنَ ٱلۡمُفۡلِحِینَ ۶۷.
اما آن کس که توبه کرده و ایمان آورده و عمل صالح به جاى آورده امید است که از رستگاران باشد
وَرَبُّکَ یَخۡلُقُ مَا یَشَآءُ وَیَخۡتَارُۗ مَا کَانَ لَهُمُ ٱلۡخِیَرَةُۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا یُشۡرِکُونَ ۶۸
و خداى تو هر چه خواهد بیافریند و (هر کس را صلاح داند) بر گزیند، دیگران را (در نظم عالم) هیچ اختیار و گزینشى نیست، ذات پاک الهى منزه و برتر از آن است که به او شرک آورند
وَرَبُّکَ یَعۡلَمُ مَا تُکِنُّ صُدُورُهُمۡ وَمَا یُعۡلِنُونَ ۶۹
و خداى تو به آنچه خلق در دل پنهان کنند و یا آشکار سازند به همه آگاه است
وَهُوَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِی ٱلۡأُولَىٰ وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَهُ ٱلۡحُکۡمُ وَإِلَیۡهِ تُرۡجَعُونَ ۷۰
و اوست خداى یکتا که جز او هیچ خدایى نیست، هم ستایش در اول و آخر عالم (در این جهان و آن جهان) مخصوص او، هم حکم و سلطنت جهان با او و هم رجوع شما به سوى اوست
و آنچه از نعمت‌ها (ى این عالم) به شما داده شده متاع و زیور (بى قدر) زندگانى دنیاست و آنچه نزد خداست بسیار بهتر و باقى‌تر است، آیا فهم و عقل کار نمى بندید؟
أَفَمَن وَعَدۡنَٰهُ وَعۡدًا حَسَنٗا فَهُوَ لَٰقِیهِ کَمَن مَّتَّعۡنَٰهُ مَتَٰعَ ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَا ثُمَّ هُوَ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِینَ ۶۱
آیا آن کس که ما به او وعدۀ نیکو (ى بهشت ابدى) داده ایم مانند کسى است که او را از متاع دنیا (ى فانى) بهره‌مند ساختیم سپس در قیامت او را (براى حساب و مجازات) حاضر آرند
وَیَوۡمَ یُنَادِیهِمۡ فَیَقُولُ أَیۡنَ شُرَکَآءِیَ ٱلَّذِینَ کُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ ۶۲
و (یاد آور) روزى که خدا آن مشرکان را ندا کند و گوید که کجا شدند آن خدایانى که شریکان من مى پنداشتید؟
قَالَ ٱلَّذِینَ حَقَّ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ رَبَّنَا هَـٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِینَ أَغۡوَیۡنَآ أَغۡوَیۡنَٰهُمۡ کَمَا غَوَیۡنَاۖ تَبَرَّأۡنَآ إِلَیۡکَۖ مَا کَانُوٓاْ إِیَّانَا یَعۡبُدُونَ ۶۳
در آن حال آنان که وعدۀ عذابشان محقق و حتمى شده (یعنى پیشوایان کفر) گویند: پروردگارا، ما که این مردم را گمراه کردیم سببش گمراهى ما بود که خلق را هم مانند خود گمراه مى خواستیم، و امروز (از پیروان خود) به سوى تو بیزارى مى جوییم که آن‌ها (از روى عقیده) ما را نمى پرستیدند (بلکه به هواى نفس خود در پى ما آمدند)
وَقِیلَ ٱدۡعُواْ شُرَکَآءَکُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ یَسۡتَجِیبُواْ لَهُمۡ وَرَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۚ لَوۡ أَنَّهُمۡ کَانُواْ یَهۡتَدُونَ ۶۴
و (در آن روز به مردم بت پرست) گویند: اینک آنان را که شریک خدا گرفتید بخوانید (تا شما را از عذاب برهانند)، آن‌ها را بخوانند ولى جواب به ایشان ندهند و، چون عذاب را به چشم ببینند آرزو کنند که اى کاش (مانند مؤمنان) هدایت یافته بودند
وَیَوۡمَ یُنَادِیهِمۡ فَیَقُولُ مَاذَآ أَجَبۡتُمُ ٱلۡمُرۡسَلِینَ ۶۵
و روزى که خدا خلق را ندا کند که شما چگونه به رسولان (حق) پاسخ دادید؟
فَعَمِیَتۡ عَلَیۡهِمُ ٱلۡأَنۢبَآءُ یَوۡمَئِذٖ فَهُمۡ لَا یَتَسَآءَلُونَ ۶۶
پس راه هر گونه عذر و سخن، آن روز بر آن‌ها پوشیده و مسدود شده و هیچ (از هول عذاب) سؤال و جواب نکنند
فَأَمَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَعَسَىٰٓ أَن یَکُونَ مِنَ ٱلۡمُفۡلِحِینَ ۶۷.
اما آن کس که توبه کرده و ایمان آورده و عمل صالح به جاى آورده امید است که از رستگاران باشد
وَرَبُّکَ یَخۡلُقُ مَا یَشَآءُ وَیَخۡتَارُۗ مَا کَانَ لَهُمُ ٱلۡخِیَرَةُۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا یُشۡرِکُونَ ۶۸
و خداى تو هر چه خواهد بیافریند و (هر کس را صلاح داند) بر گزیند، دیگران را (در نظم عالم) هیچ اختیار و گزینشى نیست، ذات پاک الهى منزه و برتر از آن است که به او شرک آورند
وَرَبُّکَ یَعۡلَمُ مَا تُکِنُّ صُدُورُهُمۡ وَمَا یُعۡلِنُونَ ۶۹
و خداى تو به آنچه خلق در دل پنهان کنند و یا آشکار سازند به همه آگاه است
وَهُوَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِی ٱلۡأُولَىٰ وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَهُ ٱلۡحُکۡمُ وَإِلَیۡهِ تُرۡجَعُونَ ۷۰
و اوست خداى یکتا که جز او هیچ خدایى نیست، هم ستایش در اول و آخر عالم (در این جهان و آن جهان) مخصوص او، هم حکم و سلطنت جهان با او و هم رجوع شما به سوى اوست
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *