وضعیت اضطراری بهداشتی در جهان؛ کرونا چه چیزهایی را تغییر داد؟

- «کرونا» بزرگ‌ترین بحران بهداشتی قرن که از نخستین روز‌های سال ۲۰۲۰ بروز پیدا کرد، اکنون بیش از ۱۶ میلیون نفر را مبتلا کرده، بیش از ۶۰۰ هزار نفر را به کام مرگ فرستاده و تمامی رویداد‌ها و تحولات جهانی را تحت الشعاع خود قرار داده است.

براساس جدیدترین آمارها، شمار مبتلایان به کرونا در سراسر جهان به رقم ۱۶ میلیون و ۶۵۲ هزار و ۶۷۹ نفر رسید و آمار قربانیان نیز رقم ۶۵۶ هزار و ۶۸۶ نفر را اعلام می‌کند.

این آمار از برقرار بودن وضعیتی فوق العاده در سراسر جهان حکایت دارد.

اکنون بیش از ۲۰۰ کشور در سراسر کره زمین با این بیماری همه گیر و تبعات متعدد آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

این تبعات در عرصه‌های مختلف به شکل زیر در حال وقوع است:

- سیاسی: تعویق یا تغییر شکل انتخابات سراسری، تشدید شکاف‌ها و اختلاف نظرها، تشدید تنش‌های دیپلماتیک، ابتلای سران کشور‌های مختلف به این بیماری
- اجتماعی: تغییر رفتار‌های اجتماعی، بروز شورش‌ها و ناآرامی‌ها
- اقتصادی: افزایش بیکاری، از بین رفتن مشاغل، افزایش نرخ گرسنگی
- ورزشی: لغو یا تعویق زمان برگزاری رویداد‌های ورزشی که مهم‌ترین آن‌ها المپیک توکیو است.

اما مهم‌ترین پیامد این بیماری همه گیر را باید در عرصه بهداشتی جست و جو کرد؛ عرصه‌ای که خط مقدم مبارزه با این ویروس خطرناک است.

تقریبا تمام کشور‌های جهان در پی شیوع بیماری کرونا، وارد بحرانی بهداشتی شدند که اکنون به صورت خستگی کادر بهداشت و درمان، کمبود تجهیزات درمانی، کمبود تجهیزات حفاظتی، تحلیل رفتن زیرساخت‌های درمانی و پزشکی، ... خود را نمایان کرده است؛ این مشکلات با شدت متفاوت در تمامی کشور‌ها قابل ملاحظه است.

اما آنچه که بیش از مشکلات فوق نمایان است، برقراری وضعیت بهداشتی فوق العاده در عموم کشورهاست.

چهره شهر‌ها و انسان‌ها در کشور‌های مختلف به دلیل اتخاذ رویکرد مقابله‌ای با کرونا تغییر یافته است.

گذشته از تغییر سبک زندگی که خود را به شکل تغییرات عمده نشان می‌دهد، اکنون مردم در کشور‌های مختلف با دستورالعمل‌های بهداشتی متفاوتی روبرو هستند که عمدتا براساس شرایط اضطراری صادر شده اند.

حتی کشور‌هایی که چندی پیش از صاف کردن منحنی کرونا خبر می‌دادند، اکنون شاهد ثبت موارد بیشتری از ابتلا به کرونا هستند.

این امر سبب شده تا آنها نیز بار دیگر به صدور دستورالعمل‌های اجباری مانند قرنطینه، محدودیت تردد و اجباری شدن پوشیدن ماسک روی بیاورند.

از جمله این کشور‌ها می‌توان به ایتالیا و بلژیک اشاره کرد که نپوشیدن ماسک در محیط‌های پر رفت و آمد را با جریمه‌ای هزار یورویی تنبیه می‌کنند.

به نظر می‌رسد مقابله با این ویروس تنها در صورتی امکان پذیر است که عزمی جهانی برای مقابله با این بیماری وجود داشته باشد؛ به این معنا که همه کشور‌های جهان ضمن برخورداری از تجهیزات مقابله‌ای و محافظتی خود را ملزم به رعایت دستورالعمل‌های لازم بدانند.