آذری: خصوصی‌سازی سرخابی‌ها شعار است
*در اساسنامه فدراسیون فوتبال به صراحت آمده است که هیچ سازمان و مجمعی حق داشتن دو تیم در مسابقات فوتبال را ندارد. فیفا هم طبق قوانینش اجازه این موضوع را نمی‌دهد. وزارت ورزش طبق ماهیت این دو باشگاه برایشان مدیر تعیین می‌کند و مجمع می‌گذارد. همه این‌ها نفع قانون است و غیر قابل تصور برای مراجع ذی‌صلاح در فوتبال بین‌المللی است.
*از نظر هواداران فوتبال و تمام ورزش مملکت تحت این موضوع قرار گرفته است. هر چقدر عزیزان‌مان تلاش می‌کنند این ذهنیت را پاک کنند متوجه اتفاق جدیدی می‌شوند.
*هفته گذشته موردی را خدمت یکی از دوستان در وزارت ورزش گفتم که بررسی کنند و به صراحت به من گفت که در رابطه با فوتبال ورود نمی‌کنیم، ولی برایم جالب بود در عرض سه روز همان مقام مسئول به دنبال رفع مشکل این دو باشگاه برای جام باشگاه‌ها است.
*اینکه دولت ما هنوز تیم‌داری می‌کند چیز جدیدی نیست و بقیه تیم‌ها هم دولتی و خصوصی هستند. از ذوب‌آهن شستا تا فولاد مبارکه، مس، پیکان، سایپا و ... تیم‌های خصوصی ما بیشتر از ۴ باشگاه نمی‌شود و باید بپذیریم ۸۵ تا ۹۰ درصد لیگ ایران دولتی است.
*خصوصی‌سازی دو باشگاه پرسپولیس و استقلال، یک شعار بیشتر نیست اگر واقع‌گرایانه فکر کنید شعاری است که سال‌ها می‌دهند. هیچکس را نمی‌توان به زور وادار کرد هوادار یک تیم باشد این یک موضوع عشقی است و هواداری یک تیم هویت شخصی برای یک فرد می‌سازد.
*ولی این شعار خصوصی‌سازی اگر کسی مبانی حضور در بورس را بداند و چیزی که من می‌دانم این دو تیم حتی در فرابورس هم نمی‌توانند بروند. شرکت‌هایی که زیان انباشته و منجر به هر دوره مالی‌شان حدود ۵۰۰ میلیارد تومان است، اگر بخواهند سهام‌شان را به بلوک‌های خرد تعیین کنند، اول باید تکلیف تراز نابسامانی مالی‌شان را اصلاح کنند و این خصوصی‌سازی شعاری بیش نیست.
*در تمام دنیا این خصیصه وجود دارد که ورزش می‌تواند سکوی پرشی باشد و می‌تواند سکوی سقوط هم باشد و هر چقدر هم تحصیلات مرتبط با ورزش داشته باشد اعتبارش به یک توپ فوتبال و خط هفت سانتی بستگی دارد. اگر رد شد که موفق می‌شود اگر نه آبروریزی می‌شود.
*حضور این مسئولین در باشگاه استقلال و پرسپولیس از آنجایی شروع می‌شود که وقتی نزدیک انتخابات می‌شویم، از ظرفیت‌های هواداری استفاده می‌شود و حضور‌ها جهت‌دار می‌شود. من نمایندگان مجلس را نمی‌گویم، هر کسی تلاش می‌کند آدم خودش را در باشگاه بگذارد. آنها به دنبال مزایایی هستند که این مزایا را تعداد هواداران باشگاه‌ها مشخص می‌کند. می‌توانیم بگوییم گرایش مسئولین به این دو باشگاه بیشتر است به خاطر هواداران‌شان.