تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۷۶

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا کَانُواْ یُمَتَّعُونَ ۲۰۷
آیا بهره اى که از مال دنیا داشتند هیچ آن‌ها را از عذاب خواهد رهانید؟

وَمَآ أَهۡلَکۡنَا مِن قَرۡیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ ۲۰۸
و ما اهل هیچ دیارى را تا رسولانى به هدایت و اتمام حجت بر آن‌ها نفرستادیم هلاک نکردیم

ذِکۡرَىٰ وَمَا کُنَّا ظَٰلِمِینَ ۲۰۹
این (هلاک بدان) پند و موعظه است (براى خوبان) و ما هرگز به کسى ستم نکردیم

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّیَٰطِینُ ۲۱۰
و این قرآن را شیاطین فرود نیاوردند (بلکه جبرئیل امین، فرشتۀ خدا نازل ساخته)

وَمَا یَنۢبَغِی لَهُمۡ وَمَا یَسۡتَطِیعُونَ ۲۱۱
نه هرگز این گونه سخنان از شیاطین شایسته است و نه قدرت (بر نزول آن) دارند

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ ۲۱۲
که البته آن‌ها از استماع وحى الهى معزولند

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَکُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِینَ ۲۱۳
پس با خداى یکتا احدى را معبود مخوان و گرنه از اهل عذاب خواهى شد

وَأَنذِرۡ عَشِیرَتَکَ ٱلۡأَقۡرَبِینَ ۲۱۴
و (نخست) خویشان نزدیکت را (از خدا) بترسان

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَکَ لِمَنِ ٱتَّبَعَکَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ ۲۱۵
و پر و بال مرحمت بر تمام پیروان با ایمانت به تواضع بگستران

فَإِنۡ عَصَوۡکَ فَقُلۡ إِنِّی بَرِیٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ ۲۱۶
و هر گاه قوم فرمانت را مخالفت کردند به آن‌ها بگو: من خود از کردار (بد) شما بیزارم

وَتَوَکَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِیزِ ٱلرَّحِیمِ ۲۱۷
و توکل بر آن خداى مقتدر مهربان کن

ٱلَّذِی یَرَىٰکَ حِینَ تَقُومُ ۲۱۸
آن خدایى که، چون (از شوقش به نماز) برخیزى تو را مى نگرد

وَتَقَلُّبَکَ فِی ٱلسَّـٰجِدِینَ ۲۱۹
و به انتقال تو در اهل سجود (و به دوران تحوّلت از اصلاب شامخه به ارحام مطهره) آگاه است

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ ۲۲۰
که او خداى شنوا و دانا (به گفتار و کردار خلق) است

هَلۡ أُنَبِّئُکُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّیَٰطِینُ ۲۲۱
(بگو به کافران که) آیا مى خواهید من شما را آگاه سازم که شیاطین بر چه کسان نازل مى شوند؟

تَنَزَّلُ عَلَىٰ کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٖ ۲۲۲
شیاطین بر هر شخص بسیار دروغگوى بدکار نازل مى شوند

یُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَکۡثَرُهُمۡ کَٰذِبُونَ ۲۲۳
گوش فرا مى دهند (تا حرف مؤمنان و قواى قدسى را ربوده و به اتباع خود برسانند) و اکثرشان دروغ مى گویند (و اندک راست آن‌ها هم براى شبهه کارى و فساد و فتنه انگیزى است)

وَٱلشُّعَرَآءُ یَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ ۲۲۴
و شاعران (یاوه سراى کفار مانند عالمان بى عمل و مدعیان باطل) را مردم جاهل گمراه پیروى کنند

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِی کُلِّ وَادٖ یَهِیمُونَ ۲۲۵
آیا ننگرى که آن‌ها خود به هر وادى حیرت سرگشته اند؟

وَأَنَّهُمۡ یَقُولُونَ مَا لَا یَفۡعَلُونَ ۲۲۶
و آن‌ها بسیار سخنان مى گویند که یکى را عمل نمى کنند

إِلَّا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَذَکَرُواْ ٱللَّهَ کَثِیرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَیَعۡلَمُ ٱلَّذِینَ ظَلَمُوٓاْ أَیَّ مُنقَلَبٖ یَنقَلِبُونَ ۲۲۷
مگر آن شاعران که اهل ایمان و نیکوکار بوده و یاد خدا بسیار کردند و براى انتقام از (هجو و) ستمى که در حق آن‌ها (و سایر مؤمنان) شده (به نظم سخن و طبع شعر) به انتقام و دفاع برخاستند (و به شمشیر زبان با دشمنان دین جهاد کردند، آنان را مؤمنان پیروى خواهند کرد) و آنان که ظلم و ستم کردند به زودى خواهند دانست که به چه کیفر گاهى و دوزخ انتقامى بازگشت مى کنند