تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۷۳

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِینَ ۱۳۷
این (مسألۀ حیات و موت کار طبیعت و خوى جهان و) سرنوشت همۀ پیشینیان است

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِینَ ۱۳۸
و ما هرگز (پس از مرگ دیگر زنده نمى شویم و هرگز قیامت و ثواب و) عقابى نخواهیم داشت

فَکَذَّبُوهُ فَأَهۡلَکۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ ۱۳۹
الغرض، رسول حق را تکذیب کردند و ما هم آنان را هلاک گردانیدیم، همانا در این (هلاک قوم عاد) آیت عبرتى است، و بیشتر آن‌ها ایمان نیاوردند

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ ۱۴۰
و همانا خداى تو بسیار مقتدر و مهربان است

کَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِینَ ۱۴۱
قوم ثمود نیز رسولان خدا را تکذیب کردند

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ ۱۴۲
هنگامى که مهربان برادرشان صالح به آن‌ها گفت: آیا متّقى و خدا ترس نمى شوید؟

إِنِّی لَکُمۡ رَسُولٌ أَمِینٞ ۱۴۳
من براى شما پیغمبرى بسیار امین (و خیر خواه) هستم

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ ۱۴۴
پس از خدا بترسید و راه طاعت من پیش گیرید

وَمَآ أَسۡـَٔلُکُمۡ عَلَیۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ۱۴۵
و من اجرى از شما براى رسالت نمى خواهم و چشم پاداش جز به خداى عالم ندارم

أَتُتۡرَکُونَ فِی مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِینَ ۱۴۶
آیا (تصور مى کنید که تا ابد) ایمن از مرگ در این ناز و نعمت دنیا خواهید ماند؟

فِی جَنَّـٰتٖ وَعُیُونٖ ۱۴۷
(گمان دارید) در این باغهاى باصفا و چشمه هاى آب گوارا.

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِیمٞ ۱۴۸
و مزارع و کشتزار و نخل و آن شکوفه هاى لطیف و زیبایش (همیشه زنده اید)؟

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُیُوتٗا فَٰرِهِینَ ۱۴۹
و خیال مى کنید دائم در این عماراتى که در کوهستان (و ییلاقات) با کمال دقت بنا کرده اید به آسایش تعیّش مى کنید؟

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِیعُونِ ۱۵۰
پس از خدا بترسید و راه اطاعت من پیش گیرید

وَلَا تُطِیعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِینَ ۱۵۱
و از رفتار رؤساى مسرف و ستمگر پیروى نکنید

ٱلَّذِینَ یُفۡسِدُونَ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَلَا یُصۡلِحُونَ ۱۵۲
که آن مردم در زمین همه گونه فساد مى کنند و هیچ گونه به اصلاح (حال خلق) نمى پردازند

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِینَ ۱۵۳
قوم صالح گفتند: به یقین تو را سحر کرده اند (که دعوى نبوت مى کنى)

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔایَةٍ إِن کُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِینَ ۱۵۴
(و گرنه) تو هم مثل ما بشرى بیش نیستى، اگر راست مى گویى معجزى بیاور

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَکُمۡ شِرۡبُ یَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ ۱۵۵
صالح گفت: این ناقه (معجزۀ من) است، آب نهر را روزى ناقه بنوشد و روزى شما بنوشید

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَیَأۡخُذَکُمۡ عَذَابُ یَوۡمٍ عَظِیمٖ ۱۵۶
و هرگز سوء قصدى بر ناقه مکنید که به عذاب روزى بزرگ و سخت گرفتار خواهید شد

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِینَ ۱۵۷
قوم صالح ناقه را پى کردند، سپس از کار خود پشیمان شدند

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ ۱۵۸
آن گاه عذاب موعود آنان را درگرفت (و هلاک گردیدند) همانا در هلاک این قوم آیت عبرتى (براى دیگران) بود، و اکثر آن‌ها ایمان نیاوردند

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ ۱۵۹
و همانا خداى تو بسیار مقتدر و مهربان است