چگونه بازیگر شویم (۱۱۰) /آواشناسی گویشی در بازیگری به چه معناست؟

 - بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.

در این بین اکثریت مواقع بازیگری به عنوان یکی از مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود، شاید از دور برای بسیاری اینکه بازیگری اتفاقی سخت باشد، قابل لمس نباشد اما اگر به صورت اصولی و به مفهوم واقعی به بازیگری نگاه کنیم، این هنر به واقع به تمرین، مطالعه، شهود و مطالعات فراوانی نیازمند است.

آواشناسی گویشی در بازیگری به چه معناست؟

این گرایش از آواشناسی به بررسی چگونگی تولید صدا به وسیله‌ی اندام‌های صوتی انسان می‌پردازد. صدای اولیه (صدای خام) در گلوی انسان با وزش هوای شش‌ها از تار‌های صوتی تولید می‌شود.

بنابر این، اندازه تار‌های صوتی، نسبت مستقیم با کیفیت صدای انسان دارد. همچنین انسان با نزدیک و دور کردن و تغییر میزان لرزش تار‌های صوتی، بسامد صدای خویش را تنظیم می‌کند. بسامد فردی با صدای بم، بین ۷۵ تا ۱۵۰ هرتز (سیکل درثانیه) است. کسانی که صدای سوپرانو دارند (خانم‌ها یا دخترانی که صدای بسیار زیر دارند) حتی می‌توانند آوایی با بسامد بیش از ۴۰۰ هرتز تولید کنند. کوتاهی یا بلندی صدای انسان نیز وظیفه‌ی تار‌های صوتی است و به دامنه‌ی نوسان صدا بستگی دارد.

البته باید توجه داشت که هیچ یک از این اعمال، خودآگاهانه صورت نمی‌گیرد؛ بلکه این مغز آدمی است که از زمان تولد، به صورت از پیش برنامه ریزی شده، با همه فرکانس‌های صوتی آشنایی دارد و می‌داند که مثلا برای صدای گریه یا جیغ یا. چه بسامدی مورد نیاز است و این بسامد را چگونه می‌توان با استفاده از دو تار صوتی تولید کرد.

در مرحله‌ی بعد، صدای خام با پیچش و عبور از (حفره‌های دهانی و بینی دماغی) طنین دار می‌شود. بنابر این، یک خواننده خوش صدا، هم تار‌های صوتی و هم حفره‌های دهانی و بینی مناسبی دارد. زبان و دیگر موانع موجود درحفره‌ی دهانی، هنگام عبور صدا از این حفره، آن را به آوا‌های گویشی تبدیل می‌کند.