بحرین و سیاست فرا فکنی

اقدامات خشونت آمیز رژیم آل خلیفه که همراه با دستگیری و شکنجه آزادی خواهان بحرینی همراه بود تظاهرات مردمی را به سمت خشونت‌های متقابل کشاند.

حاکمیت بحرین از رژیم عربستان درخواست کرد تا دو گردان کماندویی خود را برای سرکوب آزادی خواهان بحرین به این جزیره اعزام کند که این امر متاسفانه با سکوت جامعه جهانی مواجه شده است.

در طول 50 ماهی که از تظاهرات مردم بحرین می گذرد بیش از شش هزار تن از مبارزان بحرینی دستگیر و به شکنجه گاه های رژیم آل سعود منتقل شدند. همچنین دستگیری شیخ علی سلمان دبیر کل جمعیت الوفاق بحرین نه تنها نتوانست شعله های انقلاب مردم بحرین را خاموش سازد بلکه به گسترش موج تظاهرات مردمی منجر شد. گفته می شود رژیم آل خلیفه از وجود کارشناسان انگلیسی و اسرائیلی برای بازجویی و شکنجه زندانیان سیاسی بحرین استفاده می کند.

متاسفانه حاکمیت بحرین در طول 45 سالی که از تجزیه دردناک بحرین از پیکره ایران بزرگ می گذرد همواره انحصار قدرت را در اختیار داشته است. از مجموعه 18 وزارتخانه موجود در بحرین پانزده وزارتخانه کلیدی در اختیار خاندان خلیفه قرار دارد و تنها تصدی سه وزارتخانه خدماتی به افراد خارج از خاندان خلیفه واگذار شده است. همچنین اکثریت مردم بحرین نمی توانند پست های کلیدی در نیروهای مسلح و دستگاه های امنیتی داشته باشند که این امر آسیب پذیری پیکره رژیم آل خلیفه را به دنبال داشته است.

مردم بحرین که از سیاست همگرایی حکام آل خلیفه با آمریکا و رژیم صهیونیستی خشمگین شده اند بارها مطالبات مشروع خود را به صورت مسالمت آمیز به اطلاع رهبران رژیم آل خلیفه رسانده اند اما این رژیم به جای پاسخ به این مطالبات به شیوه های خشونت آمیزی متوسل شدند. لذا رژیم آل خلیفه سیاست فرافکنی را در پیش گرفنه و بارها مدعی شده که تظاهر کنندگان گرایش عقیدتی مشخصی به جمهوری اسلامی ایران دارند.

  این در حالی است که مردم بحرین علیرغم گرایش به یک مذهب مشخص، هرگونه ارتباط با ایران را به شدت تکذیب کرده اند. دلیل فرافکنی رژیم آل خلیفه این است که این رژیم نتوانسته یک ارتباط سیاسی و اجتماعی قابل قبولی با مردم خود برقرار کند. وجود گسست میان حاکمیت و مردم بحرین موجب شده که تظاهرات و اعتراضات مردمی بیش از چهار سال به طول انجامد که این امر به انزوای بیش از پیش جزیره بحرین در سطح منطقه و جهان منجر شده است.

در عین حال سیاست داخلی و منطقه ای حاکمیت بحرین تابعی از سیاست های رژیم عربستان است و هر دو رژیم سیاست های داخلی و خارجی خود را هماهنگ می کنند و به همین دلیل این دو رژیم که با ملت های خود سازگاری ندارند اتهام زنی های خود را علیه ایران آغاز کرده اند. با این که بحرین یکی از کشور های عضو شورای همکاری خلیج فارس است سیاستی کاملا مغایر با سیاست کشورهایی مانند کویت – قطر و پادشاهی عمان در رابطه با ایران اتخاذ کرده است.

در چنین فرآیندی به نظر می رسد که اوضاع بحرانی جزیره بحرین تا سال ها همچنان ادامه خواهد داشت زیرا به نظر می رسد که قدرت های فرا منطقه ای برای حل بحران جزیره بحرین قصد دخالت مسالمت آمیز ندارند. حاکمیت بحرین نیز با استفاده از سکوت جامعه جهانی همچنان شیوه خشونت آمیز خود را ادامه می دهد و این امر قطعاً شرایط بحرانی این جزیره را با یک بن بست سیاسی مواجه خواهد ساخت.

اگر حکام  بحرین اراده سیاسی لازم را برای حل بحران این جزیره از خود نشان ندهند قطعا صبر سیاسی ملت بحرین به پایان خواهد رسید و فصل جدیدی از خشونت های متقابل سراسر جزیره 700 کیلومتر مربعی بحرین را فرا خواهد گرفت. جزیره بحرین اکنون در آستانه شروع جدیدی از قیام مردمی قرار دارد که اگر این مرحله آغاز شود قطعا روزهای سختی در انتظار حاکمیت بحرین خواهد بود.

/انتهای پیام/

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.