«ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» روایتی جذاب و متفاوت از زندگی شهید «احمد دیندار»
اعظم پشت مشهدی در گفت‌وگو با پیرامون مضمون کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» گفت: کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» زندگینامه سردار شهید احمد دیندار یکی از فرماندهان لشکر ۲۷ «محمدرسول الله (ص)» است، وی یکی از مربیان آموزش غواصی بود.
وی پرداخت به بخشی از زندگی شهید احمد دیندار در فیلم سینمایی اخراجی‌های را برگرفته از رفتار این شهدای بزرگوار دانست و ابراز کرد: شهید احمد دیندار هنگامی که در حلبچه حضور داشت یکی از روستا‌های آن منطقه با بمب‌های شیمیایی مورد تهاجم دشمن قرار گرفت، نیرو‌های سپاه هنگامی که به آنجا رسیدند با تن‌های بی جان بسیاری از افراد روبرو شدند و تعدادی که زنده مانده بودند نیز شیمیای و سخت مجروح شده بودند.
این نویسنده کتاب در همین راستا ادامه داد: از یکی از خانه‌ها صدای ناله می‌آمد شهید دیندار برای کمک به خانه وارد شد و با پیکر بی جان پدر و مادر آن خانواده روبرو شد، در همین حین از یکی از اتاق‌ها صدا به گوش می‌رسید، شهید دیندار وارد اتاق می‌شود صدا از سوی کمد بود در کمد را باز می‌کند، دختر بچه‌ای ۱۲ ساله از گوشه کمد در حالی که از ترس و ناراحتی درخود مچاله شده بود را می‌بیند، ناخودآگاه متاثر می‌شود و ماسک خود را بر می‌دارد و به صورت آن دختر کوچک می‌زند، در همانجا خودش نیزشیمیایی می‌شود که این رویداد در فیلم سینمایی اخراجی‌ها نیز به تصویر کشیده شده بود.
پشت مشهدی به فصل اول کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» اشاره و بیان کرد: کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» در فصل‌های اول به دوران کودکی شهید احمد دیندار پرداخته است، او کودکی باهوش با شیطنت‌های خاص یک پسر بچه بود البته در این کتاب روابط انسانی و حقیقی بین خواهران و برداران به خوبی توصیف شده است و رابطه بین خانواده بسیار عمیق مورد بررسی قرار داده شده است.
نویسنده کتاب «بادگیرها چشم به راهند» پیرامون علت علاقه‌اش به نوشتن کتاب شهید احمد دیندار ابراز کرد: زندگی کردن با این شهدا خصوصا شهید احمد دیندار بسیار برایم جذاب است، زیرا ارتباط بسیار خوبی بین من و این شهید ایجاد شده بود، من این شهید را یکی از اعضای خانواده خود می‌دیدم و با او انس گرفته بودم، گاهی او را مانند برادرم می‌دیدم، ملموس بودن زندگی و احساسات وی مرا به نوشتن کتاب و ادامه نگارش ترغیب می‌کرد، از نوشتن این کتاب لذت می‌بردم چراکه در کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» شخصیت‌ها کاملا حقیقی هستند و کسی حذف نشده است.
وی شیوه نگارش کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» را مورد بررسی قرار داد و اظهار کرد: کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» به سبک خاطره نویسی تهیه شده است در عین حال زبانی نرم و دلنشین دارد، این کتاب روان نوشته شده و همه گروه‌های سنی می‌توانند از آن استفاده کنند، من تلاش کردم کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» را به شیوه‌ای بنویسم که جذاب و خواندنی باشد، در هر صورت کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» خاطره‌ای مستند بوده لذا من با فضا سازی تلاش کردم تا کتاب را جذابتر کنم.
وی به شیوه خاطره نگاری در کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» اشاره و بیان کرد: خاطره نگاری بخاطر سبک و سیاق خاصی که دارد دست نویسنده را برای بیان بسیاری از موارد می‌بندد و نویسنده نمی‌تواند مانوری را که در داستان نویسی می‌تواند داشته باشد بر روی سوژه‌اش به اجرا بگذارد و این بسیار مهم است لذا در خاطره نویسی لحن و احساس درگیر با سوژه را می‌توانیم واقعی در نوشته‌ها انعکاس دهیم و هیچگونه دخل و تصرفی نمی‌توانیم در روند محتوا داشته باشیم. اما اگر قرار بود در مورد شهید احمد دیندار رمانی تهیه کنم قطعا آن را به سبک ویژه و جذابتر و در عین حال بسیار طولانی‌تر تبدیل می‌کردم هرچند یه تازگی شیوه جدیدی از خاطره نگاری داستان به بازار آمده و ترکیبی از خاطرات است که مستند بوده و با تم سازی و فضا سازی‌های کوچک جذابیت پیدا می‌کنند.
نویسنده کتاب «بادگیرها چشم به راهند» شهدا را نمونه‌هایی از رفتار‌های صادقانه و انسان ساز دانست و ابراز کرد: شهدا الگو‌های ارزشمند ما بوده و هستند آنان رفتار‌هایی ارزنده داشتند و الگوی‌های مناسبی برای زندگی انسان و بشریت محسوب می‌شوند، بارزه‌های شخصیتی ارزشمند این انسان‌ها افرادی چون من را مجذوب می‌کند، من خودم وقتی با این شهدا آشنا شدم درس‌های ارزشمندی را از آنان گرفتم.
وی پیرامون کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» بیان کرد: تلاش کردم به دور از غلو و اغراق حقیقت واقعی شخصیت شهید احمد دیندار را بنویسم، زیرا معتقدم شهدا نیز همانند ما هستند و مانند ما زندگی کردند، اما در بزنگاه‌هایی که در مسیر حیاتشان بوده تصمیمات و عملکرد‌هایی داشتهاند که آنان را از ما مجزا و دور ساخته، باید بدانیم چگونه در بزنگاه‌های زندگی تصمیم بگیریم تا بتوانیم همانند شهدا راه زندگی و سعادت را بپیماییم.
پشت مشهدی پیرامون علل نامگذاری کتاب «ماهی‌ها دلتنگ آب نمی‌شوند» خاطر نشان کرد: شهید احمد دیندار علاقه بسیاری به آب داشت او یک غواص بود و آرامش زیر آب را دوست داشت به عبارتی دیگر غواصان نیز همانند ماهی‌ها به آب علاقه دارند در عین حال ماهی‌ها را نماد غواصان دانستم که به آب علاقمند هستند، ماهی‌هایی که به آسمان پرواز کردند. من در طرح جلد کتابم نیز این موضوع را در قالب تصویر بیان کرده ام، نقش ماهی‌هایی که به سوی آسمان شنا می‌کنند.