تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۶۳

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

وَلَا یَأۡتُونَکَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئۡنَٰکَ بِٱلۡحَقِّ وَأَحۡسَنَ تَفۡسِیرًا ۳۳
و کافران بر تو هیچ مثل (باطل و اعتراض ناحق) نیاورند مگر آنکه ما در مقابل براى تو سخن حق را با بهترین بیان پاسخ آن‌ها آریم

ٱلَّذِینَ یُحۡشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُوْلَـٰٓئِکَ شَرّٞ مَّکَانٗا وَأَضَلُّ سَبِیلٗا ۳۴
آنان که به رو به سوى آتش دوزخ برندشان به بدترین مکان شتافته و سخت‌ترین راه ضلالت یافته اند

وَلَقَدۡ ءَاتَیۡنَا مُوسَى ٱلۡکِتَٰبَ وَجَعَلۡنَا مَعَهُۥٓ أَخَاهُ هَٰرُونَ وَزِیرٗا ۳۵
و همانا ما به موسى کتاب (تورات) را عطا کردیم و برادرش هارون را وزیر او قرار دادیم

فَقُلۡنَا ٱذۡهَبَآ إِلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِینَ کَذَّبُواْ بِـَٔایَٰتِنَا فَدَمَّرۡنَٰهُمۡ تَدۡمِیرٗا ۳۶
آن گاه گفتیم که رو به جانب آن قوم که آیات ما را تکذیب کردند روید پس آن‌ها را (پس از تکذیب آن دو) سخت هلاک گردانیدیم

وَقَوۡمَ نُوحٖ لَّمَّا کَذَّبُواْ ٱلرُّسُلَ أَغۡرَقۡنَٰهُمۡ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ لِلنَّاسِ ءَایَةٗۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِلظَّـٰلِمِینَ عَذَابًا أَلِیمٗا ۳۷
و نیز قوم نوح، چون رسولان حق را تکذیب کردند ما آن‌ها را به طوفان هلاک سپردیم و آیت عبرت مردم ساختیم، و براى ستمکاران عذاب دردناک مهیا گردانیده ایم

وَعَادٗا وَثَمُودَاْ وَأَصۡحَٰبَ ٱلرَّسِّ وَقُرُونَۢا بَیۡنَ ذَٰلِکَ کَثِیرٗا ۳۸
و نیز قوم عاد و ثمود و اصحاب رسّ (شاید قوم شعیب اند که نزد چشمه یا چاه آبى که رسّ نامند منزل داشتند) و طوایف دیگر بسیارى بین این‌ها همه را به کیفر کردارشان هلاک کردیم

وَکُلّٗا ضَرَبۡنَا لَهُ ٱلۡأَمۡثَٰلَۖ وَکُلّٗا تَبَّرۡنَا تَتۡبِیرٗا ۳۹
و ما براى هر یک از این طوایف مثل‌ها (و پند‌ها براى هدایت و اتمام حجت) زدیم و همه را به کلى هلاک ساختیم

وَلَقَدۡ أَتَوۡاْ عَلَى ٱلۡقَرۡیَةِ ٱلَّتِیٓ أُمۡطِرَتۡ مَطَرَ ٱلسَّوۡءِۚ أَفَلَمۡ یَکُونُواْ یَرَوۡنَهَاۚ بَلۡ کَانُواْ لَا یَرۡجُونَ نُشُورٗا ۴۰
و همانا این کافران آمدند و دیدند آن دیار (قوم لوط) را که بر آن باران عذاب و هلاکت ببارانیدیم، آیا اینان به چشم خود دیار خراب آن‌ها را ندیده اند؟ (آرى دیدند) و لیکن امید و بیمى از قیامت و کیفر ندارند

وَإِذَا رَأَوۡکَ إِن یَتَّخِذُونَکَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِی بَعَثَ ٱللَّهُ رَسُولًا ۴۱
این کافران هر گاه تو را ببینند (از حسد) کارى ندارند جز آنکه تو را تمسخر کرده (و گویند) آیا این مرد همان است که خدا به رسالت بر خلق فرستاده؟

إِن کَادَ لَیُضِلُّنَا عَنۡ ءَالِهَتِنَا لَوۡلَآ أَن صَبَرۡنَا عَلَیۡهَاۚ وَسَوۡفَ یَعۡلَمُونَ حِینَ یَرَوۡنَ ٱلۡعَذَابَ مَنۡ أَضَلُّ سَبِیلًا ۴۲
نزدیک بود که او ما را اگر بر بت پرستى خود پایدار نبودیم به کلى گمراه کند و از پرستش خدایانمان باز دارد و (این مشرکان که از جهل، توحید را گمراهى خواندند)، چون عذاب حق را مشاهده کنند خواهند دانست که گمراه‌تر از آن‌ها در عالم نیست

أَرَءَیۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ أَفَأَنتَ تَکُونُ عَلَیۡهِ وَکِیلًا ۴۳
آیا دیدى حال آن کس را که (از غرور) هواى نفسش را خداى خود ساخته؟ آیا تو حافظ و نگهبان او (از هلاکت) توانى شد؟