پورمیرزایی: مسئولان می‌توانستند سیامند را بهتر حفظ کنند/ هر مدالی در پارالمپیک بگیرم متعلق به رحمان است

منصور پورمیرزایی در گفت‌وگو با میزان، در خصوص شرایط خودش اظهار داشت: در این مدت به هر شکلی بوده تمرین کرده‌ام تا خودم را از شرایط تمرینی دور نگه ندارم. البته چون فعلأ هیچ خبری نیست در خانه به انجام تمرینات می‌پردازم. احتمال دارد بنا به درخواست کادرفنی تیم ملی و موافقت مسئولان استارت اردوها از شهریور زده شود.

وی افزود: خوشبختانه حمایت‌ها از طرف اسبقیان رییس فدراسیون جانبازان و معلولین خوب بوده است. در کنار این موضوع، مسئولان کمیته ملی پارالمپیک برنامه‌های مدونی را برای ما در نظر گرفته‌اند تا از شرایط تمرینی دور نشویم.

عضو تیم ملی پاراوزنه‌برداری در خصوص انتخاب رواسی به عنوان سرمربی این رشته گفت: انتخاب خوب و هوشمندانه‌ای از سوی مسئولان صورت گرفت زیرا رواسی از لحاظ فنی دارای تجربیات گرانبهایی است که می‌تواند در تمرینات آنها را به منتقل کند. البته تصور من این بود تا پس از آمدن رضازاده شاید او تمایل به استفاده از برخی مربیان وزنه‌برداری در این رشته داشته باشد که این اتفاق رخ نداد.

پورمیرزایی در مورد اینکه وی جانشین سیامند رحمان در تیم ملی پاراوزنه‌برداری شده، اظهار داشت: درگذشت سیامند رحمان کل مردم ایران و جهان را شوکه کرد. به نظرم مسئولان می‌توانستند سیامند را بهتر از این حفظ کنند. ما با هم رفیق بودیم، به طوری که در بیشتر مسابقات مدال طلا و نقره به ما می‌رسید و افتخارمان این بود که پرچم ایران را بالا می‌بردیم. برای من هم مهم نبود که نقره برای من می‌شود و طلا برای سیامند. تمام هدف من برنامه‌ریزی برای حضوری موفق در پارالمپیک بود که در این سال‌ها این اتفاق رخ نمی‌داد اما اکنون این اتفاق باعث شده تا شانس حضور در پارالمپیک را به این شکل و در نبود سیامند پیدا کنم.

وی در مورد تعویق یکساله پارالمپیک گفت: این اتفاق به نفع ورزش ایران شد. تفاوتی هم برای ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی ندارد. یک سالِ باقیمانده فرصت خوبی برای ورزشکاران و فدراسیون‌های ورزشی است تا برنامه‌های خودشان را بهتر ادامه بدهند. این اتفاق کمک می‌کند تا هم از لحاظ ریکاوری بهتر شوم و هم به لحاظ فنی پیشرفت کنم. تمام تلاشم است تا بهترین عملکرد را برای ایران داشته باشم. هر زمان که مصدوم بودم اما تلاش کردم بهترین وزنه‌ها را بزنم. اکنون هم با آمادگی صددرصدی می‌خواهم مدال طلای فوق سنگین را به نام ایران کنم، زیرا مدال پارالمپیک متعلق به سیامند است و من تنها باید آن را به دست بیاورم.

ملی‌پوش پاراوزنه‌برداری در پایان گفت: درخواستم از مسئولان فدراسیون و انجمن این است که اردوها متمرکز در تهران نباشد و در جاهای دیگر هم اردو برگزار شود، زیرا این اتفاق به لحاظ روحی و روانی می‌تواند باعث بالاتر رفتن انگیزه تمام ورزشکاران شود.