تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۴۵

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

مَا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسۡتَـٔۡخِرُونَ ۴۳
هیچ قومى از اجل خود پس و پیش نخواهند افتاد

ثُمَّ أَرۡسَلۡنَا رُسُلَنَا تَتۡرَاۖ کُلَّ مَا جَآءَ أُمَّةٗ رَّسُولُهَا کَذَّبُوهُۖ فَأَتۡبَعۡنَا بَعۡضَهُم بَعۡضٗا وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَحَادِیثَۚ فَبُعۡدٗا لِّقَوۡمٖ لَّا یُؤۡمِنُونَ ۴۴
سپس پیغمبران خود را پى در پى فرستادیم و هر قومى که رسول بر آن‌ها آمد آن رسول را تکذیب و انکار کردند، ما هم آن‌ها را از پى یکدیگر همه را هلاک کردیم و داستانهاى هلاک آن اقوام را عبرت دیگران ساختیم، که قوم بى ایمان را (از رحمت خدا) دورى باد

ثُمَّ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَٰرُونَ بِـَٔایَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِینٍ ۴۵
آن گاه موسى و برادرش هارون را فرستادیم با آیات و معجزات خود و حجّت روشن

إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِیْهِۦ فَٱسۡتَکۡبَرُواْ وَکَانُواْ قَوۡمًا عَالِینَ ۴۶
به سوى فرعون و اشراف قومش، آن‌ها هم تکبر و نخوت کردند، زیرا آنان مردمى متکبّر و سرکش بودند

فَقَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لِبَشَرَیۡنِ مِثۡلِنَا وَقَوۡمُهُمَا لَنَا عَٰبِدُونَ ۴۷
از این رو گفتند: چرا ما به دو بشر مثل خودمان ایمان آریم در صورتى که طایفۀ این دو مرد ما را اطاعت و بندگى مى کنند؟

فَکَذَّبُوهُمَا فَکَانُواْ مِنَ ٱلۡمُهۡلَکِینَ ۴۸
پس موسى و هارون را تکذیب کرده و بدین سبب همه هلاک شدند

وَلَقَدۡ ءَاتَیۡنَا مُوسَى ٱلۡکِتَٰبَ لَعَلَّهُمۡ یَهۡتَدُونَ ۴۹
و همانا ما به موسى کتاب تورات را فرستادیم، باشد که آن‌ها هدایت شوند

وَجَعَلۡنَا ٱبۡنَ مَرۡیَمَ وَأُمَّهُۥٓ ءَایَةٗ وَءَاوَیۡنَٰهُمَآ إِلَىٰ رَبۡوَةٖ ذَاتِ قَرَارٖ وَمَعِینٖ ۵۰
و ما پسر مریم و مادرش را آیت و معجزۀ بزرگ گردانیدیم و هر دو را به سرزمین بلندى که آنجا مکانى هموار و چشمه سار بود (شام و بیت المقدس) منزل دادیم

یَـٰٓأَیُّهَا ٱلرُّسُلُ کُلُواْ مِنَ ٱلطَّیِّبَٰتِ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّی بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِیمٞ ۵۱
اى رسولان، از غذاهاى پاکیزه (حلال) تناول کنید و به نیکوکارى و اعمال صالح پردازید که من به هر چه مى کنید آگاهم

وَإِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُکُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّکُمۡ فَٱتَّقُونِ ۵۲
و این مردم همه یک دین و متفق الکلمه یک امت شمایند و من یگانه خداى شما هستم، پس از من بترسید

فَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَیۡنَهُمۡ زُبُرٗاۖ کُلُّ حِزۡبِۭ بِمَا لَدَیۡهِمۡ فَرِحُونَ ۵۳
آن گاه مردم (با وجود این سفارش خدا) امر (دین) خود را پاره پاره کردند (و در آیین، فرقه فرقه شدند) و هر گروهى به آنچه نزد خود پسندیدند دلخوش گشتند

فَذَرۡهُمۡ فِی غَمۡرَتِهِمۡ حَتَّىٰ حِینٍ ۵۴
پس بگذار که این بى خبران در جهل و غفلت خود به سر برند تا هنگامى معین (که روز مرگ و قیامت باشد)

أَیَحۡسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِۦ مِن مَّالٖ وَبَنِینَ ۵۵
آیا این مردم کافر مى پندارند این که ما آن‌ها را مدد به مال و فرزندان مى کنیم.

نُسَارِعُ لَهُمۡ فِی ٱلۡخَیۡرَٰتِۚ بَل لَّا یَشۡعُرُونَ ۵۶
براى آن است که مى خواهیم در حق ایشان مساعدت و تعجیل به خیرات دنیا کنیم؟ (نه چنین است) بلکه (براى امتحان است و) آن‌ها نمى فهمند

إِنَّ ٱلَّذِینَ هُم مِّنۡ خَشۡیَةِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ ۵۷
همانا آن مؤمنانى که از خوف خدا ترسان و هراسانند

وَٱلَّذِینَ هُم بِـَٔایَٰتِ رَبِّهِمۡ یُؤۡمِنُونَ ۵۸
و آنان که به آیات خداى خود ایمان مى آورند

وَٱلَّذِینَ هُم بِرَبِّهِمۡ لَا یُشۡرِکُونَ ۵۹
و آنان که هرگز به پروردگارشان مشرک نمى شوند