اقدامات مذبوحانه آمریکا برای اخلال در تجارت ایران و ونزوئلا ؛ از «تلاش برای پرداخت رشوه به ناخدایان ایرانی» تا «تنظیم شکوائیه برای توجیه راهزنی دریایی»

- تجارت دریایی مقتدرانه ایران و ونزوئلا، بیخ گوش آمریکا، سردمداران رژیم واشنگتن را وادار به تلاش‌های مذبوحانه و از سر استیصال کرده است.

دولت ترامپ در آخرین تلاش خود برای توقیف نفتکش‌های حامل سوخت ایران در مسیر ونزوئلا، دست به ارائه‌ دادخواست به مراجع قضایی زده است.

در همین راستا، «جیمز بوسبرگ» قاضی فدرال آمریکا بامداد امروز دستور مصادره محموله‌های نفتی و توقیف چهار نفتکش ایرانی را که به سمت ونزوئلا در حرکت هستند، صادر کرده است.

شب گذشته، دادستان‌های آمریکایی به منظور جلوگیری از تداوم روابط تجاری ایران و ونزوئلا، با تنظیم شکوائیه‌ای خواستار توقیف محموله نفتکش‌هایی شدند که از ایران به ونزوئلا سوخت حمل می‌کنند.

تنظیم‌کنندگان این شکوائیه مدعی شده‌اند که در حال حاضر ۴ فروند نفتکش ایرانی عازم ونزوئلا هستند که مجموعاً بالغ بر ۱.۱ میلیون بشکه بنزین با خود حمل می‌کنند.

پیش‌تر در روز چهارشنبه ۴ تیر، وزارت خزانه‌داری رژیم آمریکا پنج ناخدای نفتکش‌های ایرانی  «فورچون»، «فارست»، «فاکسون»، «پتونیا» و «کلاول» را که در فاصله ۲۳ اسفند ۹۸ تا ۱۳ خرداد ۹۹ از بندر شهید رجایی در استان هرمزگان محموله ۶۰ میلیون گالن بنزین تولید ایران را به ونزوئلا منتقل کرده بودند، در فهرست تحریم‌های یکجانبه خود قرار داد.

سید عباس موسوی،سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، طی مطلبی در حساب توییتری خود، به اقدام آمریکا در تحریم ملوانان ۵ کشتی ایرانی که به ونزوئلا سوخت تحویل داده بودند واکنش نشان داد و نوشت:

«اقدامات مذبوحانه آمریکا علیه اشخاص ایرانی - نظیر آنچه از سوی پامپئو، معروف به وزیر نفرت، اعلام شد - تنها پیامی حاکی از شکست رقت‌بار به اصطلاح فشار حداکثری است. با وجود فشارهای ایالات متحده، ایران و ونزوئلا در تقابل با تحریم‌های غیرقانونی آمریکا ثابت قدم باقی خواهند ماند».

اما اقدام رژیم آمریکا در تحریم پنج ناخدای نفتکش‌های ایرانی، پس از آن صورت گرفت که سردمداران رژیم واشنگتن در تطمیع این ناخدایان ناموفق بودند.

محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، روز پنجشنبه ۲۲ خرداد طی سخنانی در اجلاس شورای عالی استان‌ها با اشاره به سردرگمی ترامپ از تصمیم ایران برای ارسال بنزین به ونزوئلا گفت: بحرانی در کاخ سفید شکل گرفت و حتی آمدند با ناخدای نفتکش‌های ما تماس گرفتند که به شما پول می‌دهیم که محموله را به مقصد نرسانید. به فضل پروردگار کشتی‌های حامل سوخت در اوج قدرتنمایی سوخت را به بنادر ونزوئلا رساندند و برگشتند.

البته آمریکایی‌ها از همان اسفندماه ۹۸ که نفتکش‌های ما عازم ونزوئلا شدند، بنا بر عادت مألوف خود و برای ایجاد «حربه جاذبه ترس» شاخ و شانه کشیدن را آغاز کردند و اعلام کردند اجازه رسیدن نفتکش‌های ایرانی به ونزوئلا را نمی‌دهند!

آنطور که «سعدالله زارعی» تحلیلگر مسائل منطقه‌ای تصریح می‌کند، آمریکایی‌ها از سویی دیگر، چند نفر از جمله «امیر قطر» و «سلطان عمان» را واسطه کردند تا ایران متقاعد شود از اعزام نفتکش‌های خود به ونزوئلا منصرف شود درغیراینصورت آمریکا واکنش نظامی نشان می‌دهد! اما ایران بی‌اعتنا به این تهدید، از طریق همان واسطه‌ها و نیز بصورت اعلام عمومی به تهدیدات آمریکا قاطعانه پاسخ داد و از طرف دیگر تمهیدات نظامی را برای واکنش در نظر گرفت و طرف آمریکایی را هم بطور کلی از ابعاد آن در منطقه آگاه کرد.

علی‌ایحال تجارت دریایی ایران و ونزوئلا قدرتمندانه در بیخ گوش آمریکایی‌ها شکل گرفت و یانکی‌ها جرئت هیچگونه اقدام ایذایی علیه نفت‌کش‌های ایرانی اعزامی به ونزوئلا را نکردند.