۱۲ تیر ۶۷؛ روزی که آمریکا ۲۹۰ مسافر هواپیمای ایرانی را به عمد مورد هدف قرار داد
اشاره روحانی به یکی از جنایت های آمریکا علیه مردم ایران بود.
جنایتی سبعانه به سَبک آمریکایی در روز روشن!
دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷ شمسی برابر با سوم ژوئیه ۱۹۸۸ میلادی، هواپیمای مسافری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آبهای خلیج فارس و در نزدیکی جزیره «هنگام» مورد هجوم یگانهای دریایی متجاوز آمریکایی مستقر در آبهای خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد.
این هواپیما در زمانی که ایران در نبرد با متجاوزین بعثی قرار داشت با موشک ناو جنگی وینسنس مورد حمله عمدی نیروهای تجاوزگر و جنایت پیشه شیطان بزرگ قرار گرفت. هواپیما حامل ۲۹۰ مسافر و خدمه بود که تمامی آنها اعم از مرد و زن و کودک و نوجوان و کهنسال با این جنایت فجیع به شهادت رسیدند.
آمریکای کودککش
در میان سرنشینان این هواپیمای مسافربری، ۶۶ کودک زیر سیزده سال، ۵۳ زن و ۴۶ تن تبعه کشورهای خارجی نیز بودند که کشته شدند. ساقط کردن هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران از سوی جنایتکاران آمریکایی، در حقیقت یکی دیگر از مراحل رویارویی استکبار جهانی با ملت بزرگ ایران برای تقویت متجاوزان عراقی در جبهههای جنگ بود.
پس از سقوط این هواپیما، مقامات آمریکایی برای توجیه این جنایت نابخشودنی، دلایل ضد و نقیضی عنوان کردند و کوشیدند این اقدام خصمانه را یک اشتباه قلمداد کنند! اما با توجه به مجهز بودن کشتی جنگی وینسنس به پیشرفتهترین سیستمهای راداری و رایانهای و همچنین مشخص بودن نوع هواپیمای در حال پرواز، مسلم شد که احتمال اشتباه وجود نداشته و این اقدام، کاملاً تعمدی و خصمانه بوده است.
مدال شجاعت برای یک جانی!
با این حال مقامهای آمریکایی پس از چندی، در توهینی آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن «ویلیام سی راجرز سوم» ناخدای این ناو جنگی انداختند و بدین سان حمایت رسمی خود را از این جنایت اعلام کردند. به هر تقدیر، این جنایت نیز در کنار جنایات بیشمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانی ثبت شد و لکه ننگ دیگری بر تارک آن جنایتپیشگان نقش بست.
«ناخدا ویلیام سی. راجرز سوم» که معمولاً به عنوان «ویل سی. راجرز سوم» شناخته میشود در دسامبر سال ۱۹۳۸ در «فورت ورث تگزاس» به دنیا آمد. او افسر نیروی دریایی آمریکا بود و بیشتر به خاطر فرماندهی ناو «یو. اس. اس وینسنس (G- ۴۹)»، یک ناوشکن در کلاس Ticonderoga مجهز به سیستمهای رزمی Aegis شناخته شده بود. در زمان فرماندهی او، این ناو ، عامل جنایت سرنگون کردن پرواز شماره ۶۵۵ هواپیمای ایران بر فراز خلیج فارس بود که منجر به کشته شدن ۲۹۰ غیرنظامی شد.
ناوی مجهز که رادارش هواپیمای مسافربری را اف 14 دانست! توجیهی مضحک
وینسنس در یک کلمه، پادگانی متحرک بود که به دلیل داشتن تجهیزات پیشرفته میتوانست هم زمان در هوا، دریا و زیردریا جنگ کند. این ناو در زمان خود گرانترین نمونه از ناوها بود و یک میلیارد دلار قیمت داشت. این ناو پیشرفتهترین ناو جنگی موجود در جهان بود.
اما این کشتی که رادارش میتوانست شعاعی بیشتر از هواپیمای آواکس را پوشش دهد در صبح روز یکشنبه ۱۲ تیر ۱۳۶۷ (سوم ژوئیه ۱۹۸۸) با استقرار در زیر دالان پروازهای تجاری، هواپیمای غولپیکر ایرباس ایران را که از بندرعباس به مقصد دبی در حال پرواز بود هدف موشکهای خود قرار داد و سرنگون کرد. این جنایت در حالی صورت گرفت که خلبان پرواز ۶۵۵ به نام «کاپیتان رضاییان» تا آن زمان ۲۵ بار این مسیر را پیموده بود و به دلیل مزاحمتهای آشکار ناوگان آمریکا، مرتب برای آنها پیام میفرستاد.
مقامات آمریکایی پس از این جنایت سبعانه، ناشیانه درصدد پاک کردن صورت مسئله برآمدند. درحالی که اجساد ۲۹۰ تن از سرنشینان این هواپیما بر روی آبهای خلج فارس شناور بود مقامات نظامی آمریکا با تکذیب خبر رادیو تهران مبنی بر اصابت موشک آمریکایی به یک فروند ایرباس، اعلام کردند که یک هواپیمای اف ۱۴ را سرنگون کردهاند!
واکنش ایران به جنایت آشکار آمریکاییها
متعاقب این تجاوز و جنایت آشکار، جمهوری اسلامی ایران در روز ۱۴ تیر ۱۳۶۷ طی نامهای به رئیس شورای امنیت سازمان ملل خواستار تشکیل جلسه فوری این شورا برای رسیدگی به موضوع شد.
۲۵ تیر ۱۳۶۷ مطابق با ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۸ شورای امنیت تشکیل جلسه داد. از سوی جمهوری اسلامی ایران علیاکبر ولایتی وزیر امور خارجه وقت ایران و از جانب آمریکا جرج بوش پدر معاون وقت رئیس جمهور آمریکا در جلسه حضور داشتند.
وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در فرازی از سخنان خود در جلسه مزبور عنوان کرد: حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس تنها منادی مرگ و بیقانونی و شرارت بوده و جز ناامنی چیزی به ارمغان نیاورده است. عمل جنایتکارانه آمریکا در حمله به هواپیمای کشوری به هیچ وجه در قالب دفاع مشروع قابل توجیه نیست.
شورای امنیت پس از استماع سخنان ولایتی و جرج بوش در جلسه شماره ۳۸۳۱ خود در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۶۷ برابر با ۳۰ ژوئیه ۱۹۸۸ طرح قطعنامهای پیشنهادی را تصویب کرد.
اما فارغ از جنایت عریان تروریستهای آمریکایی در ماجرای پرواز شماره ۶۵۵ هواپیمای ایران، در این ماجرا، نقض تعهد بینالمللی دولت آمریکا از طریق نقض ماده ۳ کنوانسیون حقوق هوایی موسوم به شیکاگو و نیز عرف مُسلم بینالمللی قابل احراز است.
دولتین ایالات متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران به ترتیب در تاریخهای ۹ آگوست ۱۹۴۶ و ۱۹ آوریل ۱۹۵۰ به کنوانسیون حقوق هوایی موسوم به شیکاگو پیوسته و تعهدات مندرج در آن، از جمله ماده ۳ در موردشان لازمالرعایه است.
آمریکا با نقض تعهد مندرج در ماده فوق، مرتکب تخلف بینالمللی شده و با احراز سایر موارد، مسئول حادثه واقع شده است، زیرا:
الف- با توجه به گزارشات گروه تحقیق ایکائو، هواپیمای مسافربری درحال انهدام، در قلمرو حاکمیت ایران قرار داشته و عمل آمریکا درواقع تجاوز به حریم هوایی جمهوری اسلامی ایران محسوب و نقض فاحش تعهدات بینالمللی مندرج در منشور ملل متحد، درخصوص احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی کشورها، است.
ب- حمله به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران، توسط ناو جنگی وینسنس، متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا صورت گرفته و با توجه به اینکه نیروی دریایی و ناو مورد نظر، ارگان دولتی (اجرایی) ایالات متحده محسوب میشوند، مستند به مواد ۲، ۳ و ۴ کنوانسیون حقوق هوایی ، عمل انجام شده منتسب به دولت ایالات متحده آمریکا است.
ج- بنا به اسناد و گزارشات منتشره، ناو جنگی یادشده درحریم آبهای ساحلی و دریایی ایران بوده است و این نکته نیز نشان از نقض حاکمیت دریایی و قانونی ایران دارد و مویّد مسئولیت بینالمللی دولت آمریکا است.
ادعای دولت آمریکا، مبنی بر دفاع مشروع نسبت به هواپیمای مزبور برای فرار از مسئولیت بینالمللی خود نیز فاقد هرگونه وجاهت حقوقی و بینالمللی است. هواپیمای سرنگون شده، نه به عنوان یک هواپیمای نظامی یا جنگنده موجدِ مخاطرات مورد ادعای دولت آمریکا، بلکه یک هواپیمای صرفاً مسافربری با استانداردهای پروازی شناخته شده در نظام پروازی داخلی و بینالمللی بوده است.
حمله ددمنشانه آمریکاییها به یک هواپیمای مسافربری و کشتن ۲۹۰ مسافر غیرنظامی تنها یکی سند از اسناد بیشمار جنایتپیشگی آمریکاییهاست؛ اگر چه آنها کماکان بر دروغ بزرگ خود مبنی بر حمایت از حقوق بشر تاکید دارند و بر مبنای همین دروغ سالانه کشورها و دولتهای زیادی را به نقض حقوق بشر محکوم میکنند!