آن‌جا که زمین آباد میشود، اگر با رعایت حدود و ضوابط الهی باشد، زندگی انسان هم آباد میشود
زمین، منبع منابع فراوان برای ایجاد حیات طیبه انسانی است؛ ما میخواهیم این را برای کشور خود تأمین کنیم؛ ما میخواهیم به دستور اسلام عمل کنیم. آن‌جا که زمین آباد میشود، اگر با رعایت حدود و ضوابط الهی باشد، زندگی انسان هم آباد میشود.
- بنابراعلام پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR، رهبر معظم انقلاب ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۳۸۴ در دیدار کارکنان مجتمع مس سرچشمه بیاناتی ایراد فرمودند که به مناسبت روز صنعت و معدن بازخوانی میشود.
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
امروز برای بنده روز بسیار خوبی بود؛ چون مجموعه‌ی عظیم مس سرچشمه را از نزدیک دیدیم و با فعالیت‌ها و تلاش‌های کارگران، مدیران، مهندسان و خبرگانِ این کار به اجمال از نزدیک آشنا شدیم. دیدار شما برادران و خواهران عزیز هم حسن ختام برنامه‌ی امروز ماست و از دیدن شما عزیزان هم من بسیار خوشوقتم.
آنچه امروز ما مشاهده کردیم، حاکی از این بود که تلاش عالمانه‌ی همراه با همتِ بلند و امید به کار بزرگ توأم با مدیریت‌های خوب و کارکرد مطلوب در این مجموعه، توانسته است یکی از افتخارات کشور ما را شکل دهد. در این افتخار، همه شریک هستید؛ کارگران، مهندسان و مدیران.
اسلام ما را مأمور کرده است که از ثروت عظیم زمین به نفع بشر استفاده کنیم؛ «واستعمرکم فیها». خداوند متعال این زمین را - که همه‌ی خیرات و منابع حیاتی برای بشر در دل آن گنجانده شده است - در اختیار انسان قرار داده و از او میخواهد که آن را آباد کند و منابع حیاتی را به نفع زندگی بشر از آن بیرون بکشد.
اگر جوامع مسلمان از کاروان علم و سازندگی و ابتکار عقب ماندند، به‌خاطر این است که به دستور اسلامی عمل نکردند. امروز داعیه‌ی ما این است که میخواهیم به این دستور اسلام هم به‌طور کامل عمل کنیم. کار شما - استخراج این معدن و فرآوری محصولی که نقش مهم و روزافزونی در زندگی پیدا کرده است؛ یعنی مس - یکی از مصادیق مهم عمل به این دستور قرآنی است. بقیه‌ی منابع هم هر کدام در جای خود همین خصوصیت و نقش را دارند؛ کار کشاورزی هم همین نقش را دارد.
زمین، منبع منابع فراوان برای ایجاد حیات طیبه‌ی انسانی است؛ ما میخواهیم این را برای کشور خود تأمین کنیم؛ ما میخواهیم به دستور اسلام عمل کنیم. آن‌جا که زمین آباد میشود، اگر با رعایت حدود و ضوابط الهی باشد، زندگی انسان هم آباد میشود.
اگر شما ملاحظه میکنید جوامعی عقب‌افتاده و فقیر هستند و گاهی زمینی که روی آن زندگی میکنند، منبع ثروت‌های عظیم است، اما خودشان لخت و گرسنه‌اند، به‌خاطر این است که به این وظیفه عمل نشده است. در این عقب‌افتادگی، دو چیز نقش داشته است: یکی غفلت‌ها و تنبلی‌های خود آن ملتها، و دیگر دخالت‌های موذیگرانه و سلطه‌جویانه‌ی قدرت‌های فراملیتی و بین‌المللی به‌صورت استعمار و انواع دخالت‌های فرهنگی و اقتصادی و غیره.
ایران اسلامی میخواهد از این افسونِ باطل خودش را نجات دهد. داعیه‌ی ما این است که میخواهیم کشور و خاک و سرزمین ما به دست خود مردم و به سود آن‌ها اداره و استخراج شود و مورد استفاده قرار گیرد. کسانیکه امروز با ایران اسلامی دشمنی و عناد میورزند، این را نمیخواهند؛ مایل نیستند خانه و زمین و خاک این ملت در اختیار خود این ملت باشد؛ میخواهند بیایند بهره را ببرند و ملت را تحقیر کنند.
قبل از انقلاب، یک روز در همین سرچشمه، اول انگلیسی‌ها و بعد امریکایی‌ها مشغول کار و طراحی بودند. شما ببینید برای یک ملت چقدر تحقیرآمیز است که از گنج عظیم زیر خاک‌های خود نتواند استفاده کند؛ دیگران بیایند تحقیرآمیز به او نگاه کنند و بگویند تو نمیتوانی؛ ما هستیم که میتوانیم؛ بهره را هم بیشتر آن‌ها ببرند. قبل از انقلاب، این وضعیت در این کشور حاکم بوده؛ همه‌ی آمار‌ها همین را نشان میدهد؛ همه‌ی واقعیت‌هایی که ما به چشم خودمان دیده‌ایم یا از آن اطلاع داریم، همین را اثبات میکند.
نظام جمهوری اسلامی این تحقیر را قبول نمیکند؛ میگوید سرپنجه‌ی کارگر مؤمن و مسلمان، و فکر و ابتکار دانشمند ایرانی و مسلمان میتواند گنجینه‌های داخل این سرزمین را استخراج کند؛ آن را در اختیار ملت بگذارد و کشور را توسعه دهد؛ این جزو ارکان کار ماست و ما این راه را با قدرت و قوّت و علی‌رغم اراده‌ی استکبار جهانی به پیش خواهیم برد.
قدرت‌های توسعه‌طلب جهانی و بین‌المللی، همه‌ی دنیا را متعلق به خودشان میخواهند؛ از علم و سواد و ابتکار و خلاقیت ملتها بیزارند؛ برای این‌که سررشته‌ی کار دست خودشان باقی بماند. وظیفه‌ی اصلی ملتها در هر نقطه‌یی از دنیا که هنوز از قافله‌ی علم و تمدن عقب مانده‌اند، این است که به دانش، فناوری، ابتکار و خلاقیت فکر کنند؛ کار و تلاش کنند و شب و روزِ خودشان را مصرف کنند تا برای کشور و ملتشان عزت بیافرینند. وظیفه‌ی مسؤولان کشور هم این است که هم این حرکت را تشویق و تسهیل کنند و موانع را از سر راه آن بردارند، و هم ترتیبی بدهند که محصول این تلاش در اختیار همه‌ی ملت قرار بگیرد؛ همه‌ی قشر‌های جامعه از آن بهره‌مند و منتفع شوند؛ میدان کار و تلاش و فعالیت باز باشد و استعداد‌های گوناگون بتوانند وارد میدان شوند.
من به همه‌ی جوانان و همه‌ی کسانی که در راه علم حرکت میکنند، مؤکداً توصیه میکنم که رشته‌ی علم و تحقیق و نوآوری در دانش و زنده کردن روح ابتکار و خلاقیت و آفرینش درونی و حقیقی خود را رها نکنند. فعالیت و ابتکار و نوآوری و خلاقیت، اساس پیشرفت انسان و زندگی انسانی است. دست‌نشانده‌های دستگاه‌های قدرت در گذشته در کشور ما و امروز در بسیاری از کشور‌های وابسته‌ی این منطقه سعی میکنند تقلید را جایگزین فعالیت و ابتکار کنند. شما میبینید کارخانه‌یی را به کشوری میدهند - البته پول گزافی هم از آن کشور میگیرند - اما ابتکار عمل دست خود آنهاست؛ امکان رشد و خلاقیت و نوآوری نمیدهند؛ کمااین‌که در ایرانِ طاغوتىِ دیروزِ ما این‌طور بود؛ اجازه نمیدادند نیرو‌های بااستعداد داخلی در این میدان‌ها رشد کنند و پرورش یابند.
امروز ورق برگشته است؛ نظام اسلامی میدان رشد را برای همه باز کرده است. ماییم و همتمان، ماییم و تلاشمان، ماییم و ابتکار و خلاقیتمان که بتوانیم. اگر تلاش کردیم، به نتیجه خواهیم رسید؛ این وعده‌ی لایتخلف الهی است. اگر تلاش نکنیم، اگر کوتاهی کنیم، اگر خطوط معنوی و اخلاقی را در پیشرفت مادی به دست فراموشی بسپاریم، البته رحمت الهی از ما سلب خواهد شد. ما باید رحمت الهی را برای خود جلب کنیم.
شما برادران و خواهران عزیز که اکثراً در شهرک مس سرچشمه زندگی میکنید و بعضی هم شاید از خارج این شهرک تشریف آورده‌اید، مخاطب این پیام و بیان الهی هستید که «رحم‌اللَّه امرء اعمل عملا فاتقنه»؛ رحمت خدا شامل حال کسانی است که کاری را انجام میدهند و آن را با اتقان، درست و کامل به سامان میرسانند؛ نیمه‌کاره رها نمیکنند و سهل‌انگاری در آن به خرج نمیدهند. همه‌ی ما در هر بخشی که مشغول کار هستیم، مخاطب این خطاب هستیم. دولتمردان، مسؤولان کشور، مدیران عالیرتبه و اقشار مختلف در هر بخشی از بخش‌ها - که یک گوشه‌ی آن، بخش صنعت یا معدن است - در صورتی که کار را با جدیت دنبال کنند و ابتکار و نوآوری در آن به کار بزنند و دانش را در آن به‌کار بگیرند، رحمت خدا شامل حال آن‌ها خواهد شد.
ما هر جا دانش را پیدا کنیم، آن را از آن‌ها خواهیم گرفت. ما از گرفتن دانش از دیگران ابا نداریم. ننگمان نمیکند شاگرد دانش دیگران باشیم؛ اما ننگمان میکند که همیشه شاگرد باقی بمانیم. شاگردی میکنیم و علم را یاد میگیریم؛ اما بر علم میافزاییم؛ این، هدف وافق کار علمی در کشور ماست.
بر دامنه‌ی علم باید بیفزاییم. ما ملت بااستعدادی هستیم؛ تاریخ و میراث فرهنگی ما به این گواهی میدهد. این‌که ما میتوانیم ظرفیت‌های تولید را افزایش دهیم، کمیّت‌ها را بالا ببریم، کیفیت‌ها را روزبه‌روز بهتر کنیم و زوایای ناشناخته را در بخش‌های صنعت، معدن، کشاورزی، دانش، فنون و بقیه‌ی بخش‌های مجموعه‌ی زندگی انسان روزبه‌روز بیشتر شناسایی کنیم، نشانه‌ی رحمت و توفیق الهی است. اگر همین جد و جهد را دنبال کنیم، رحمت الهی ادامه پیدا خواهد کرد و ما عزم و اراده‌ی راسخ داریم که این راه را تا آخر برویم.
ان‌شاءاللَّه غبار عقب‌ماندگی از چهره‌ی این کشور بکلی زدوده شود؛ و این به برکت اسلام و ایمان شما مردم خواهد شد. ایمان و عزم راسخ این ملت میتواند مهمترین تضمین‌کننده‌ی ادامه‌ی این راه باشد.
این‌که شما شعار میدهید «مرگ بر امریکا»، تحقق این شعار در عالم واقعیت، همین کاری است که این‌جا دارید میکنید. ما با هیچ ملتی دشمنی نداریم. «مرگ بر امریکا» یعنی مرگ بر قدرت‌های مداخله‌جو و استکباری. ملتی که در عمل، استقلال و هویت و توان خود را به مرحله‌ی بروز میرساند و ابتکارِ خود را به کار میگیرد و خود را مستقل میکند، در واقع دارد «مرگ بر استکبار جهانی» و «مرگ بر قدرت‌های مداخله‌گر» میگوید.
امروز، روز خوبی بود و حسن ختام آن هم دیدار شما برادران و خواهران عزیز بود. پروردگارا! رحمت و لطف خودت را بر این برادران و خواهران و بر مردم عزیز ما نازل کن. پروردگارا! توفیقات فعالان عرصه‌ی صنعت و بقیه‌ی عرصه‌های حیات این کشور را روزبه‌روز بیشتر کن. پروردگارا! آنچه موجب رضای تو از ماست، آن را به ما الهام کن؛ ما را در پیشبرد آن کار موفق و مؤید بدار و قلب مقدس، ولی عصر (ارواحنافداه) را از ما راضی و خشنود بفرما.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *