تلاش برای جهان بدون کربن
بررسیها نشان میدهد از حدود یک قرن پیش، دمای کره زمین در اندازهگیریهای آبوهوایی به طور غیرطبیعی ۷/۰ درجه سانتیگراد افزایش یافته است؛ در اواخر قرن بیستم میلادی بود که دانشمندان برای نخستین بار از پدیدههای «تغییر اقلیم» و «گرمایش جهانی» یاد کردند.
این اتفاق خوشایندی نبود، زیرا چند دهه بعد پیامدهای مخربش گریبان اهالی این سیاره آبی و خاکی را گرفت؛ از طوفانی که سال ۱۹۷۰ میلادی در بنگلادش منجر به تلف شدن ۳۰۰ هزار نفر شد تا خشکسالی ۴۰ ساله در ساحل آفریقا از اتیوپی تا مالی.
دانشمندان میگویند علت اصلی گرمایش زمین، انتشار بیش از اندازه گازهای گلخانهای است که از سوزاندن نفت، گاز و زغالسنگ و فعالیتهای انسانی حاصل میشود.
بسیاری از اقلیمشناسان صراحتا اعلام کردهاند اگر اقدامات جدی برای جلوگیری از پیشروی تغییرات اقلیمی و سازگاری با آن در پیش گرفته نشود و اگر میزان انتشار گازهای گلخانهای به اتمسفر کره زمین از همین امروز ثابت بماند (با در نظر گرفتن اینکه هیچ مقدار اضافه دیگری از گازهای گلخانهای وارد جو نشود) بشر تا ۵۰ سال آینده با مشکلات عدیدهای مانند نابودی گونههای موجودات زنده و مرگ میلیونها انسان از قحطی، گرسنگی، تشنگی، بیماری، غارت و جنگ، دست و پنجه نرم خواهد کرد.
در این میان مطرح شدن موضوعی بهنام ردپای کربن میتواندبه کنترل و پایش گرمایش جهانی بیشتر کمک کند.میزان دیاکسیدکربن به طور طبیعی در اتمسفر زمین، ۰۳/۰ درصد است. اما زمانی که انتشار آن به طور مصنوعی افزایش پیدا کند، در تعادل حرارتی زمین اخلال به وجود میآید.
سرنخی به نام کربن
فاطمه دلیر، پژوهشگر و کارشناس در زمینه تغییر اقلیم و گرمایش جهانی معتقد است «ردپای کربن نشانگری است که میزان انتشار دیاکسیدکربن به ازای تولید یک واحد محصول را نشان میدهد؛ برای مثال با اندازهگیری ردپای کربن در کارخانه مدادسازی میتوانیم بفهمیم بهازای تولید یک مداد، چه میزان دیاکسیدکربن معادل منتشر میشود.»
اهمیت این فرآیند اینجاست که با محاسبه ردپای کربن محصولات، علاوهبر اینکه میزان انتشار دیاکسیدکربن کارخانه در نظر گرفته میشود، میزان تولیدات هم لحاظ میشود؛ بنابراین فرآیند محاسبه ردپای کربن میتواند نگاه دقیقتری به تولیدکنندگان در زمینه میزان انتشار تولید محصولات بدهد.
این محقق که در دوره پسادکتری مشغول مطالعه و تحقیق است میگوید: «اگر بخواهیم جزئیتر نگاه کنیم، باید گفت با اندازهگیری ردپای کربن صاحبان صنایع میتوانند طی بازههای زمانی خاص و با توجه به تغییرات آن، کارایی خط تولید خود را بسنجند. در واقع تغییر در میزان عدد ردپای کربن نشانگر تغییراتی در فرآیند تولید محصول است. زمانیکه این عدد تغییر کند، دو حالت وجود دارد؛ یا با وجود میزان تولیدات قبلی دیاکسید کربن بیشتری نسبت به گذشته منتشر شده است یا اینکه به ازای همان دیاکسید کربن ثابت میزان تولید محصول کاهش پیدا کرده است؛ بنابراین با یافتن مواردی که باعث تغییر عددی ردپای کربن شده است و با بهبود فرآیند تولید میتوان در راستای کاهش انتشار دی اکسید کربن اقدام کرد.»
ردپای کربن، یک راهحل جهانی
«در فضای بینالمللی، برخی شرکتها مدتهاست به میزان انتشار دیاکسیدکربن توجه کردهاند.» دکتر دلیر ضمن اشاره به این نکته میگوید: «با بررسی اسناد مشارکت ملی ثبت شده کشورها در توافقنامه پاریس پی میبریم اروپا سال ۱۳۶۹/ ۱۹۹۰ را به عنوان پایه برای کاهش میزان انتشار دیاکسید کربن در نظر گرفته است و بسیاری از شرکتهای خارجی هم براساس این تفکر تلاش کردهاند میزان انتشار کربن خود را کاهش دهند. آنها در نخستین گام، میزان انتشار کربن خود را به صورت عددی محاسبه کردند و بعد با چینش اهدافی در مدت زمان مشخصشده تلاش کردند آن را کاهش دهند. شرکتهای داروسازی بزرگ مانند رُش در سوئیس، جانسوناندجانسون در ایالات متحده یا سانوفی در اروپا سالهاست در این زمینه اقدامات جدی انجام دادهاند. اغلب آنها با بهکارگیری پنلهای فتوولتائیک یا نیروگاههای بادی میزان انتشارشان را کاهش دادند.»
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.