تاثیر پلاسمای مغزاستخوان برای مقابله با ایدز
پژوهشگران در یک پژوهش پیش‌بالینی، ۹۰ "میمون رزوس" (Rhesus macaque) را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها در این بررسی نشان دادند یک مولکول کوچک مصنوعی موسوم به "۳M-۰۵۲" که یک گیرنده خاص موسوم به "TLR ۷/۸" را هدف قرار می‌دهد، می‌تواند برخی از سلول‌های پلاسمای مغز استخوان را که برای دوام ایمنی مهم هستند، با موفقیت به مقابله تحریک کنند.
سلول‌های تحریک شده با ۳M-۰۵۲ یک سال پس از واکسیناسیون، به شمار بالایی رسیدند. این بازه طولانی نه تنها در بررسی تاثیر پیش‌بالینی امکان‌پذیر است، بلکه می‌تواند اطلاعات سودمندی برای انتخاب واکسن ارائه دهد.
دکتر "سودهیر پای کاستوری" (Sudhir Pai Kasturi)، نویسنده ارشد این پروژه گفت: ما می‌دانیم که ادجوانت‌ها، مکمل‌های مهمی برای تقویت ایمنی هستند و می‌توانند به بهبود تاثیر واکسن‌ها کمک کنند، اما تاکنون مشخص نبود که کدام گروه از ادجوانت‌ها می‌توانند دوام و طول عمر ایمنی را در مدل‌های ابتدایی آزمایش افزایش دهند. پژوهش ما این اطلاعات را فراهم می‌کند.
دکتر "رافی احمد" (Rafi Ahmed)، از پژوهشگران این پروژه گفت: کلید رسیدن به یک واکسن موفقیت‌آمیز، دوام واکنش ایمنی آن است. پادتن‌ها، خط مقدم دفاع در برابر پاتوژن‌ها هستند و سطح پادتن، با تولید سلول‌های پایدار پلاسما حفظ می‌شود که در مغز استخوان وجود دارند.
وی افزود: پژوهش ما نوعی ادجوانت را معرفی می‌کند که در تولید این سلول‌های بادوام مغز استخوان موثر است. یافته‌های این پژوهش می‌توانند پیامد‌های موثری برای ارائه واکسن ایدز، آنفلوانزا و حتی کووید- ۱۹ داشته باشند.
این پژوهش، در مجله "Science Immunology" به چاپ رسید.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.