زیاده‌خواهی‌های مالک تراکتور تمامی ندارد/ بعد از بازیکن سالاری حالا نوبت باشگاه سالاری است!
محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه‌های تراکتور و ماشین‌سازی تبریز که علاقه وافری به حضور در رسانه‌ها و دیده شدن دارد هر روز و به بهانه‌های جدید با مطرح کردن نام خود در رسانه‌های دیداری، شنیداری و مکتوب به فوتبال ایران می‌تازد.
مالک تراکتور که در سال‌های اخیر پول‌های بی‌حساب و کتاب زیادی را بابت قراردادهای غیرکارشناسی که با بازیکنان و مربیان خارجی بسته، بر باد داده است، هر روز به دنبال راهکاری برای سرپوش گذاشتن بر این ناکارآمدی است و چه چیزی بهتر از بر هم زدن قواعد بازی جوانمردانه.
زنوزی در حالی این روزها در محافل مختلف دم از تهدید فدراسیون فوتبال و شکایت به AFC و FIFA می‌زند و تلاش می‌کند در این مسیر سایرین را نیز با خود همراه کند که اگر نگاهی گذرا به کارنامه نه چندان پربار و سراسر زیانش در این سال‌های کوتاه مدیریتی فوتبالی‌اش بیندازد، يقيناً خود نیز متوجه می‌شود که تمام این کارها بازی بیش نیست.
*متخلف در نقش مدعی عدالت
مالک باشگاه‌های تراکتور و ماشین‌سازی که حضورش در رأس این دوباشگاه به صورت همزمان محل سوال و مصداق بی‌قانونی است حالا داعیه دار قانونمندی شده و پرچم مبارزه با بی‌عدالتی در دست گرفته، اما همگان بخوبی از ژست‌های پوشالی آقای مدیر به خوبی آگاه هستند.
با نگاهی گذرا به آخرین بیانیه مالک تراکتور و ماشین‌سازی به خوبی روشن می‌شود که تنها بهانه‌های واهی علت چنین رویکردی نسبت به فوتبال است.
چطور یک باشگاه به خود اجازه می‌دهد خارج از چارچوب برای نهاد بالادستی خود شرط و شروط تعیین و اقدام به تهدید کند؟
این درحالی است که مقامات ارشد فیفا بارها تأکید کرده‌اند که تصمیم‌گیری نهایی برای از سرگیری یا لغو مسابقات فوتبال کاملاً در اختیار فدراسیون‌های ملی به عنوان متولی اصلی فوتبال است، اما چه بر سر فوتبال ما آمده که فردی مانند زنوزی مشغول ماهی‌گیری از این آب گل‌آلود است؟
مگر می‌شود یک باشگاه فوتبال برای فدراسیون متبوعش بعنوان نهاد بالادستی خود تعیین تکلیف کند و شرط و شروط بگذارد؟ زمانی، فریاد تمام اهالی ورزش بابت ورزشکار سالاری به هوا بلند شده بود و حالا شاهد ظهور و بروز پدیده تازه‌ای به نام باشگاه سالاری هستیم که اگر از همین امروز جلوی آن گرفته نشود، عاقبت خوبی نخواهد داشت.
*نسخه آقای همیشه بازنده برای فوتبال
شروط بیانیه اخیر مالک دو باشگاه مذکور آنقدر غیرطبیعی است که اگر همین حالا به زنوزی بگویند مسئولیت فدراسیون فوتبال را بر عهده بگیرد خودش با همین شروط مخالفت خواهد کرد.
اصلا مگر مسئولان این دو باشگاه خود می‌توانند چنین ضمانت‌های بدهند که از فدراسیون چنین توقعی دارند؟
چه بهتر است حالا که اینطور شده مسئولیت فدراسیون را تمام و کمال در اختیار زنوزی و دوستانش قرار دهند که کارنامه درخشانی در بر باد دادن سرمایه‌هایی مالی و اقتصادی در فوتبال دارند تا ببینیم آیا بازهم چنین نسحه‌هایی برای فوتبال می‌پیچند؟
بدون شک تبعیت از چنین پیشنهاداتی که از سوی زنوزی مطرح شده، تبعات سنگینی برای فوتبال ایران در پی خواهد داشت. در حالی‌که تیم‌های فوتبال ملی و باشگاهی ما لیگ قهرمانان آسیا و مقدماتی جام‌جهانی را پیش رو دارند و مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ باید بدنبال برنامه‌ریزی مناسبی برای حضور موفق نمایندگان کشورمان در این رقابت‌ها باشند، باید انرژی خود را صرف مقابله با چنین مشکلات بیهوده‌ای نمایند.
بهتر است فدراسیون فوتبال یک بار برای همیشه مقابل این زیاده‌خواهی بایستد و اجازه ندهند دیگر شاهد چنین رفتارهای خارج از عرفی باشیم چرا که بر اساس استدلال زنوزی و ارجاع این پرونده به مراجع بین‌المللی، سخره خاص و عام خواهیم شد که البته جناب زنوزی ید طولایی در پیروزی در پرونده‌های مهم بین‌المللی دارد!
انتهای پیام