لزوم برنامهریزی دولت برای توزیع کالای ارزان قیمت
کارشناس اقتصادی افزود: در خیلی از موارد، اعطای تسهیلات بانکی واقعاً منجر به اشتغال نمیشود. این است که تنها دولت به دنبال راهکارهایی است که پول را از دست مردم در بیاورد و مشکلات خود را به صورت مقطعی حل کند. این راهکارها اغلب کوتاه مدت هستند.
وی تصریح کرد: این مسئله موجب تورمهای بالای ۳۰ درصد در اقتصاد ایران شده است. وقتی تورم بالا میرود، بخش اعظم جامعه قادر نخواهند بود که زندگی خود را تامین کنند. جمعیت این افراد شامل ۲۴ میلیون شاغل و اعضای خانواده این شاغلان است که جمعیت بزرگی از کشور را شامل میشود.
وی با اشاره به نقش کوپن در زمان جنگ گفت: در دوران جنگ تلاش دولت برای کنترل قیمتها صرفا از طریق کالا برگ نبوده است. بلکه تعاونیها نیز در کنار این سیاست، فعال بودهاند. در صنعت کشاورزی و فعالیتهای خدماتی این تعاونیها گستردهتر هم بودند. یکی از مزیتهای تعاونیها این است که به دنبال حداکثر سود نیستند و بر اساس سود همه اعضا بنا شده بود. تعاونیها کمتر خام فروشی میکنند.
وی تصریح کرد: الان سیستم یارانهپردازی از محتوا تهی شده است. هم مبلغ آن پایین است و هم افراد به درستی شناسایی نشدهاند. فایده کارتهای اعتباری، کالابرگها یا کوپنها این است که نقدینگی را افزایش نمیدهند، اما باعث میشوند که اقتصاد کشور زنده شود. تولیدکننده کالا را برای مردم تولید میکند. اما مردم پول ندارند، آن را بخرند. دولت جنگ خودش مسئولیت توزیع کالا را به عهده میگرفت و سودی هم برنمیداشت. دولت باید دغدغه رفاهیات جامعه را داشته باشد، همچنین کمیته امداد باید سعی کند تا شرایطی را فراهم کند که اقشار آسیبپذیر خودشان تولیدکننده شوند.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.