لزوم ورود و رسیدگی مسئولان ورزش و فوتبال به وضعیت تیم‌های نفتی
با این شرایط، به نظر می‌رسد خرمدل خود را کنار کشیده و مایل است قوانین منع کمک دولت به ورزش حرفه‌ای را رعایت کند. از این رو وضعیت مراد مرادی که خود را مدیرعامل این باشگاه می‌داند بسیار مبهم‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. گویا خرمدل علاقه‌ای به همکاری با او ندارد و به همین دلیل فعلا در مورد ابقا یا برکناری‌اش هیچ صحبتی نمی‌کند.
این بلاتکلیفی فقط شامل تیم پارس جنوبی نمی‌شود بلکه تیم نفت مسجدسلیمان نیز شرایط مشابهی دارد و چه بسا اگر تیم صنعت نفت آبادان پشتوانه‌ای چون منطقه آزاد اروند نداشت به شرایطی مشابه این دو گرفتار می‌شد. البته باشگاه صنعت نفت هم اوضاع خوبی ندارد و به لحاظ مالی در تنگناست، اما با توجه به اینکه در شهر آبادان کمی حمایت می‌شود حداقل از امکانات لجستیک برخوردار است. در واقع آنها از اعتبار و نام تیم برای تامین مایحتاج‌شان استفاده می‌کنند.
حالا باید دید با توجه به اظهارات خرمدل مبنی بر تشکیل کارگروهی که قرار است از سوی وزارت نفت پیگیر امور باشد برای این سه باشگاه نفتی چه اتفاقی خواهد افتاد. آیا قرار است آنها در بورس واگذار شوند؟ آیا به بخش خصوصی منتقل خواهند شد؟ سرنوشت این سه تیم که سرمایه‌های اجتماعی شهرشان به حساب می‌آیند چیست؟
آنچه مسلم است وزیر نفت که قبلا در مورد عدم همکاری وزارت نفت با باشگاه‌های نفتی عنوان کرده بود تلاشی برای بازگرداندن این سه تیم به زیرمجموعه‌های وزارت نفت نکرده و علاقه‌ای به سرپرستی آنها ندارد. از این رو مایل است طبق اصول حرفه‌ای آنها را واگذار کند.
اتفاقاتی که پیش‌تر برای تیم نفت تهران افتاد باعث شد روی تیم‌های زیرمجموعه وزارت نفت حساسیت‌های زیادی به وجود بیاید و گاهی برخی مدیران در این خصوص بازخواست شدند. از این رو، مدیرعامل شرکت ملی نفت نمی‌خواهد اتفاقی که برای تیم نفت تهران افتاد بار دیگر تکرار شود. در نتیجه به دنبال راهکاری است تا در راستای مسیری قانونی و بدون هیچ دردسری این تیم‌ها را از زیرمجموعه وزارت نفت خارج و به بخش خصوصی واگذار کند.
شاید لازم باشد سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال و در راس همه آنها وزارت ورزش نسبت به وضعیت فعلی باشگاه‌هایی همچون تیم‌های نفتی بی‌تفاوت نبوده و به این مسئله ورود کنند تا بلکه با بهبود وضعیت تیم‌های نفتی حاضر در مسابقات کیفیت فنی و حرفه‌ای لیگ برتر هم افزایش پیدا کند.