نیازمند حمایت ویژه از تئاتر پساکرونا هستیم

داود نامور در گفتگو با ، پیرامون وضعیت تئاتر خصوصی در چهار ماه تعطیلات تماشاخانه‌ها گفت: در حال حاضر انجمن صنفی تماشاخانه‌های خصوصی در تهران شامل ۱۶ تماشاخانه خصوصی است که از سالن‌های چهل نفره شروع شده و تا تماشاخانه‌هایی با ظرفیت هفصتد نفر ختم می‌شود. تمام این تماشاخانه‌ها در ماه‌های اخیر ضرر‌های هنگفتی کرده اند.

وی در همین راستا ادامه داد: متاسفانه طی ماه‌های گذشته تماشاخانه‌های خصوصی از سوی نهاد‌های فرهنگی دولتی هیچگونه حمایتی نشده اند، این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که این تماشاخانه‌ها در موارد مختلف همچون جشنواره تئاتر فجر بار بزرگی را از روی دوش تئاتر دولتی برداشته اند، در زمان برگزاری جشنواره تئاتر فجر این تماشاخانه‌ها با توجه به نبود تماشاخانه‌های دولتی به اندازه کافی همواره درب خود را برای میزبانی از فجر باز نگه داشته اند، اما در شرایطی که خودشان به کمک و حمایت نیاز داشتند به حال خود رها شدند.

رییس عمارت نمایشی نوفل لوشاتو قدرنشناسی بخش دولتی نسبت به بخش خصوصی تئاتر نادرست خواند و اضافه کرد: در طول تعطیلاتی که به دلیل شیوع بیماری کرونا رخ داد هیچکس حالی از وضعیت تماشاخانه‌های خصوصی نپرسید و علنا ما برای گذران روزگار به حال خود رها شدیم، هیچکس نفهمید که چه فشار سنگینی را طی ماه‌های گذشته تحمل کرده ایم. در این مدت به جرات می‌توان گفت که همه ما ورشکست شدیم.

وی در همین رابطه تاکید کرد: نکته آنجاست که اکثریت تماشاخانه‌های خصوصی استیجاری هستند و اجاره بهایی معادل از ۲۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان در ماه را پرداخت می‌کنند، از طرفی بسیاری از مالکین براساس همین اجاره بها به زندگی خود ادامه می‌دهند و اکثریت در این چهار ماه خواستار پرداخت اجاره بهای خود شده اند. تصویر کنید که در زمان تعطیلی تماشاخانه‌ها سالن‌های متوسط نزدیک به ۳۰۰ میلیون تومان اجاره پرداخت کرده اند.

نامور درباره ضرر مالی عمارت نمایشی نوفل لوشاتو طی ایام قرنطینه کرونایی افزود: این تماشاخانه در این ایام نزدیک به ۴۰۰ میلیون تومان اجاره بها پرداخت کرده است، از سویی گروه‌های اجرایی نزدیک به ۳۰۰ میلیون تومان ضرر کرده اند، به این ضرر‌ها حقوق پرسنل و هزینه‌های یومیه را هم باید اضافه کرد، عمارت نمایشی نوفل لوشاتو در چهار گذشته نزدیک به یک میلیارد تومان ضرر کرده است. این وضعیت تنها به نوفل لوشاتو ختم نمی‌شود و همه سالن‌ها ضرر‌هایی از این دست کرده اند.

وی درباره وضعیت تئاتر در دوران پساکرونا افزود: مشکلات تماشاخانه‌های خصوصی تنها به چهار ماه گذشته ختم نمی‌شود و اوضاع تئاتر در دوران پسا کرونا حتی خطرناک‌تر است، انجمن تماشاخانه‌های خصوصی طی ماه‌های گذشته جلسات فراوانی داشته است، ما برای جبران خسارات به نهاد‌های فرهنگی مختلفی نامه داده ایم، اما متاسفانه تئاتر از سوی نهاد‌های دولتی به هیچ عنوان جدی گرفته نمی‌شود.

این کارگردان تئاتر ادامه داد: متاسفانه تئاتر در میان بخش دولتی در درجه آخر اهمیت قرار دارد و یا شاید می‌توان گفت به کل هیچ اهمیتی ندارد، طی چهار ماه گذشته هیچ نوع واکنشی نسبت به وضعیت تئاتر، نسبت به وضعیت معیشت هنرمندان این عرصه و یا تماشاخانه‌های خصوصی ندیده ایم و این نشان می‌دهد تئاتر دغدغه مسئولین فرهنگی ما نیست.

وی با اشاره به تاثیر فراوان تماشاخانه‌های خصوصی تئاتر بر بدنه هنر‌های نمایشی اذعان کرد: مسئولین فرهنگی فراموش کرده اند که همین تماشاخانه‌های خصوصی در ماه باعث روی صحنه رفتن حداقل ۶۰ اثر نمایشی در ماه می‌شوند، این اتفاق علاوه بر حرکت چرخه اقتصادی تئاتر تاثیر غیر قابل انکاری بر فرهنگ کشور و اعتلای تئاتر داشته است، حال چرا چنین تاثیری هیچگاه به چشم نمی‌آید را باید از مسئولین فرهنگی پرسید.

نامور در همین راستا تصریح کرد: اکثریت تماشاخانه‌های خصوصی تئاتر در چهار ماه گذشته اعلام ورشکستگی کرده اند، وضعیت این تماشاخانه‌ها به هیچ وجه خوب نیست و با وضعیت فعلی و بی اهمیتی این مراکز طی ماه‌های آینده شاهد تعطیلی بسیاری از تماشاخانه‌ها خواهیم بود.

وی درباره اعلام زمان بازگشایی تماشاخانه‌های تئاتر از اول تیر ماه افزود: ما از دو ماه پیش دغدغه‌های فراوانی نسبت به بازگشایی تئاتر داشتیم، درخواست ما این بود که خبر بازگشایی کمی زودتر داده شود تا گروه‌ها و تماشاخانه‌ها بتوانند شرایط فعالیت دوباره پیدا کنند، در حال حاضر در فاصله ۱۵ روز به اول تیر ماه خبر بازگشایی تئاتر داده شده است، طبیعتا هیچ گروهی نمی‌تواند طی این مدت آماده اجرا شود.

رییس عمارت نمایشی نوفل لوشاتو در همین رابطه ادامه داد: درخواست ما نسبت به بازگشایی این بود که حداقل دو ماه قبل صحبت‌های اولیه در قبال بازگشایی تئاتر شکل بگیرد تا ما بتوانیم به گروه‌ها اعلام کنیم با رعایت کامل بهداشت تمرینات خود را در محیط‌های بهداشتی آغاز کنند، حتی من حاضر بودم در این زمان سالن اصلی نمایش خود را با شرایط نزدیک به رایگان در اختیار گروه‌ها قرار دهم تا بتوانند با رعایت فاصله گذاری اجتماعی تمرین کنند، اما متاسفانه این شرایط و اعلام به موقع رخ نداد.

وی بازگشایی تماشاخانه‌های تئاتر در وضعیت فعلی را به نفع این هنر دانست و اضافه کرد: شاید خبر بازگشایی تماشاخانه‌های تئاتر کمی دیر اعلام شد، اما به نظر من تحت هر شرایطی ما باید از وضعیت فعلی عبور کنیم و بازگشایی تئاتر به نظر من کاملا درست و مفید است، من معتقدم اگر بازگشایی از بیستم خرداد ماه رخ می‌داد گروه‌ها می‌توانستند از الان مشغول تمرین و دریافت مجوز‌های لازمه شوند، اما وقتی صحبت از اول تیر می‌شود من به عنوان تماشاخانه دار نمی‌توانم گروه را به زور به اجرا وادار کنم.

نامور با اشاره مشکلات معیشتی اکثریت اهالی تئاتر طی ماه های گذشته اذعان کرد: بیشتر خانواده تئاتر به سختی زندگی می‌کردند و حال بعد از چهار ماه بیکاری وضعشان بدتر شده است، بسیاری از جوانان این عرصه به کفش فروشی و کتاب فروشی و لباس فروشی روی آورده اند، البته خدا را شکر که باز هم روزی حلال به دست می‌آورند، بسیاری از هنرمندان برای گذران زندگی خود مسافرکش شده اند، باور کنید بسیاری از تئاتری مشکلاتشان درگیر دو میلیون تومان پول است. 

این هنرمند عرصه تئاتر ایام پساکرونا را دورانی سخت برای تئاتر خواند و اظهار کرد: در حال حاضر طی پروتکل‌های اعلام شده گروه های نمایشی با پنجاه درصد ظرفیت سالن نمایش می‌توانند میزبان مخاطبان باشند، این اتفاق بدون شک برای گروه و برای تماشاخانه ضررهای فراوانی را به همراه می آورد که مالی و روحی خواهد بود، انجمن تماشاخانه‌های خصوصی طی جلسات خود با مرکز هنرهای نمایشی پیشنهاد داد که مرکز هنرهای نمایشی به عنوان متولی تئاتر بخشی از آن ضرر پنجاه درصد خالی سالن نمایش را جبران کند و به عنوان مثال تعدادی از صندلی‌های خالی توسط این بخش دولتی خریداری شود، البته قادر آشنا مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی قول‌هایی در این زمینه داده اما هنوز میزان درصد خریداری و همچنین زمان دقیق آن مشخص نیست. 

وی در همین رابطه ادامه داد: خوشبختانه قادر آشنا از پیشنهاد انجمن تماشاخانه های خصوصی نسبت به خرید صندلی‌های خالی در ایامی که آثار با پنجاه درصد ظرفیت سالن اجرا می‌روند استقبال کرد، ما امیدواریم که این طرح حداقل در سه ماه اول بازگشایی تماشاخانه های تئاتر اجرا شود تا گروه‌ها و تماشاخانه‌ها ضرر کمتری بدهند. از نظر من دوران پساکرونا دوران بسیار مهم و چالشی بزرگ پیش روی گروه های نمایشی است. 

نامور با اشاره حمایت همگانی از تئاتر در وضعیت فعلی اظهار کرد: از نظر من در شرایط فعلی تمامی نهادهای دولتی و خصوصی باید برای پا گرفتن دوباره تئاتر همگام شوند، به عنوان مثال ارائه تبلیغات رایگان می تواند به گروه ها کمک کند تا جرات کرده و در این شرایط اثر خود را روی صحنه بیاورند. 

وی با اشاره به مخالفت برخی هنرمندان نسبت به بازگشایی تئاتر افزود: باور کنید جان آدمها و تماشاگران تئاتر برای ما هم خیلی مهم است، ما نسبت به سلامت جامعه بی تفاوت نبوده و نخواهیم بود، اتفاقا اهالی تئاتر به شدت به یکدیگر اهمیت می‌دهند، جان انسان برای ما بسیار مهم است و در آن شکی نیست. اما باور کنید که بسیاری از جوانان عرصه تئاتر طی ماه‌های گذشته به سختی زندگی کرده‌اند، آنها با همان مبالغ کوچک دستمزدشان گذران زندگی می‌کردند اما طی این چند ماه از همین مبالغ کم هم بهره ای نبرده اند. 

وی در همین رابطه اضافه کرد: برخی از پیشکسوتان تئاتر با بازگشایی تئاتر مخالفت کرده اند، احترام آنها برای من واجب است اما آیا آنها فکر کرده اند که جوانان تئاتری چگونه باید اجاره خانه خود را پرداخت کنند، چگونه باید خرج زندگی متاهلی خود را در بیاورند؟، آیا این عزیزان مخالف بازگشایی تئاتر که در ایام اوج کرونا کارگاه آموزشی برگزار می کردند و درآمدی داشتند به این جوانان فکر کرده اند، آنها از شهرت این عزیزان برخوردار نیستند که بتوانند با برگزاری کارگاه درآمدهای بالا داشته باشند و برای زندگی به همین تئاتر نیازمند هستند. به نظر من این نوع از برخوردها بی انصافی است، بدون شک نگرانی این عزیزان درباره سلامتی و جان انسانها قابل قبول است اما باید باور کنند که ما هم نگران جان انسانها هستیم اما از طرفی به قشر ضعیف تئاتر که روزگارش با روی صحنه آثار می گذرد هم فکر می کنیم. 

نامور قشر فرهنگی را قشری دغدغه مند خواند و خاطرنشان کرد: در ایام کرونا بیشترین ضربات به قشر فرهنگی کشور وارد شد و اتفاقا در این ایام بیشترین اهمیت به سلامت جان انسانها از سوی قشر فرهنگی رخ داد، از نظر من این قشر بزرگوار در صورت بازگشایی تماشاخانه های تئاتر به راحتی می توانند با رعایت پروتکلهای بهداشتی به بقای دوباره تئاتر کمک کنند.