تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۱۸

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

فَأَخۡرَجَ لَهُمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٞ فَقَالُواْ هَٰذَآ إِلَٰهُکُمۡ وَإِلَٰهُ مُوسَىٰ فَنَسِیَ ۸۸
آن گاه سامرى با آن زر و زیور‌ها مجسّمۀ گوساله اى بساخت که صدایى شگفت داشت و (با این شعبده سامرى و پیروانش) گفتند: خداى شما و خداى موسى همین گوساله است که موسى فراموش کرده است

أَفَلَا یَرَوۡنَ أَلَّا یَرۡجِعُ إِلَیۡهِمۡ قَوۡلٗا وَلَا یَمۡلِکُ لَهُمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا ۸۹
آیا این گوساله پرستان نمى نگرند که آن گوساله هیچ حرف و اثرى و هیچ خیر و شرى به آن‌ها عاید نمى سازد؟

وَلَقَدۡ قَالَ لَهُمۡ هَٰرُونُ مِن قَبۡلُ یَٰقَوۡمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِۦۖ وَإِنَّ رَبَّکُمُ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَٱتَّبِعُونِی وَأَطِیعُوٓاْ أَمۡرِی ۹۰
و هارون هم پیش از آنکه موسى باز آید به آنان گفت: اى قوم، این گوساله اسباب فتنه و امتحان شما گردیده و محققا آفرینندۀ شما خداى مهربان است (نه این گوسالۀ سامرى) پس شما پیرو من شوید و امر مرا فرمان برید

قَالُواْ لَن نَّبۡرَحَ عَلَیۡهِ عَٰکِفِینَ حَتَّىٰ یَرۡجِعَ إِلَیۡنَا مُوسَىٰ ۹۱
قوم گفتند: ما بر این پرستش گوساله ثابت هستیم تا وقتى که موسى به سوى ما بازگردد

قَالَ یَٰهَٰرُونُ مَا مَنَعَکَ إِذۡ رَأَیۡتَهُمۡ ضَلُّوٓاْ ۹۲
موسى (چون بازگشت با عتاب به هارون) گفت: اى هارون مانع تو چه بود که، چون دیدى که قوم گمراه شدند.

أَلَّا تَتَّبِعَنِۖ أَفَعَصَیۡتَ أَمۡرِی ۹۳
از پى من نیامدى؟ آیا نافرمانى امر من کردى؟!

قَالَ یَبۡنَؤُمَّ لَا تَأۡخُذۡ بِلِحۡیَتِی وَلَا بِرَأۡسِیٓۖ إِنِّی خَشِیتُ أَن تَقُولَ فَرَّقۡتَ بَیۡنَ بَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ وَلَمۡ تَرۡقُبۡ قَوۡلِی ۹۴
هارون گفت: اى برادر مهربان (بر من قهر و عتاب مکن و) سر و ریش من مگیر، ترسیدم بگویى تو میان بنى اسرائیل تفرقه انداختى و به سخنم وقعى ننهادى

قَالَ فَمَا خَطۡبُکَ یَٰسَٰمِرِیُّ ۹۵
آن گاه موسى گفت: اى سامرى این فتنه چه بود که تو برپا کردى؟

قَالَ بَصُرۡتُ بِمَا لَمۡ یَبۡصُرُواْ بِهِۦ فَقَبَضۡتُ قَبۡضَةٗ مِّنۡ أَثَرِ ٱلرَّسُولِ فَنَبَذۡتُهَا وَکَذَٰلِکَ سَوَّلَتۡ لِی نَفۡسِی ۹۶
سامرى گفت: من چیزى را دیدم که قوم ندیدند، من مشتى خاک از اثر قدم رسول (حق، جبرئیل) برگرفته و (در گوساله) ریختم و نفس من چنین (فتنه انگیزى را) به نظرم جلوه داد

قَالَ فَٱذۡهَبۡ فَإِنَّ لَکَ فِی ٱلۡحَیَوٰةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَۖ وَإِنَّ لَکَ مَوۡعِدٗا لَّن تُخۡلَفَهُۥۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰٓ إِلَٰهِکَ ٱلَّذِی ظَلۡتَ عَلَیۡهِ عَاکِفٗاۖ لَّنُحَرِّقَنَّهُۥ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُۥ فِی ٱلۡیَمِّ نَسۡفًا ۹۷
موسى گفت: از میان ما برو که تو در زندگانى دنیا (به مرضى معذب خواهى شد که همه از تو متنفر شوند و) دایم گویى کسى مرا نزدیک نشود، و (در آخرت) هم وعده گاهى (در دوزخ) دارى که با تو تخلف نخواهد شد، و اکنون این خدایت را که بر پرستش و خدمتش ایستادى بنگر که آن را در آتش مى سوزانیم و خاکسترش را به آب دریا مى دهیم

إِنَّمَآ إِلَٰهُکُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِی لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ وَسِعَ کُلَّ شَیۡءٍ عِلۡمٗا ۹۸
تنها خداى شما آن یگانه خدایى است که جز او هیچ خدایى نیست و علمش به همۀ ذرات عوالم هستى محیط است