تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۱۴

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

إِذۡ أَوۡحَیۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّکَ مَا یُوحَىٰٓ ۳۸
آن هنگام که (براى حفظ جان تو از بلاى فرعونیان) به مادرت وحى مهمى نمودیم

أَنِ ٱقۡذِفِیهِ فِی ٱلتَّابُوتِ فَٱقۡذِفِیهِ فِی ٱلۡیَمِّ فَلۡیُلۡقِهِ ٱلۡیَمُّ بِٱلسَّاحِلِ یَأۡخُذۡهُ عَدُوّٞ لِّی وَعَدُوّٞ لَّهُۥۚ وَأَلۡقَیۡتُ عَلَیۡکَ مَحَبَّةٗ مِّنِّی وَلِتُصۡنَعَ عَلَىٰ عَیۡنِیٓ ۳۹
که کودک خود را در صندوقى گذار و به دریا افکن و باید که امواج دریا کودک را به ساحل رساند تا دشمن من و آن طفل (یعنى فرعون) از دریا طفل را برگیرد؛ و من به لطف خود از تو بر دل‌ها (ى دشمن و دوست) محبت افکندم (تا تو را دوست بدارند) و تا تربیت و پرورشت زیر نظر من انجام گیرد

إِذۡ تَمۡشِیٓ أُخۡتُکَ فَتَقُولُ هَلۡ أَدُلُّکُمۡ عَلَىٰ مَن یَکۡفُلُهُۥۖ فَرَجَعۡنَٰکَ إِلَىٰٓ أُمِّکَ کَیۡ تَقَرَّ عَیۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَۚ وَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا فَنَجَّیۡنَٰکَ مِنَ ٱلۡغَمِّ وَفَتَنَّـٰکَ فُتُونٗاۚ فَلَبِثۡتَ سِنِینَ فِیٓ أَهۡلِ مَدۡیَنَ ثُمَّ جِئۡتَ عَلَىٰ قَدَرٖ یَٰمُوسَىٰ ۴۰
آن گاه که (از مادر دور افتادى) خواهرت (در پى تو) روان بود (تا تو را نزد فرعونیان یافت) و مى گفت: مى خواهید یکى را که (شیر و تربیت) این طفل را تکفل کند به شما معرفى کنم؟ پس ما (بدین وسیله) تو را به مادرت برگردانیدیم تا به دیدار تو دیده اش روشن گردد و دیگر اندوه نخورد و (باز منّت دیگر آنکه) یک نفر (از فرعونیان) را کشتى و ما از غم آن نیز تو را نجات دادیم و بار‌ها تو را به امتحان و ابتلاى سخت بیازمودیم، پس چند سالى در میان مردم مدین زیستى تا آنکه حال اى موسى به موقع آمدى (تا به مقام نبوت برسى)

وَٱصۡطَنَعۡتُکَ لِنَفۡسِی ۴۱
و تو را براى (مقام رسالت و محبت) خود پروردم

ٱذۡهَبۡ أَنتَ وَأَخُوکَ بِـَٔایَٰتِی وَلَا تَنِیَا فِی ذِکۡرِی ۴۲
اکنون تو و برادرت با معجزات و آیاتى که به شما دادم (از پى رسالت خود) بروید و سستى در ذکر من (در نزد فرعون) روا مدارید

ٱذۡهَبَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ۴۳
بروید به سوى فرعون که او سخت به راه طغیان شتافته است

فَقُولَا لَهُۥ قَوۡلٗا لَّیِّنٗا لَّعَلَّهُۥ یَتَذَکَّرُ أَوۡ یَخۡشَىٰ ۴۴
و با او کمال آرامى و نرمى سخن گویید، باشد که متذکر شود یا (از خدا) بترسد (و ترک ظلم کند)

قَالَا رَبَّنَآ إِنَّنَا نَخَافُ أَن یَفۡرُطَ عَلَیۡنَآ أَوۡ أَن یَطۡغَىٰ ۴۵
موسى و هارون عرض کردند: بارالها، مى ترسیم که فرعون بى درنگ بر ما ظلم و عقوبت کند یا بر کفر و سرکشى خود بیفزاید

قَالَ لَا تَخَافَآۖ إِنَّنِی مَعَکُمَآ أَسۡمَعُ وَأَرَىٰ ۴۶
خدا فرمود: هیچ نترسید که من با شمایم (و همۀ گفتار و رفتار شما را با او) مى شنوم و مى بینم

فَأۡتِیَاهُ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولَا رَبِّکَ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ وَلَا تُعَذِّبۡهُمۡۖ قَدۡ جِئۡنَٰکَ بِـَٔایَةٖ مِّن رَّبِّکَۖ وَٱلسَّلَٰمُ عَلَىٰ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلۡهُدَىٰٓ ۴۷
اینک هر دو به جانب فرعون رفته و بگویید که ما دو رسول پروردگار توایم، پس بنى اسرائیل را با ما فرست و (بیش از این) عذاب به آن‌ها نکن، که همانا ما با آیت و معجزه اى از جانب خداى آفرینندۀ تو نزد تو آمده ایم، و سلام (حق) بر آن کس که طریق هدایت را پیروى کند

إِنَّا قَدۡ أُوحِیَ إِلَیۡنَآ أَنَّ ٱلۡعَذَابَ عَلَىٰ مَن کَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ۴۸
به ما چنین وحى شده که همانا عذاب (سخت خدا) بر آن کس است که (خدا و رسولانش را) تکذیب کند و (از حق) روى بگرداند

قَالَ فَمَن رَّبُّکُمَا یَٰمُوسَىٰ ۴۹
فرعون گفت: اى موسى، خداى شما کیست؟

قَالَ رَبُّنَا ٱلَّذِیٓ أَعۡطَىٰ کُلَّ شَیۡءٍ خَلۡقَهُۥ ثُمَّ هَدَىٰ ۵۰
موسى پاسخ داد که خداى ما آن کسى است که همۀ موجودات عالم را نعمت وجود خاص خودش بخشیده و سپس (به راه کمالش) هدایت کرده است

قَالَ فَمَا بَالُ ٱلۡقُرُونِ ٱلۡأُولَىٰ ۵۱
فرعون گفت: پس حال اقوام سلف (که خداشناس و خداپرست نبودند) چیست؟