جولان بی‌اخلاقی در انتخابات تنیس
- رادیو ورزش، شاید برای اولین بار به نامزدهای ریاست فدراسیون تنیس فرصت داده بود که از برنامه‌هایشان برای اداره و توسعه این رشته، در صورت پیروزی در انتخابات بگویند. نتیجه این رویکرد رسانه ملی قاعدتا باید امکان مقایسه بین نامزد‌ها را برای خانواده تنیس و به ویژه اعضای مجمع را فراهم می‌کرد. یعنی کسی اگر این برنامه‌ها را گوش می‌داد با شنیدن برنامه‌های نامزد‌ها راحت‌تر می‌توانست تصمیم بگیرد که در شرایط فعلی کدام نامزد برنامه بهتر و عملیاتی‌تر برای تنیس دارد.
اما در عمل، آنچه در رادیو و البته در فضای مجازی اتفاق افتاد، نه جدال میان برنامه‌ها، که مسابقه بداخلاقی بین برخی نامزد‌ها و افراد منتسب به آنها بود.
یکی سلامت انتخابات را زیر سوال برد، یکی دیگر گلایه از واگرایی می‌کرد و مدعی بود که برنامه‌اش است، در حالی که شواهد زیادی هست که نشان می‌دهد توان هدایت و کنترل تیم خود را ندارد از آنها بخواهد که پرخاشگری و بدگویی نکنند و وعده پوچ پست و مقام به صاحبان رای ندهند. چگونه می‌توان باور کرد که چنین شخصی، اگر روزی روی صندلی ریاست نشست، مقابل سهم‌خواهی‌های اطرافیانش بایستد و همگرایی ایجاد کند؟ شما واگرایی و بداخلاقی ایجاد نکنید و خانواده تنیس را بیش از این به جان هم نیاندازید، مدینه فاضله‌ای که وعده‌اش می‌دهید، پیشکش!
باید افسوس خورد و نگران آینده تنیس بود وقتی در صف نامزدهای ریاستش کسانی دیده می‌شوند که در فدراسیون‌های دیگر جایگاهی ندارند و کسی جدی‌شان نمی‌گیرد.
باید افسوس خورد. افسوس به خاطر این همه بداخلاقی. افسوس به خاطر نامزد‌هایی که در هفته‌های اخیر انگار ماموریتی جز تخریب دیگران برای خودشان تعریف نکرده بودند. دریغ از دو خط برنامه! دریغ از ذره‌ای خویشتن‌داری! تا توانستند به رقبا تهمت زدند و شایعات و بداخلاقی‌ها را در فضای مجازی دست به دست کردند.
به نظر می‌رسد تنیس آینده روشنی نخواهد داشت تا زمانی که مدعیان صندلی ریاستش، این گونه بی‌اخلاقی کنند، تا زمانی که به جای دفاع از برنامه‌های خودشان، بر موج تخریب دیگران سوار شوند.