تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۰۳

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

إِنَّا مَکَّنَّا لَهُۥ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَءَاتَیۡنَٰهُ مِن کُلِّ شَیۡءٖ سَبَبٗا ۸۴
ما او را در زمین تمکن و قدرت بخشیدیم و از هر چیزى رشته اى به دست او دادیم

فَأَتۡبَعَ سَبَبًا ۸۵
او هم رشته اى را پى گرفت

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغۡرِبَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَغۡرُبُ فِی عَیۡنٍ حَمِئَةٖ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوۡمٗاۖ قُلۡنَا یَٰذَا ٱلۡقَرۡنَیۡنِ إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ فِیهِمۡ حُسۡنٗا ۸۶
تا هنگامى که (در سیر خود) به مغرب رسید خورشید را (که در دریاى محیط غروب مى کرد) چنین یافت که در چشمۀ آب تیره اى رخ نهان مى کند و آنجا قومى را یافت که (چون کافر بودند) به ذو القرنین دستور دادیم که دربارۀ این قوم یا قهر و عذاب (اگر ایمان نیاوردند) یا لطف و رحمت (اگر ایمان آرند) به جاى آور

قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوۡفَ نُعَذِّبُهُۥ ثُمَّ یُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِۦ فَیُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا نُّکۡرٗا ۸۷
ذو القرنین به آن قوم گفت:، اما هر کس (از شما) ظلم و ستم کرده او را به کیفر خواهیم رسانید و سپس هم که (بعد از مرگ) به سوى خدا بازگردد خدا او را به عذابى بسیار سخت کیفر خواهد کرد

وَأَمَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَهُۥ جَزَآءً ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَسَنَقُولُ لَهُۥ مِنۡ أَمۡرِنَا یُسۡرٗا ۸۸
و، اما هر کس به خدا ایمان آورد و نیکو کردار باشد نیکوترین اجر خواهد یافت و هم ما امر را بر او سهل و آسان گیریم

ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا ۸۹
و باز وسیله و رشته اى را پى گرفت (و سفر را ادامه داد)

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَطۡلِعَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَطۡلُعُ عَلَىٰ قَوۡمٖ لَّمۡ نَجۡعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتۡرٗا ۹۰
تا، چون به مشرق زمین رسید آنجا دید که خورشید بر قومى مى تابد که ما میان آن‌ها و آفتاب ساترى قرار نداده ایم (یعنى لباس و خیمه و مسکنى که از حرارت خورشید سایبان کنند نداشتند)

کَذَٰلِکَۖ وَقَدۡ أَحَطۡنَا بِمَا لَدَیۡهِ خُبۡرٗا ۹۱
همچنین بود، و البته ما از احوال او کاملا با خبر بودیم

ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا ۹۲
باز وسیله و رشته اى را پى گرفت (و به سمت شمال سفر را ادامه داد)

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ بَیۡنَ ٱلسَّدَّیۡنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوۡمٗا لَّا یَکَادُونَ یَفۡقَهُونَ قَوۡلٗا ۹۳
تا، چون رسید میان دو سد (دو کوه بین دو کشور در شمال یا جنوب خاک ترکستان) آنجا قومى را یافت که سخنى فهم نمى کردند (و سخت وحشى و زبان نفهم بودند)

قَالُواْ یَٰذَا ٱلۡقَرۡنَیۡنِ إِنَّ یَأۡجُوجَ وَمَأۡجُوجَ مُفۡسِدُونَ فِی ٱلۡأَرۡضِ فَهَلۡ نَجۡعَلُ لَکَ خَرۡجًا عَلَىٰٓ أَن تَجۡعَلَ بَیۡنَنَا وَبَیۡنَهُمۡ سَدّٗا ۹۴
آنان گفتند: اى ذو القرنین، قومى به نام یأجوج و مأجوج در این سرزمین (پشت این کوه) فساد (و خونریزى و وحشیگرى) بسیار مى کنند، آیا چنانچه ما خرج آن را به عهده گیریم سدى میان ما و آن‌ها مى بندى (که ما از شر آنان آسوده شویم)؟

قَالَ مَا مَکَّنِّی فِیهِ رَبِّی خَیۡرٞ فَأَعِینُونِی بِقُوَّةٍ أَجۡعَلۡ بَیۡنَکُمۡ وَبَیۡنَهُمۡ رَدۡمًا ۹۵
ذو القرنین گفت: تمکن و ثروتى که خدا به من عطا فرموده (از هزینۀ شما) بهتر است (نیازى به کمک مادى شما ندارم)، اما شما با من به قوت بازو کمک کنید (مرد و کارگر از شما، وسایل و هزینۀ آن با من) تا سدى محکم براى شما بسازم (که به کلى مانع دستبرد آن‌ها شود)

ءَاتُونِی زُبَرَ ٱلۡحَدِیدِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَیۡنَ ٱلصَّدَفَیۡنِ قَالَ ٱنفُخُواْۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارٗا قَالَ ءَاتُونِیٓ أُفۡرِغۡ عَلَیۡهِ قِطۡرٗا ۹۶
برایم قطعات آهن بیاورید (آن گاه دستور داد که زمین را تا به آب بکنند و از عمق زمین تا مساوى دو کوه از سنگ و آهن دیوارى بسازند) تا، چون میان آن دو کوه را برابر ساخت گفت: در آتش بدمید؛ تا، چون آهن را بسان آتش بگداخت، گفت: برایم مس گداخته آورید تا بر آن فرو ریزم

فَمَا ٱسۡطَٰعُوٓاْ أَن یَظۡهَرُوهُ وَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ لَهُۥ نَقۡبٗا ۹۷
از آن پس آن قوم نه هرگز بر بالاى آن سد شدن و نه بر شکستن آن سد و رخنۀ در آن توانایى یافتند