دومینوی شکست طرح‎های غربی، صهیونیستی درباره فلسطین

– «فلسطین»، کشوری که از سال ۱۹۴۸ تاکنون همواره تحت ظلم و ستم بوده، هنوز با در دست داشتن کلید خانه‌های قدیمی در یک دست و سنگی برای دفاع از خود در برابر آتش دشمن در دست دیگر، همچنان امید را زنده نگه می‌دارد.

فلسطین که از زمان استعمار انگلیس و پس از آن در پی اشغال توسط صهیونیست‎ها، در ۵۰ سال گذشته با اوج محدودیت‎ها، ساخت پاسگاه‌ها و پایگاه‌های بازرسی، دیوارها، نظارت دیجیتال و محاصره مواجه بوده، هنوز می‌تواند برای ممانعت از الحاق بخش‌هایی از این خاک به اراضی اشغالی بایستد و مخالفت خود را اعلام کند تا بلکه صدایش شنیده شود.

میل به ادامه مبارزه برای زندگی را در میان فلسطینیان زمانی می‌توان بهتر درک کرد که بدانیم در پی شیوع بیماری «کرونا» در این کشور، تلاش برای شکست آن در میانه کمبود‌ها سبب شد تا از جمعیت ۴ میلیون ۵۰۰ هزار نفری آن تنها ۲ نفر جان خود را از دست بدهند؛ سرسختی و تلاش برای زندگی، اکنون مشخصه بارز فلسطینی هاست؛ خواه دشمن رژیم صهیونیستی باشد و خواه اپیدمی مرگبار کرونا.

مردم فلسطین چه در نوار تحت محاصره غزه و چه در کرانه باختری، به ویژه در یک سال گذشته بحران‌های سختی را با موفقیت پشت سر گذاشته‎اند.

آنها در سال گذشته توانستند با نشان دادن عزم جدی خود برای مقابله و مخالفت با طرح به اصطلاح صلح «معامله قرن»، از وقوع جنایت آشکار دیگر رژیم صهیونیستی و آغاز روند استعمار مدرن جلوگیری کنند.

 

طرح مذکور که توسط دولت «دونالد ترامپ»، رییس جمهور آمریکا، تهیه و تدوین شده بود، در نهایت با مخالفت صریح گروه‌ها و احزاب فلسطینی و کشور‌های مختلف جهان شکست خورد و به دنیا نیامده، مُرد؛ این طرح تلاش داشت تا بن بست سیاسی رژیم صهیونیستی را به هزینه فلسطینیان خاتمه دهد.

آزمون جدید فلسطینی‌ها که در آستانه روز نکبت مطرح شد، طرح الحاق کرانه باختری به اراضی اشغالی است؛ رژیم صهیونیستی از زمان اعلام این طرح در چارچوب توافق «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر و «بنی گانتز»، رییس پیشین ستاد مشترک و وزیر جنگ فعلی رژیم صهیونیستی، حملات نظامی خود را به اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی افزایش داده است؛ اما نه این اقدام و نه هیچ اقدام نظامی و وحشیانه دیگری قادر به منصرف کردن فلسطینیان از آرمان بازگشت به شهر‌ها و خانه هایشان نیستند.

در سال‌های گذشته فضا برای ادامه حیات فلسطینی‌ها رفته رفته کوچک‌تر شده است؛ آنها در این سال‌ها انواع محاصره‎ها، مهاجرت‌های اجباری، شهرک سازی‎ها، حملات، بمباران‎ها، دستگیری‌ها و انواع و اقسام ظلم‌ها را تحمل کرده‎اند، اما همواره سدی محکم در برابر اجرایی شدن طرح دولت‌های غربی و رژیم صهیونیستی بوده‎اند.

اکنون زمان ادای دین کشور‌های عربی منطقه به فلسطین فرا رسیده است؛ این کشور‌ها باید برخلاف موضع منفعلانه خود در قبال معامله قرن، این بار صریح و مصمم در برابر طرح الحاق کرانه باختری در کنار فلسطینی‌ها بایستند؛ جامعه بین المللی و کشور‌های مختلف جهان نیز باید نه تنها براساس منافع خود بلکه با نگاهی بر ظلم رفته بر فلسطینیان در سال‌های اخیر در برابر این طرح بایستند و صرفا به مخالفت های لفظی بسنده نکنند.