تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۰۱

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَىٰهُ ءَاتِنَا غَدَآءَنَا لَقَدۡ لَقِینَا مِن سَفَرِنَا هَٰذَا نَصَبٗا ۶۲
پس، چون که از آن مکان بگذشتند موسى به شاگردش گفت: چاشت ما را بیاور که ما در این سفر رنج بسیار دیدیم

قَالَ أَرَءَیۡتَ إِذۡ أَوَیۡنَآ إِلَى ٱلصَّخۡرَةِ فَإِنِّی نَسِیتُ ٱلۡحُوتَ وَمَآ أَنسَىٰنِیهُ إِلَّا ٱلشَّیۡطَٰنُ أَنۡ أَذۡکُرَهُۥۚ وَٱتَّخَذَ سَبِیلَهُۥ فِی ٱلۡبَحۡرِ عَجَبٗا ۶۳
وى گفت: در نظر دارى آنجا که بر سر سنگى منزل گرفتیم؟ من (آنجا) ماهى را فراموش کردم و آن را جز شیطان از یادم نبرد و شگفت آنکه ماهى بریان راه دریا گرفت و برفت

قَالَ ذَٰلِکَ مَا کُنَّا نَبۡغِۚ فَٱرۡتَدَّا عَلَىٰٓ ءَاثَارِهِمَا قَصَصٗا ۶۴
موسى گفت: آنجا همان مقصدى است که ما در طلب آن بودیم، و از آن راهى که آمدند به آنجا برگشتند

فَوَجَدَا عَبۡدٗا مِّنۡ عِبَادِنَآ ءَاتَیۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَعَلَّمۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّا عِلۡمٗا ۶۵
در آنجا بنده اى از بندگان خاص ما را یافتند که او را رحمت و لطف خاصى از نزد خود عطا کردیم و هم از نزد خود وى را علم (لدنّى و اسرار غیب الهى) آموختیم

قَالَ لَهُۥ مُوسَىٰ هَلۡ أَتَّبِعُکَ عَلَىٰٓ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمۡتَ رُشۡدٗا ۶۶
موسى به آن شخص دانا (و خضر زمان) گفت: آیا من تبعیت (و خدمت) تو کنم تا از علم لدنّى خود مرا بیاموزى؟

قَالَ إِنَّکَ لَن تَسۡتَطِیعَ مَعِیَ صَبۡرٗا ۶۷
آن عالم پاسخ داد که تو هرگز نمى توانى که (تحمل اسرار کرده و) با من صبر پیشه کنى

وَکَیۡفَ تَصۡبِرُ عَلَىٰ مَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ خُبۡرٗا ۶۸
و چگونه صبر توانى کرد بر چیزى که از علم آن آگهى کامل نیافته اى؟

قَالَ سَتَجِدُنِیٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ صَابِرٗا وَلَآ أَعۡصِی لَکَ أَمۡرٗا ۶۹
موسى گفت: به خواست خدا مرا با صبر و تحمل خواهى یافت و هرگز در هیچ امر با تو مخالفت نخواهم کرد

قَالَ فَإِنِ ٱتَّبَعۡتَنِی فَلَا تَسۡـَٔلۡنِی عَن شَیۡءٍ حَتَّىٰٓ أُحۡدِثَ لَکَ مِنۡهُ ذِکۡرٗا ۷۰
آن عالم گفت: پس اگر تابع من شدى دیگر از هر چه من کنم هیچ سؤال مکن تا وقتى که من خود تو را از آن راز آگاه سازم

فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا رَکِبَا فِی ٱلسَّفِینَةِ خَرَقَهَاۖ قَالَ أَخَرَقۡتَهَا لِتُغۡرِقَ أَهۡلَهَا لَقَدۡ جِئۡتَ شَیۡـًٔا إِمۡرٗا ۷۱
سپس هر دو با هم برفتند تا وقتى که در کشتى سوار شدند آن عالم کشتى را بشکست، موسى گفت: اى مرد، آیا کشتى شکستى تا اهل آن را به دریا غرق کنى؟! بسیار کار منکر و شگفتى به جاى آوردى

قَالَ أَلَمۡ أَقُلۡ إِنَّکَ لَن تَسۡتَطِیعَ مَعِیَ صَبۡرٗا ۷۲
گفت: آیا من نگفتم که هرگز ظرفیت و توانایى آنکه با من صبر کنى ندارى؟

قَالَ لَا تُؤَاخِذۡنِی بِمَا نَسِیتُ وَلَا تُرۡهِقۡنِی مِنۡ أَمۡرِی عُسۡرٗا ۷۳
موسى گفت: (این یک بار) بر من مگیر که شرط خود را فراموش کردم و مرا تکلیف سخت طاقت فرسا نفرما

فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا لَقِیَا غُلَٰمٗا فَقَتَلَهُۥ قَالَ أَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا زَکِیَّةَۢ بِغَیۡرِ نَفۡسٖ لَّقَدۡ جِئۡتَ شَیۡـٔٗا نُّکۡرٗا ۷۴
و باز هم روان شدند تا به پسرى برخوردند، او پسر را (بى گفتگو) به قتل رسانید باز موسى گفت: آیا نفس محترمى که کسى را نکشته بود بى گناه کشتى؟ همانا کار بسیار منکر و ناپسندى کردى