تروریسم بهداشتی به موازات کرونا؛ یک سوم جمعیت جهان تحت تحریم‌های آمریکا

– تحریم‌های آمریکا به عنوان اقداماتی اساسا خودسرانه و غیرانسانی در حال حاضر ۳۹ کشور جهان – عمدتا کشور‌های در حال توسعه و فقیر- را هدف قرار داده‎اند.

 

نکته قابل توجه تاثیر این تحریم‌ها در میانه بحران اپیدمی «کرونا» بر کشور‌های مورد تحریم است؛ آن هم در شرایطی که کشور‌های ثروتمند غربی و پیشگامان علوم پزشکی در مواجهه با این بحران به زانو درآمده و سیستم‌های درمانی آنها شکست را پذیرفته‎اند.

براساس اسناد و مدارک موجود، اسامی ۳۹ کشور مورد تحریم عبارت است از «افغانستان»، «بلاروس»، «بوسنی و هرزگوین»، «بوروندی»، «جمهوری آفریقای مرکزی»، «چین»، «کومور»، «منطقه کریمه اوکراین»، «کوبا»، «قبرس»، «جمهوری دموکراتیک کنگو»، «گینه»، «گینه بیسائو»، «هائیتی»، «ایران»، «عراق»، «قرقیزستان»، «لائوس»، «زیمبابوه»، «یمن»، «ونزوئلا»، «تونس»، «سوریه»، «سودان»، «سودان جنوبی»، «سومالی»، «صربستان»، «روآندا»، «روسیه»، «فلسطین»، «کره شمالی»، «نیکاراگوئه»، «میانمار»، «مونته نگرو»، «مولداوی»، «موریتانی»، «مالی»، «لیبی» و «لبنان».

تحریم‌ها که دست بر شکنندگی فناوری‌های اساسی زندگی مدرن می‌گذارند، می‌توانند با قطع دسترسی کشور‌ها به یک قطعه کوچک، زندگی مردم را مختل کنند.

مردم عادی در کشور‌های مورد تحریم، اصلی‌ترین قربانیان تحریم‌های اعمال شده هستند.

 

این رنج‌ها در حالی بر مردم کشور‌های مذکور روا می‌شود که قوانین و کنوانسیون‌های بین المللی متعددی مانند کنوانسیون «ژنو» منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر صریحا تحریم و هدف قرار دادن غیرنظامیان بی دفاع را منع می‌کند.

گذشته از تاثیرهای داخلی تحریم، باید به تاثیرهای منطقه‌ای آن و اثری که بر کشور‌های همسایه کشور مورد تحریم می‌گذارد، نیز توجه کرد.

درحالی که به تحریم‌ها عمدتا به عنوان مجازاتی اقتصادی نگریسته می‌شود، تحریم‌ها بخش‌های مختلف یک کشور را هدف قرار داده و محدود به تاثیر بر عرصه اقتصادی نمی‌مانند.

آمریکا به عنوان کشوری که بیشترین میزان تحریم‌ها را به سایر کشور‌ها تحمیل کرده، بیش از یک سوم جمعیت جهان را متحمل رنج و سختی کرده است.

تحریم‌ها را باید وحشیانه‌ترین شکل جنگ توصیف کرد که بی دفاع‌ترین افراد غیرنظامی اعم از پیر و جوان، زن و مرد، بیمار و سالم، معلول و توانمند را هدف قرار می‌دهند.

 

در دوره‌ای از تاریخ بشر که گرسنگی و بیماری از نظر علمی قابل حل است، محروم کردن صد‌ها میلیون نفر از دسترسی به نیاز‌های اساسی آنها جنایتی علیه بشریت است؛ عمق این جنگ اکنون و در میانه شیوع بیماری کرونا بهتر قابل درک شده است.

شاید بتوان شرایط فعلی کشور‌های مورد تحریم و دشواری‌های آنان برای تامین نیازهایشان در جهت مقابله با شیوع کرونا را تروریسم بهداشتی و سلامتی خواند.

 

 

از این جهت که تحریم‌های اعمال شده توسط آمریکا و اتحادیه اروپا از طریق کارشکنی و مانع تراشی در دسترسی کشور‌های مورد تحریم به دارو‌ها و تجهیزات پزشکی و درمانی مرگ میلیون‌ها نفر را در این کشور‌ها رقم می‌زند.