رهایی مردم از بلای جهل، شرک و ظلم؛ اندیشه همیشگی حضرت خدیجه (س)
خدیجه کبری (س) اسوه نیکویی برای زنان منتظر است؛ آن بانوی حجاز در مبارزه اسلام با کفر شرکت مستقیم داشت و با بخشش تمام ثروت خود به پیامبر راه را برای نجات محرومان، پناه دادن به یتیمان و گسترش عدالت و آزادی هموار کرد.
حضرت خدیجه (س) از لحاظ نسب، شرف، موقعیت اجتماعی و خانوادگی جایگاه بسیار ممتازی در میان زنان جزیرة‌العرب و قریش و در پیشرفت و استوارى اسلام نقش به سزایی داشت.
آن بانوی حجاز در مبارزه اسلام با کفر شرکت مستقیم داشت و با بخشش تمام ثروت خود به پیامبر راه را برای نجات محرومان، سیرکردن گرسنگان، پناه دادن به یتیمان و گسترش عدالت و آزادى هموار کرد.
خدیجه کبری (س)، اولین بانویی بود که به دین مبین اسلام گرایش پیدا کرد، سبقت ایشان در ایمان، نماز و پیشتازی در بیعت با پیامبر (ص) از امتیازهاى برجسته اوست. او بانوی ایثارگر، دوست‌دار ارزش‌ها، عاشق رسول‌الله (ص) و معاون او بود.
حضرت خدیجه (س) لیاقت و صلاحیت مادری حضرت زهرا (علیها السلام) را دارد. این بالاترین عظمتی است که می‌شود برای حضرت خدیجه دید. حضرت خدیجه مادر کوثری شد که جمیع برکات عالم از وجودش سرچشمه گرفته است. این نشان دهنده طهارت و عظمت ظرف وجودی ایشان است. پیامبر اکرم (ص) در مقام بیان و ستایش شکوه و عظمت حضرت خدیجه (س) به عنوان «أمُّ الأئمه و سرچشمۀ کوثر الهی» خطاب بـه حضرت فاطمه زهـرا فرمودند: «إِنَّ بَطْنَ أُمِّکِ کَانَ لِلْإِمَامَةِ وِعَاء» ً: «همانا وجـود گـرانمایـۀ مـادرت بـه عنـوان ظرف و جـایگـاه انـوار امـامت بـرگـزیـده گـردیـد.»
به حقیقت نه یک روز و نه یک ماه، بلکه یک سال باید برای ایشان عزای عمومی اعلام کرد. پیامبر سال رفتن این بانوی بزرگ اسلام را عام الحزن نامید تا جهانیان آگاه شوند که چه گوهر و چه انسان نمونه‌ای را از دست داده‌اند. یک روز عزاداری برای کسی که در راه حمایت ولّی خدا از تمام هستی خود گذشت و مال و آبروی خود را در راه حجت زمانش هزینه کرد، کم است. برای کسی که بزرگترین دغدغه‌اش این بود که در کوران حوادث، مرهمی برای قلب مولایش باشد؛ لذا خدیجه کبری (س) اسوه نیکویی برای زنان منتظر است.
* فاطمه انصاری
دکتری فقه و حقوق
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *