حسین نوری در گفت‌وگو با میزان، در خصوص پیگیری تمریناتش، در شرایط کرونایی اظهار داشت: به دلیل شیوع ویروس کرونا مدت کوتاهی در پارکینگ خانه تمرین می‌کردم، اما باشگاهی در محل زندگی‌ام وجود دارد که مدیر آن مجموعه لطف کرده و شرایط را برای پیگیری تمریناتم در باشگاه را فراهم ساخت. در حال حاضر این باشگاه به صورت اختصاصی در اختیار من است و کسی در آنجا تردد نمی‌کند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا انفرادی تمرین می‌کند یا حریف تمرینی هم دارد، گفت: خوشبختانه مشکلی در خصوص حریف تمرینی وجود ندارد، چرا که مهدی علیاری و یوسف قادریان در باشگاه حضور پیدا می‌کنند و تمرینات کشتی را به صورت مشترک پیگیری می‌کنیم.
دارنده مدال برنز جهان درباره ارتباطش با کادرفنی تیم‌ملی کشتی فرنگی تصریح کرد: بهروز حضرتی‌پور مربی تیم‌ملی ساکن شهریار است و گاهی اوقات به کرج می‌آید و به تمرینات من، قادریان و علیاری نظارت می‌کند. از طرفی در فضای مجازی هم گروهی تشکیل داده‌ایم که مربیان برنامه‌های لازم را در اختیار ما قرار می‌دهند و طبق آن برنامه‌ها تمرین می‌کنیم.
ملی‌پوش کشتی‌فرنگی درمورد مصدومیتش تاکید کرد: خوشبختانه مصدومیتم به طور کامل برطرف شده است و هیچ مشکلی برای حضور در تمرینات سنگین ندارم؛ در حال حاضر هم تمرینات پرفشار را انجام می‌دهم. البته تمرینات خارج از اردو هرقدر هم که پرفشار باشد، به اندازه تمرینات اردویی تاثیرگذار نیست. طبیعتاً تاثیری که اردوهای تیم‌ملی روی آماده‌سازی کشتی‌گیران دارد، قابل قیاس با تمرینات خارج از اردو نیست.
وی ادامه داد: امیدوارم شرایطی فراهم شود تا اردوهای تیم‌ملی برپا شود؛ حضور در اردو به مراتب مطمئن‌تر از این است که هر کدام از کشتی‌گیران به صورت جداگانه در اماکن مختلفی مانند پارک‌ها به تمرین بپردازند. در اردوهای تیم‌ملی این امکان وجود دارد تا با نظارت کامل نسبت به سلامت کشتی‌گیران، آن‌ها را در محیط اردویی حفظ کرده و برنامه‌های تیم‌ملی را به مرحله اجرا درآورد؛ اما اینکه کشتی‌گیران خودشان در اماکن عمومی مانند پارک‌ها تمرین می‌کنند، خطرناک است و می‌تواند سلامتی ملی‌پوشان را به خطر بیندازد.
دارنده مدال طلای
بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا خاطرنشان کرد: بیش از ۲۰ سال است که ورزش کشتی را آغاز کرده‌ام؛ اوایل به مسابقات جهانی و المپیک فکر نمی‌کردم، اما به جرأت می‌توانم بگویم حدود ۱۵ سال است که با رویای رسیدن به مدال المپیک می‌خوابم و برای رسیدن به این هدف تمام تفریحات و لذت‌های زندگی‌ام را محدود و تاحدودی نادیده گرفته‌ام. امیدوارم با تلاش و پشتکاری که دارم و در حالی‌که حتی در این شرایط نامساعد هم دست از تمرینات سنگین نکشیده‌ام، بتوانم به هدفی که دارم جامه عمل بپوشانم و در المپیک توکیو پرچم پرافتخار کشورمان را به اهتزاز در آورم.