زیر پوست زندان‌های آمریکا / از مرگ تلخ ویلیام گاریسون تا غوغای گلوله‌های پلاستیکی

مانیتورینگ حقوق بشر- پس از آنکه از اواسط ماه مارس، شیوع کرونا در آمریکا اوج گرفت و به زندان‌های این کشور رسید، مقامات لس آنجلس و کلولند تصمیم به آزادسازی موقت زندانیان آسیب پذیرتر گرفتند. در تاریخ ۱۹ مارس (آخرین روز اسفندماه) شهردار نیویورک تصمیم گرفت تا موضوع زندانیان آسیب پذیر را به تازگی مورد بررسی قرار دهد و در خصوص آزادی آن‌ها تصمیم گیری کند.

 

با توجه به مخفی بودن علایم کووید -۱۹ و عدم امکان انجام تست کرونا از همه زندانیان، بیشتر زندانیان مشمول آزادی موقت می‌شدند که علایم اولیه این بیماری یا علایم زمینه‌ای آن را دارا بودند، البته همین آزادی مشروط هم در آمریکا به صورت کامل تحقق پیدا نکرد. مقامات نیویورک در حالی تصمیم به آزادی عده اندکی از زندانیان گرفتند که تعداد قربانیان کرونا در آمریکا به ۹۴۰۰ نفر رسیده بود. این در حالی بود که بنابرگفته فعالان حقوق بشری و متخصصین پزشکی، این اقدام باید در همان روز‌های نخست صورت می‌گرفت. بیل دو بلاسیو شهردار نیویورک اعلام کرد که آزادی زندانیان، مشمول افراد آسیب پذیر و زندانیانی با جرایم کوچک می‌شود.

 

 

رویکرد رسانه‌های غربی در قبال وضعیت زندانیان این کشور، آن هم تا قبل از اعتراض و فشار نهاد‌های غیر دولتی و مستقل حقوق بشری واقعا جای تامل دارد. حدود یکماه قبل، شبکه بی بی سی در گزارش خود از وضعیت شیوع کرونا در زندان‌های نیویورک نوشت: تست کرونای یک زندانی و یک زندانبان مشکوک به کووید -۱۹ زندان ریکرز ایسلند، مثبت شد؛ ریکرز ایسلند جایی است که هاروی واینستین تهیه کننده مشهور سابق هالیوود در آن زندانی است. البته مقامات زندان، تصمیم گرفته‌اند واینستین را برای محافظت در برابر کرونا به مکان دیگری منتقل کنند.

 

واینستین، تهیه کننده سابق هالیوود، همان فردی است که اخیرا به اتهام آزار جنسی ده‌ها زن، به زندان افتاده است. با این حال سرنوشت واینستاین، به مبنا و خمیرمایه اصلی گزارش بی بی سی در خصوص زندانیان نیویورک و وضعیت آن‌ها در دوران شیوع کرونا تبدیل شده است.

 

 

اگرچه برخی شهرداران، مقامات ایالتی و قضایی آمریکا وعده‌هایی در خصوص آزادی و پالایش زندانیان و ایمن سازی وضعیت زندان‌ها دادند، اما اکثر این وعده‌ها در عمل تحقق پیدا نکرد. کار به جایی رسید که در تاریخ ۲۳ آوریل (۴ اردیبهشت)، اخبار نگران کننده‌ای از زندان‌های آمریکا منتشر شد.

 

اخباری که نشان می‌داد پاندومی کرونا در زندان‌های آمریکا از یک خطر گذشته و به یک واقعیت تبدیل شده است. در نیویورک و خصوصا در زندان سینگ سینگ، تاکنون ۶ نفر جان خود را از دست داده و ده‌ها نفر به کووید-۱۹ مبتلا هستند. در شیگاکو و تنها در زندان کوک کانتی، ۶ زندانی و یک زندانبان بر اثر ابتلا به کووید -۱۹ جان خود را از دست داده و صد‌ها زندانی و زندانیان دیگر نیز به این ویروس مبتلا شده‌اند.

 

 

ابتلای عمومی زندانیان به کرونا در زندان الکتون واقع در ایالت اوهایو، فاجعه دیگری بود که البته با سکوت منابع رسمی در آمریکا همراه بود. در الکتون، قاضی فدرال زمانی دستور جا به جایی یا آزادی زندانیان سالمند و آسیب‌پذیر را صادر کرد که ۶ زندانی قربانی ویروس شده بودند. آخرین آمار نشان می‌دهد که در ایالت اوهایو، ۸۰ درصد زندانیان به کرونا مبتلا شده و در معرض آسیب‌های جدی قرار گرفته‌اند.

 

 

 

قربانی شدن صد‌ها زندانی در آمریکا بر اثر شیوع کرونا و ابتلای هزاران نفر دیگر به کووید-۱۹، منجر به هشدار سازمان آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) شده است. این سازمان در بیانیه خود می‌نویسد: اگر ایالات آمریکا، گامی جدی و سریع برای کاهش جمعیت زندانیان بر ندارند، در آن صورت شاهد افزایش تصاعدی قربانیان خواهیم بود. وضعیت زندان‌های ایالتی، فدرال و مراکز بازداشت مهاجرین در آمریکا نگران کننده است. دور نگاه داشتن افراد از زندان، جان انسان‌ها را نجات می‌دهد، چه در داخل زندان و چه در خارج از آن.

 

در ایالت کوچک آیووا که جمعیت آن به ۳ میلیون نفر نیز نمی‌رسد، وضعیت زندانیان در دوران شیوع کرونا به یک بحران اساسی تبدیل شده است. مقامات ایالتی آیووا هشدار داده‌اند که از آغاز شیوع کرونا در این ایالت، تعداد زندانیان مبتلا به کووید -۱۹، ۳ برابر شده است. مقامات آیووا تاکید کرده‌اند که این ایالت می‌تواند به مانند اوهایو، به یکی از کانون‌های بحران (در خصوص آمار زندانیان مبتلا به کرونا) تبدیل شود. بسیاری از زندانیان در ایالت آیووا، تست کرونا نداده‌اند، هر چند که نشانه‌های اولیه ابتلا به این ویروس را دارا هستند.

 

 

میشیگان یکی از ایالات آسیب پذیر آمریکا در برابر کرونا محسوب می‌شود. در این ایالت، بیش از ۳۰ هزار نفر به کرونا مبتلا شده و بیش از ۲۷۰۰ نفر نیز قربانی شده‌اند. چنانچه دیلی میل گزارش داده است، تاکنون ۱۷ زندانی این ایالت نیز بر اثر ویروس کووید-۱۹ جان خود را از دست داده‌اند. همین مسئله، زنگ خطر را برای شیوع گسترده‌تر کرونا در زندان‌ها و افزایش قربانیان زندانی به صدا در آورده است.

 

ویلیام گاریسون یکی از زندانیان قربانی کرونا در میشیگان محسوب می‌شود. او ۴۴ سال بود که به جرم قتل در زندان حضور داشت و البته تنها ۲۴ روز تا آزادی وی زمان باقی مانده بود. گاریسون ۶۰ ساله، در سال ۱۹۷۶ و پس از اینکه مرتکب قتل شد، به زندان رفت و قرار بود ماه می پس از ۴ دهه آزاد شود، اما گارسون روز ۱۳ آوریل و بر اثر ابتلا به کووید-۱۹ در زندان درگذشت.

 

آزمایش‌هایی که پس از مرگ او در بیمارستان صورت گرفت، ابتلای وی به کووید -۱۹ را تایید کرد؛ خواهر گاریسون می‌گوید که برادرش در سال ۱۹۷۶ میلادی و پس از شلیک به یک مرد (مقتول) در جریان سرقت منزل دستگیر شد. مقامات ارشد قضایی و اجرایی ایالت میشیگان، هنوز توضیحی در این خصوص نداده اند؛ آن‌ها می‌توانستند با آزاد کردن وی در همان روز‌های نخست شیوع کرونا در آمریکا، مانع از ابتلای وی به کووید-۱۹ در زندان شوند، اما از این اقدام سرباز زدند.

 

 

علاوه بر شورش در زندان لانسینگ در ایالت کانزاس که به دلیل گستردگی آن مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت، طی هفته‌های اخیر شاهد وقوع موارد مشابه در دیگر ایالات آمریکا بودیم. در این میان، زندانیان شهر شیکاگو در ایالت ایلنویز نیز بار‌ها اعتراض خود را در قبال شرایط سخت و بحرانی حاکم بر این زندان اعلام کرده‌اند.

 

آسوشیتدپرس پس از انتشار محدود اخبار مربوط به شورش زندانیان در ایالت کانزاس اذعان کرد: قیام کانزاس در حالی صورت می‌گیرد که در سراسر آمریکا شاهد اعتراض زندانیان نسبت به وضعیت موجود (شیوع ویروس کرونا در زندان‌ها) هستیم.

 

 

یکی از درگیر‌ی‌های سخت زندانیان با زندانبانان در اعتراض به بی تفاوتی مقامات آمریکایی در خصوص شیوع کرونا در زندان، در واشنگتن رخ داد. روزنامه گاردین در این خصوص گزارش می‌دهد: بیش از صد زندانی در واشنگتن دست به شورش زدند. این شورش، زمانی صورت گرفت که تست ۶ زندانی در زندان واشنگتن در خصوص ابتلا به کووید-۱۹ مثبت اعلام شد. مسئولین زندان با گلوگه‌های پلاستیکی زندانیان خشمگین را هدف قرار داده و آن‌ها را با اسپری فلفل به سلولهایشان بازگرداندند.

 

 

در لوئیزیانا نیز ماجرای مشابهی رخ داد. زمانی که در زندان اوکدیل شورش گسترده‌ای در اعتراض به بی توجهی مسئولین آمریکایی صورت گرفت. ماجرا از جایی آغاز شد که مسئولین زندان، چند تن از کسانی که به ویروس کووید-۱۹ مبتلا شده و بهبود نسبی پیدا کرده بودند را دوباره به جمع زندانیان بند عمومی بازگرداندند. این در حالی بوده است که مطابق استاندارد‌های بهداشت جهانی، هر فردی که بهبودی نسبی در قبال کووید-۱۹ پیدا می‌کند، باید حداقل دو هفته در قرنطینه باشد تا این بهبودی نسبی، به بهبودی مطلق تبدیل شود. در دوران بهبودی نسبی، خصوصا در محیط‌هایی مانند زندان، امکان انتقال ویروس به دیگران وجود دارد.

 

 

مقامات ایالتی آمریکا و شهرداران، خصوصا در ایالات و شهر‌هایی که بیشترین آمار زندانیان را دارند، احتمالا طی روز‌های آتی تعداد بیشتری از زندانیان را آزاد خواهند کرد. اصلی‌ترین دلیل این اقدام، کاهش آمار زندانیانی است که در زندان و بر اثر کووید-۱۹ جان خود را از دست می‌دهند. بنابراین، در اینجا سخن گفتن از نگرانی‌های انسان دوستانه و موضوعاتی از این دست اساسا موضوعیت ندارد.

 

از سوی دیگر در بسیاری از ایالات جنوبی و مرکزی آمریکا هنوز آمار و اطلاعاتی از وضعیت زندانیان وجود ندارد. این در حالیست که مطابق اطلاعات اولیه، شیوع ویروس کرونا در اکثریت قریب به اتفاق زندان‌های آمریکا قطعی می‌باشد. در این میان، رسانه‌های آمریکایی نیز با انتشار اخبار محدود از وضعیت زندان‌های این کشور در دوران شیوع کرونا، مانع از افشای حقایق تکان دهنده در این خصوص می‌شوند. در این میان، سکوت نهاد‌های رسمی حقوق بشری و در راس آنها، کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد جای بسی تاسف دارد.