تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۸۱

ثُمَّ إِنَّ رَبَّکَ لِلَّذِینَ عَمِلُواْ ٱلسُّوٓءَ بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِکَ وَأَصۡلَحُوٓاْ إِنَّ رَبَّکَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِیمٌ ۱۱۹
باز هم خدا بر آنان که از روى جهالت و نادانى عمل زشتى انجام داده و سپس به درگاه او توبه کرده و (فساد آن عمل زشت را) اصلاح کنند، بعد از توبه خدا بسیار آمرزنده و مهربان است

إِنَّ إِبۡرَٰهِیمَ کَانَ أُمَّةٗ قَانِتٗا لِّلَّهِ حَنِیفٗا وَلَمۡ یَکُ مِنَ ٱلۡمُشۡرِکِینَ ۱۲۰
همانا ابراهیم (خلیل) امتى مطیع و فرمانبردار و یکتاپرست بود و هرگز به خداى یکتا شرک نیاورد

شَاکِرٗا لِّأَنۡعُمِهِۚ ٱجۡتَبَىٰهُ وَهَدَىٰهُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِیمٖ ۱۲۱
همیشه شکرگزار نعمتهاى خدا بود که خدا او را (به رسالت) برگزید و به راه مستقیمش هدایت فرمود

وَءَاتَیۡنَٰهُ فِی ٱلدُّنۡیَا حَسَنَةٗۖ وَإِنَّهُۥ فِی ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِینَ ۱۲۲
و او را در دنیا نیکویى (و سعادت) عطا کردیم و در آخرت از صالحان و نیکان خواهد بود

ثُمَّ أَوۡحَیۡنَآ إِلَیۡکَ أَنِ ٱتَّبِعۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِیمَ حَنِیفٗاۖ وَمَا کَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِکِینَ ۱۲۳
آن گاه بر تو وحى کردیم که (در دعوت به خداپرستى و توحید و بسط معارف الهى) آیین ابراهیم را تعقیب کن که پاک و یکتا پرست بود و هرگز به خداى یکتا شرک نیاورد

إِنَّمَا جُعِلَ ٱلسَّبۡتُ عَلَى ٱلَّذِینَ ٱخۡتَلَفُواْ فِیهِۚ وَإِنَّ رَبَّکَ لَیَحۡکُمُ بَیۡنَهُمۡ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَةِ فِیمَا کَانُواْ فِیهِ یَخۡتَلِفُونَ ۱۲۴
(حکم حرمت) روز شنبه تنها بر یهود که در آن راه اختلاف پیمودند (و حرمتش نگاه نداشتند) مقرر گردید، و خداى تو البته روز قیامت در آنچه (خلق) در آن اختلاف و نزاع برپا مى کردند حکم خواهد کرد

ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِیلِ رَبِّکَ بِٱلۡحِکۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِی هِیَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِینَ ۱۲۵
(اى رسول ما خلق را) به حکمت (و برهان) و موعظۀ نیکو به راه خدایت دعوت کن و با بهترین طریق با اهل جدل مناظره کن (وظیفۀ تو بیش از این نیست) که البته خداى تو (عاقبت حال) کسانى را که از راه او گمراه شده و آنان را که هدایت یافته اند بهتر مى داند

وَإِنۡ عَاقَبۡتُمۡ فَعَاقِبُواْ بِمِثۡلِ مَا عُوقِبۡتُم بِهِۦۖ وَلَئِن صَبَرۡتُمۡ لَهُوَ خَیۡرٞ لِّلصَّـٰبِرِینَ ۱۲۶
و اگر به شما مسلمانان کسى عقوبت و ستمى رسانید شما باید به قدر آن در مقابل انتقام کشید (نه بیشتر) و اگر صبورى کنید البته براى صابران بهتر خواهد بود

وَٱصۡبِرۡ وَمَا صَبۡرُکَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَیۡهِمۡ وَلَا تَکُ فِی ضَیۡقٖ مِّمَّا یَمۡکُرُونَ ۱۲۷
و تو (اى رسول) صبر و تحمل پیشه کن که صبر تو تنها به (توفیق) خداست، و بر آن‌ها (که ترک کفر و عناد نمى کنند) غمگین مشو و از مکر و حیلۀ آنان دلتنگ مباش

إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِینَ ٱتَّقَواْ وَّٱلَّذِینَ هُم مُّحۡسِنُونَ ۱۲۸
محققا خدا یار و یاور متقیان و نیکوکاران عالم است