تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۷۴

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

وَٱللَّهُ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَحۡیَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَآۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗ لِّقَوۡمٖ یَسۡمَعُونَ ۶۵
و خدا از آسمان باران را فرستاد تا زمین را پس از مرگ زنده کرد، البته در این کار آیتى (از قدرت و حکمت الهى) بر آنان که بشنوند پدیدار است

وَإِنَّ لَکُمۡ فِی ٱلۡأَنۡعَٰمِ لَعِبۡرَةٗۖ نُّسۡقِیکُم مِّمَّا فِی بُطُونِهِۦ مِنۢ بَیۡنِ فَرۡثٖ وَدَمٖ لَّبَنًا خَالِصٗا سَآئِغٗا لِّلشَّـٰرِبِینَ ۶۶
و البته براى شما ملاحظۀ حال چهار پایان (از شتر و گاو و گوسفند) همه عبرت و حکمت است، که ما از آنچه در شکم آن است از میان (دو جسم ناپاک) سرگین و خون، شما را شیر پاک مى نوشانیم که در طبع همۀ نوشندگان گواراست

وَمِن ثَمَرَٰتِ ٱلنَّخِیلِ وَٱلۡأَعۡنَٰبِ تَتَّخِذُونَ مِنۡهُ سَکَرٗا وَرِزۡقًا حَسَنًاۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗ لِّقَوۡمٖ یَعۡقِلُونَ ۶۷
و هم از میوه هاى درخت خرما و انگور که از آن نوشابه هاى شیرین و رزق حلال نیکو به دست آرید، که در این کار نیز آیتى (از قدرت حق) براى خردمندان پدیدار است

وَأَوۡحَىٰ رَبُّکَ إِلَى ٱلنَّحۡلِ أَنِ ٱتَّخِذِی مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُیُوتٗا وَمِنَ ٱلشَّجَرِ وَمِمَّا یَعۡرِشُونَ ۶۸
و خدایت به زنبور عسل وحى کرد که از کوه‌ها و درختان و سقفهاى رفیع، منزل گیر

ثُمَّ کُلِی مِن کُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ فَٱسۡلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلٗاۚ یَخۡرُجُ مِنۢ بُطُونِهَا شَرَابٞ مُّخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهُۥ فِیهِ شِفَآءٞ لِّلنَّاسِۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗ لِّقَوۡمٖ یَتَفَکَّرُونَ ۶۹
و سپس از انواع میوه هاى شیرین (و از حلاوت و شهد گلهاى خوشبو) تغذیه کن و راه پروردگارت را به اطاعت بپوى، آن گاه از درون آن، شربت شیرینى به رنگهاى مختلف بیرون آید که در آن شفاء مردمان است در این کار نیز آیتى (از قدرت خدا) براى متفکران پیداست

وَٱللَّهُ خَلَقَکُمۡ ثُمَّ یَتَوَفَّىٰکُمۡۚ وَمِنکُم مَّن یُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ لِکَیۡ لَا یَعۡلَمَ بَعۡدَ عِلۡمٖ شَیۡـًٔاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِیمٞ قَدِیرٞ ۷۰
و خدا شما را آفریده و سپس مى میراند؛ و بعضى از شما را به سن انحطاط پیرى مى رسانند که هر چه دانسته همه را فراموش مى کند همانا خداست که همیشه دانا و تواناست

وَٱللَّهُ فَضَّلَ بَعۡضَکُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ فِی ٱلرِّزۡقِۚ فَمَا ٱلَّذِینَ فُضِّلُواْ بِرَآدِّی رِزۡقِهِمۡ عَلَىٰ مَا مَلَکَتۡ أَیۡمَٰنُهُمۡ فَهُمۡ فِیهِ سَوَآءٌۚ أَفَبِنِعۡمَةِ ٱللَّهِ یَجۡحَدُونَ ۷۱
و خدا رزق بعضى از شما را بر بعضى دیگر فزونى داده، آنان که رزقشان افزون شده (زیادى) رزقشان را به زیردستان و غلامان نمى دهند تا با هم مساوى شوند (لیکن مقام خدایى را به بتى یا بشرى مى دهند تا با خدا شریک و مساوى دانند، زهى جهل و ناسپاسى!) آیا نعمت ایمان به خدا را (به عصیان و شرک) باید انکار کنند؟!

وَٱللَّهُ جَعَلَ لَکُم مِّنۡ أَنفُسِکُمۡ أَزۡوَٰجٗا وَجَعَلَ لَکُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِکُم بَنِینَ وَحَفَدَةٗ وَرَزَقَکُم مِّنَ ٱلطَّیِّبَٰتِۚ أَفَبِٱلۡبَٰطِلِ یُؤۡمِنُونَ وَبِنِعۡمَتِ ٱللَّهِ هُمۡ یَکۡفُرُونَ ۷۲
و خدا از جنس خودتان براى شما جفتهایى آفرید و از آن جفت‌ها پسران و دختران و دامادان و نوادگان بر شما خلق فرمود، و از نعمتهاى پاکیزۀ لذیذ روزى داد؛ آیا مردم باز به باطل مى گروند و به نعمت خدا کافر مى شوند؟!