خاطرات همسر یکی از فرماندهان تیپ انصارالحسین همدان منتشر می‌شود

به گزارش خبرنگار ادبیات ، بهناز ضرابی زاده درباره این کتاب گفت: «گلستان یازدهم» دربردارنده خاطرات مشترک خانم پناهی روا و شهید چیت‌سازیان از زمان آشنایی، عقد، ازدواج و شهادتشان است و البته مروری هم به سال‌های بعد از شهادت شهید دارد و زندگی همسر ایشان را روایت می‌کند.

ضرابی زاده گفت: زندگی شهید چیت‌سازیان با همسرش یکی از موضوعات جذاب از دفاع مقدس است، زیرا فرزند ایشان 37 روز پس از شهادت شهید متولد می‌شود.
این نویسنده درباره ویژگی این اثر نسبت به «دختر شینا» بیان کرد: مصاحبه این کار توسط خانم فرزانه مردی در تهران انجام شد و مصاحبه را بصورت فایل صوتی که حدود 13 ساعت بود برایم فرستادند فایل را که گوش دادم در همان زمان احساس کردم این کار نیاز به مصاحبه‌های مجدد دارد.

وی افزود: بنابراین تصمیم گرفتم خودم با خانم پناهی روا وارد مصاحبه شوم و این اتفاق افتاد و از اول تا پایان کار به طور دائم با خانم پناهی در ارتباط بودم و ساعت‌ها با ایشان مصاحبه انجام دادم و در کوچکترین جزئیات وارد شدم تا هر آنچه که در این مدت یکسال و 8 ماه اتفاق افتاده بوده است را چه از زوایای پنهان و چه از خاطرات خود شهید و چه احساسات خانم پناهی بیان کنم. در این کار نسبت به «دختر شینا» به جزئیات بیشتری توجه شده و همچنین به فرهنگ و عقاید مردم چه در زندگی فردی و چه زندگی اجتماعی‌ در آن سال‌ها بیشتر پرداخته شده است.

وی درباره انتخاب عنوان کتاب به عنوان «گلستان یازدهم» گفت: در حقیقت برای انتخاب اسم این کتاب خیلی درگیر بودم و دوست داشتم اسمی باشد که به نوعی شخصیت سردار شهید چیت‌سازیان را معرفی کند و از طرفی جذاب هم باشد و با محتوای کتاب در ارتباط باشد و هم از کلیشه به دور باشد؛ اما آن چیزی که برایم زیبا و جذاب است زندگی این دو فرد بود که یک دوران کوتاهی باهم بودند. خانم پناهی روا به دزفول می‌رود و آنجا در کنار همسرشان زندگی می‌کند و به نظر من این زندگی یک گلستان بوده؛ و این دو در دزفول در کوچه‌ای زندگی می‌کردند که اسم آن کوچه گلستان یازدهم بوده و در نهایت اسم این کتاب گلستان یازدهم انتخاب شد.

گفتنی است سردار شهید علی چیت سازیان در سال 1341 همزمان با سالروز تولد حضرت امیرالموُمنین(ع) کودکی در همدان چشم بر جهان گشود. بعد از انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی با تشکیل تیپ انصارالحسین وی مسئول واحد اطلاعات و عملیات شد و در این مسئولیت خوش درخشید. در اوایل سال65 با حفظ مسئولیت در واحد اطلاعات و عملیات مأموریت یافت تا محور عملیات بعد را تشکیل دهد در عملیات‌های کربلای 4 و 5 علی با حفظ مسئولیت قبلی مسئول محور عملیات نیز گردید، سرانجام چهارشنبه 4 آذر سال 66 در حین انجام یک ماموریت گشت شناسایی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.