تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۲۵۳

[video src="https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01"]

ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ طُوبَىٰ لَهُمۡ وَحُسۡنُ مَـَٔابٖ ۲۹
آنان که به خدا ایمان آورده و به کار نیکو پرداختند خوشا بر احوال آنها، و بازگشت و مقام نیکو آن‌ها راست

کَذَٰلِکَ أَرۡسَلۡنَٰکَ فِیٓ أُمَّةٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهَآ أُمَمٞ لِّتَتۡلُوَاْ عَلَیۡهِمُ ٱلَّذِیٓ أَوۡحَیۡنَآ إِلَیۡکَ وَهُمۡ یَکۡفُرُونَ بِٱلرَّحۡمَٰنِۚ قُلۡ هُوَ رَبِّی لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَیۡهِ تَوَکَّلۡتُ وَإِلَیۡهِ مَتَابِ ۳۰
ما تو را میان خلقى به رسالت فرستادیم که پیش از این هم (پیغمبران و) امت هاى دیگر به جایشان بوده و در گذشتند (امر تازه اى نیست که تو را به رسالت فرستادیم) تا بر آن‌ها آنچه از ما به وحى بر تو رسد تلاوت کنى در حالى که آن‌ها به خداى مهربان کافر مى شوند، بگو: او خداى من است و جز او خدایى نیست، من بر او توکل کرده ام و روى امیدم همه به سوى اوست

وَلَوۡ أَنَّ قُرۡءَانٗا سُیِّرَتۡ بِهِ ٱلۡجِبَالُ أَوۡ قُطِّعَتۡ بِهِ ٱلۡأَرۡضُ أَوۡ کُلِّمَ بِهِ ٱلۡمَوۡتَىٰۗ بَل لِّلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ جَمِیعًاۗ أَفَلَمۡ یَاْیۡـَٔسِ ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ أَن لَّوۡ یَشَآءُ ٱللَّهُ لَهَدَى ٱلنَّاسَ جَمِیعٗاۗ وَلَا یَزَالُ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ تُصِیبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوۡ تَحُلُّ قَرِیبٗا مِّن دَارِهِمۡ حَتَّىٰ یَأۡتِیَ وَعۡدُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا یُخۡلِفُ ٱلۡمِیعَادَ ۳۱
و اگر قرآنى بود که با (اعجاز بیان) آن کوه‌ها به رفتار مى آمد و زمین از هم مى شکافت و با مردگان سخن گفته مى شد (همین قرآن با عظمت است که با وجود آن باز ایمان نمى آورند) بلکه فرمان همۀ عالم با خداست (هر چه خواهد به مشیّت ازلى مى کند) آیا مؤمنان هنوز ندانسته اند که خدا اگر بخواهد همۀ مردم را (به الزام و جبر) هدایت مى کند؟ و (این نه مصلحت است زیرا باید) کافران پیوسته از کردار زشتشان به کیفر و سرکوبى رسند یا مصیبتى نزدیک دیار آن‌ها فرود آید تا آن گاه که (در محشر هم) وعدۀ خدا (بر هلاک آنها) فرا رسد، که خدا خلاف وعده نخواهد کرد

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِکَ فَأَمۡلَیۡتُ لِلَّذِینَ کَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذۡتُهُمۡۖ فَکَیۡفَ کَانَ عِقَابِ ۳۲
و مردم به رسولان پیش از تو هم استهزاء بسیار کردند من هم به کافران فرصت دادم آن گاه ایشان را به عقوبت گرفته و با چه عقاب سخت به کیفر رسانیدم

أَفَمَنۡ هُوَ قَآئِمٌ عَلَىٰ کُلِّ نَفۡسِۭ بِمَا کَسَبَتۡۗ وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَکَآءَ قُلۡ سَمُّوهُمۡۚ أَمۡ تُنَبِّـُٔونَهُۥ بِمَا لَا یَعۡلَمُ فِی ٱلۡأَرۡضِ أَم بِظَٰهِرٖ مِّنَ ٱلۡقَوۡلِۗ بَلۡ زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُواْ مَکۡرُهُمۡ وَصُدُّواْ عَنِ ٱلسَّبِیلِۗ وَمَن یُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٖ ۳۳
آیا خدایى که نگهبان همۀ نفوس عالم با آثارشان است (فراموش کردند)؟ و براى خدا شریکانى جعل کردند، بگو که نام خدایان خود برگویید (که این‌ها کیستند و اثر اینان چیست و از چه رو مستحق پرستش شدند؟) یا این که شما مردم نادان مى خواهید خدا را به چیزى که در زمین از آن آگاه نیست آگه سازید؟! یا آنکه به ظاهر سخنى (که خود هم حقیقتى بر آن قائل نیستید) مى گویید؟ بلکه کافران را مکر و فسونشان در نظر زیبا آمده و از راه خدا باز ماندند، و هر کس را خدا به گمراهى واگذارد دیگر هیچ کس وى را هدایت نتواند کرد

لَّهُمۡ عَذَابٞ فِی ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَقُّۖ وَمَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن وَاقٖ ۳۴
چنین گمراهان در زندگانى دنیا (به انواع بلا) معذبند و البته عذاب عالم آخرت سخت‌تر است، و از (قهر) خدا ابدا نگهدارى ندارند