معرفی کامل داروی پرفنازین (درمان اختلالات روان پریشی)

- دارو پرفنازین، یک داروی ضد روان پریشی است. از این دارو برای درمان اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی و هم چنین برای کنترل حالت تهوع و استفراغ استفاده می‌شود.

نحوه استفاده:

دوز مصرفی برای بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال که در بیمارستان بستری نیستند (برای روان پریشی): ۴ تا ۸ میلی گرم، ۳ بار در روز (حداکثر دوز مصرفی در روز ۲۴ میلی گرم است)

میزان مصرفی برای کودکان بالای ۱۲ سال که در بیمارستان بستری هستند (برای روان پریشی): ۸ تا ۱۶ میلی گرم، ۳ بار در روز (حداکثر دوز مصرفی ۶۴ میلی گرم است)

دوز مصرفی برای بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال (برای حالت تهوع و استفراغ): ۸ تا ۱۶ میلی گرم در دوز‌های تقسیم شده (حداکثر دوز مصرفی در روز ۲۴ میلی گرم است)

احتیاط ها:

• از این دارو برای درمان بیماری‌هایی نظیر عقب ماندگی ذهنی استفاده نمی‌شود.
• پرفنازین برای کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی‌شود.
• اگر به بیماری‌هایی نظیر بیماری کبدی، آسم، بیماری کلیه، فشار خون، بیماری قلبی، آمفیزم، تشنج، بیماری پارکینسون، سرطان سینه، پروستات، گلوکوم، سطح پایین پتاسیم، آسیب‌های مغزی، افسردگی و اختلال گلبول خون مبتلا هستید، مصرف این دارو برای شما توصیه نمی‌شود.
• در طول مصرف این دارو، الکل ننوشید.
• این دارو موجب خواب آلودگی می‌شود و می‌تواند هوشیاری شما را مختل کند. بعد از مصرف این دارو، از رانندگی و کار با ماشین آلات بپرهیزید.
• اگر باردار هستید یا قصد باردار هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو در ۳ ماه آخر بارداری، می‌تواند بعد از تولد موجب بروز علائم ترک، مشکلات تنفسی و تغذیه، احساس گرفتگی، لرز و سفتی عضلات لگن شود. مصرف دارو را به محض اطلاع از بارداری قطع کنید.
• پرفنازین به شیر مادر منتقل می‌شود و می‌تواند برای نوزاد شیر خوار مضر باشد. در صورتی که در حال شیردهی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• هیچ گاه از این دارو، بیشتر از دوز تجویز شده مصرف نکنید. مصرف بیش از حد دارو و طولانی مدت پرفنازین می‌تواند موجب اختلال جدی در حرکت ماهیچه‌ها شود که لاعلاج است. این مشکل بیشتر در افراد مسن به ویژه خانم‌ها بروز پیدا می‌کند.
• در طول مصرف دارو، نیازمند آزمایش‌های خون مرتب هستید.
• مصرف این دارو را بعد از مصرف طولانی مدت، قطع نکنید. قطع ناگهانی می‌تواند موجب بروز علائم ناخوشایندی شود. برای قطع مصرف با پزشک مشورت بخواهید و در مورد کنترل علائم ترک، بعد از قطع مصرف، از پزشک راهنمایی بگیرید.
• اگر مصرف یک دوز را از دست دادید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر به زمان مصرفی بعدی، نزدیک بودید، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید.
• در صورتی که متوجه مصرف بیش از حد شدید، سریعا به پزشک مراجعه کنید. مصرف بیش از حد پرفنازین می‌تواند موجب مرگ شود.
• بعد از مصرف این دارو هنگام نشست و برخاست، به طور ناگهانی از جای خود بلند نشوید. مصرف این دارو می‌تواند موجب سرگیجه و عدم تعادل مصرف کننده شود.
• بعد از مصرف این دارو، در معرض نور مستقیم قرار نگیرید و در هنگام قرار گرفتن در محیط آفتابی، از کرم ضد آفتاب و عینک آفتابی استفاده کنید.
• علائم رفتار آلرژیک عبارت است از: کهیر، تورم گلو، زبان و صورت، تنگی نفس و خس خس کردن. در صورت بروز این علامت ها، مصرف را ادامه ندهید و به اورژانس مراجعه کنید.
• همراه مصرف این دارو، از دارو‌های آرامش بخش، ضد درد، قرص‌های خواب، دارو‌های ضد افسردگی و ضد اضطراب را مصرف نکنید.
• پرفنازین با برخی دارو‌ها و ویتامین‌ها ایجاد تداخل می‌کند. اگر از دارو‌های گیاهی یا شیمیایی استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.

محل نگه داری:

دارو را در دمای اتاق، به دور از گرما و رطوبت نگه داری کنید. دارو از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

عوارض:

عوارض جانبی شایع:

سردرد، خواب آلودگی خفیف، تاری دید، سرگیجه، بی خوابی، اختلال در خواب، دیدن کابوس، بی اشتهایی، استفراغ، حالت تهوع، تعریق، افزایش حجم ادرار، خشکی دهان، تورم سینه، خارش و بثورات پوستی.

عوارض جانبی جدی:

لرزیدن پا و بازوها، حرکات کنترل نشده اعضای صورت، حرکات غیر معمول و غیر قابل کنترل ماهیچه‌ها، احساس بی قراری و آشفتگی، سردرگمی، افکار و رفتار غیر عادی، نفخ، گرفتگی معده، تشنج، تپش قلب و کند شدن ضربان قلب.