ﺗﺎﺛﯿﺮ رواﻧﯽ ﮐﺮوﻧﺎ ﺑﺮ ورزﺷﮑﺎران
ﺣﺮﯾﻒ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ و ﺣﺘﯽ، ورزﺷﮑﺎران ﺣﺮﻓﻪای ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺮﺑﯽ و ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮان واﺑﺴﺘﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ. در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺬاری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻋﻤﻼ دﺳﺘﺮﺳﯽ و ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮﯾﻦ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺖ و ﺗﺎ ﺣﺪودی ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ است. ﺑﺎشگاه ﻫﺎی ورزﺷﯽ ﻫﻢ ﺗﻌﻄﯿﻞ است. ﺧﺪﻣﺎت درﻣﺎﻧﯽ و ﺑﺎزﺗﻮاﻧﯽ در ورزﺷﮑﺎران ﻣﺼﺪوم ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ ﭼﻮن اﮐﺜﺮ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻫﺎ و ﮐﻠﯿﻨﯿﮏ ﻫﺎ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎران درﮔﯿﺮ ﮐﺮوﻧﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ورزﺷﯽ ﻫﻢ ﺗﺎ زﻣﺎن ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻣﯽ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ. ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ جمع کثیری از ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﻧﻤﯽ داﻧﻨﺪ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﻌﺪی آﻧﻬﺎ ﭼﻪ زﻣﺎﻧﯽ است. این در حالی است که آن‌ها ﺑﺎﯾﺪ از ﻟﺤﺎظ ﺑﺪﻧﯽ و روﺣﯽ ﺧﻮدﺷﺎن آﻣﺎده ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﺗﻤﺎم ﺑﺤﺮان ﮐﺮوﻧﺎ ﺑﻪ ﻣﯿﺎدﯾﻦ ورزﺷﯽ ﺑرﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﯾﺎن اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ آﻧﻬﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد در زﻣﺎن ﻣﺤﺪودی در ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﻣﺘﻌﺪدی ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ﻗﻄﻌﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ به علاوه ﺗﺒﻌﺎت رواﻧﯽ ﻣﻨﻔﯽ اﺳﺘﺮس و ﻧﮕﺮاﻧﯽ ورزﺷﮑﺎران را اﻓﺰاﯾﺶ ﺧﻮاﻫﺪ داد و، وﯾﺮوس ﮐﺮوﻧﺎ اﯾﻦ ﻣﯿﺰان از اﺳﺘﺮس ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ورزﺷﮑﺎران را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ داد ﺑﻠﮑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﯾﻤﻨﯽ ﺑﺪن را ﻧﯿﺰ ﺗﻀﻌﯿﻒ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد.
درآﻣﺪ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ اردوﻫﺎ و ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﻟﯿﮓ و ﺟﻬﺎﻧﯽ و اﻟﻤﭙﯿﮏ ورزﺷﮑﺎران ﮐﺎﻫﺶ ﭼﺸﻤﮕﯿﺮی ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻫﻢ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺘﺮس ورزﺷﮑﺎران ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد. در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﻣﯿﺰان اﻧﮕﯿﺰش ورزﺷﮑﺎران ﻫﻢ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ ﭼﻮن ﻫﺪف و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ورزﺷﯽ آﻧﻬﺎ ﻣﺸﻤﻮل زﻣﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد و اﺣﺘﻤﺎل اﯾﻨﮑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﺒﻠﯽ ﻋﺎدت ﮐﻨﻨﺪ و از ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻣﺮﺗﺐ ﻏﻔﻠﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ می شود.
ﭘﺪﯾﺪه رواﻧﯽ دﯾﮕﺮی ﮐﻪ ﻋﻮاﻗﺐ ﻋﺎﻃﻔﯽ اﺳﺘﺮس و اﺿﻄﺮاب زﯾﺎد است ﺗﺤﻠﯿﻞ رﻓﺘﮕﯽ ﯾﺎ ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ است ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﮔﺮﯾﺒﺎن ﺑﺴﯿﺎری از ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن را ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﯽﺣﻮﺻﻠﮕﯽ و ﮐﺎﻫﺶ اﻧﮕﯿﺰش ﻫﻢ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﯿﺸﺘﺮ ورزﺷﮑﺎراﻧﯽ است ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮر هستند اﯾﻦ روزﻫﺎ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ورزﺷﮑﺎران در ﻓﻀﺎی ﻣﺠﺎزی و ﺷﺎﯾﻌﺎت و واقعیات کرونایی، ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن در ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﮐﺎﻫﺶ ﭘﯿﺪا ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد.
در این شرایط، ﻻزﻣﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ در ورزش آراﻣﺶ ذﻫﻨﯽ و روﺣﯽ اﺳﺖ اﻣﺎ اﺧﺒﺎر ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه در رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ اﯾﻦ آراﻣﺶ را از بیشتر اﻗﺸﺎر ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﺼﻮﺻﺎ ورزﺷﮑﺎران ﺳﻠﺐ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ورزش ﮐﺸﻮر، ﺑﺮای ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ اﺳﺘﺮس ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻀﻮری ﻓﻌﺎلﺗﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎ ﻣﺸﺎوره ﻣﺠﺎزی ﺑﻪ ﯾﺎری ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﺑﺸﺘﺎﺑﺪ.
نویسنده: حسین رنگرز، دکترای روانشناسی ورزش