نقدی به برخی سیاست‌های آمریکا درباره کرونا
زمانی که کسب و کار‌ها و سایر سازمان‌های غیردولتی برای موافقت با کار در منزل و سایر تدابیر فاصله‌گذاری اجتماعی که ممکن است دامنه شیوع را محدود کند، دلایل صحیح و معتبری دارند؛ آن‌ها لزوماً پاسخگوی سرایت‌های منفی ناشی از باز ماندن و در نتیجه فاصله گذاری اجتماعی اندک نخواهند بود.
به همین منوال، زمانی که کسب و کار‌ها و سایر سازمان‌های غیردولتی برای موافقت با کار در منزل و سایر تدابیر فاصله‌گذاری اجتماعی که ممکن است دامنه شیوع را محدود کند، دلایل صحیح و معتبری دارند؛ آن‌ها لزوماً پاسخگوی سرایت‌های منفی ناشی از باز ماندن و در نتیجه فاصله گذاری اجتماعی اندک نخواهند بود.
از این رو، دولت غایب، اشخاص و گروه‌های غیردولتی ممکن است با احتراز از تلاش‌های پرهزینه برای کاستن از انتقال بیماری و با امید به آنکه اقدامات دیگران باعث مهار بیماری شود، از «سواری رایگان بهره‌مند می‌شوند» اما چنانچه اکثریت بازیگران غیردولتی به این شیوه رفتار کنند، بیماری به طور گسترده‌ای شیوع خواهد یافت؛ بنابراین به نظر می‌رسد که پیامد سیاست‌گذاری مترتب بر این چشم انداز آن است که دولت‌ها باید در روند کنترل بیماری دخالت کنند. این امر می‌تواند باعث شود که همگان حال بهتری داشته باشند، زیرا اگر اکثریت مردم از سیاست‌های دولت پیروی کنند، منافعِ حاصل از سلامت عمومی بیش از جبرانِ هزینه‌های این اطاعت خواهد بود.
برای دریافت گزارش «نقدی بر برخی از سیاست‌های اجرا شده در رابطه با ویروس کرونا در آمریکا» کاری از مرکز پژوهشی آرا، اینجا کلیک کنید.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *